Babyblues 2 (Bailey en Ticket)

05/08/2011 - epiloog : Tijd is gekomen om ook dit dagboek af te sluiten ... Heb het een beetje willen rekken omdat puppies zó leuk zijn ! Maar ze zijn niet hier meer dus mijn taak als verteller zit er op. Ik krijg nu zelf verhaaltjes te lezen over de chokotoffs ;-) En ik mag hopelijk over een tijd een 3e dagboek schrijven. Met onze Monkey Dans als hoofdfiguur. De gedachte dat wij hier dan met een kolonie aapjes zullen zitten, doet mijn tenen krullen van plezier ;-) Ze wordt gegarandeerd een supermama maar zal absoluut haar guitige trekjes willen doorgeven. Zal voor veel leven zorgen in huis ;-)

We hadden een ultrageslaagde avond vorige week zaterdag. De chokotoffbroertjes en -zusjes zullen elkaar niet uit het oog verliezen, het klikt te goed tussen hun respektievelijke baasjes ;-) Uiteindelijk zag Bailey 4 van haar babbies terug. Copain en Alfred konden er op het laatste moment niet bij zijn. Jammer maar Alfredje zie ik komende dinsdag dus niet getreurd. Enkele pups (of liever hun baasjes) ga ik helpen in hun basisopleiding om aangename volwassen Flatcoats te worden want het leven met een hond moet een plezier zijn en geen last. Vandaar dat een correcte opvoeding noodzakelijk is. Ik ben als fokker maar vooral als betrokken mens van vlees en bloed overtuigd dat deze 7 chokotoffs zullen uitgroeien tot heerlijke huisgenoten. Bailey is tevens mama van 8 'momenteel puber' zwartjes die als voorbeeld kunnen dienen ;-) Stuk voor stuk zijn zij zeer plezant gezelschap en zouden niet meer gemist kunnen worden ! De zwartjes doen dus niet onder voor de bruintjes en vice versa. Bailey is mama van 15 kleintjes. Elk is uniek. Zwart teefje paars Orka, zwart teefje lichtblauw Jenna, zwart teefje rood Câline, zwart teefje oranje Yara, zwarte reu roze Easy, zwarte reu lichtgroen Jazz, zwarte reu donkergroen Troy, zwarte reu geel Eager, leverteefje roze Kadanz, leverteefje lichtgroen Bliss, leverteefje donkerblauw Bess, leverteefje geel K.C., leverreu lichtblauw Flynn, leverreu paars Alfred en leverreu rood Copain. In deze 15 wondermooie schepseltjes leeft mijn liefste Bailey verder en welk gevoel dat mij geeft, daar heb ik gewoon geen woorden voor ...

Zaterdag 30/07/2011 na de pupinfo ;-)

29/07/2011 - dag 66 : Jippiejei ;-) Morgen zien Luc en ik 6 chokotoffs terug ! Het is niet dat we zo snel al een reünie planden of dat ik zonder hen niet kan slapen ;-) Het was Lottes idee om het ganse nest uit te nodigen voor een puppyinfoavond. Als dierenarts stelde ze voor om aan de nieuwe baasjes door middel van een presentatie alles te vertellen wat ze moeten weten over vaccinatie, parasieten (wormen,vlooien, teken), tandhygiëne, sterilisatie/castratie, gedrag enz. Ik verheug mij ten zeerste op deze samenkomst ;-) Want we combineren natuurlijk het nuttige aan het aangename waardoor ik extra lang van 'mijn' pupjes samen zal mogen genieten. We gaan daarna met zijn allen én met de pupjes op restaurant. Meteen een goede oefening voor Bailey's kinderen. Ze zullen moe zijn van hun broertjes en zusjes terug te zien en ik gok dat ze als engeltjes heel braaf onder tafel in slaap zullen vallen. Het gezin van Bliss zal niet aanwezig zijn. Jammer maar begrijpelijk. Marianne en co moeten van ver komen en, zelf dierenarts zijnde, heeft Marianne uit eigen ervaring weet van deze nuttige pupstartinfo. Maar Blissje zal aanwezig zijn in onze harten ;-) Hoe dan ook, ik loop nu al te popelen en moet even een traan wegpinken bij dit heerlijk vooruitzicht.

27/07/2011 - dag 64 : Heb al afscheid genomen van de chokotoffs, nu nog van het dagboek ... Zoals beloofd eerst nog enkele foto's, getrokken tijdens de puppytest. Het was zalig om de baby's van Bailey één vóór één de proefjes te zien afhandelen. Zo'n test is altijd interessant maar als het om je eigen hondjes gaat, kijk je er logischerwijze anders tegenaan. Je hoopt dat ze stuk voor stuk zullen tonen wat je als fokker al een hele tijd over ze kon waarnemen. De chokotoffs hebben ons doen glunderen van trots ! Ik werd er zelfs stil van ;-) Amai ! Over de ganse lijn deden ze het buitengewoon goed waarbij teefje roze uitzonderlijk presteerde ! Een lust voor het oog om haar bezig te zien. Ja, als ik er eentje voor mezelf had gehouden ... Ik sluit vandaag dit dagboek nog niet af. Zaterdag is er nog iets op til die een mooie afsluiter wordt ;-)

We hebben op het laatste moment moeten uitwijken naar andere oorden om deze test door te laten gaan. Het zag er naar uit dat het die dag heel erg zou regenen en de weerman kreeg gelijk. Pups en puppytesters hadden bescherming van een groot zeil maar door de gure wind wapperde dat verschrikkelijk hard en dat maakte in combinatie met de regen een hels lawaai. Pupjes hebben zich daar niets van aangetrokken, één enkel hondje hief twee keer het hoofd op om zich bewust te worden van wat er gaande was maar was net als alle anderen absoluut niet onder de indruk.

Sfeerbeelden van de puppytest.

24/07/2011 - dag 61 : Puppieloos zijn we vanaf heden ... Alle 7 chokotoffs zijn uitgevlogen. Van al hun baasjes krijg ik meer dan goed nieuws. Ze stellen het elk uitstekend in hun gezin. Dat is wat telt. Dat ze allen een 'gouden' mandje mogen hebben maar dat ze daarnaast ook naar waarde kunnen geschat worden. Alle baasjes zijn er zich van bewust dat in hun klein lief hondje veel zit en dat het vanaf nu aan hen is om daar iets mee te doen ;-)

Iemand moet de laatste zijn om te vertrekken en dat was jij. Bliss, het was ontzettend prettig om jou voor mij alleen te hebben die laatste twee dagen. Want jij gaat wel het verste weg wonen en dus zullen we elkaar niet zo snel even ontmoeten. Maar aan Marianne, jouw alles vanaf heden, heb ik een fantastische vriendin overgehouden. Vandaar dat ik niets inzit of ik ook jouw evolutie zal mogen meemaken. Jij bent er eentje met Duracellbatterijtjes, zo'n onvermoeibaar konijntje. Je mocht mee op stap vrijdag en toen was je een voorbeeldig hondje, hartstikke lief en trots volgend aan de lijn. Je viel in slaap wanneer nodig, gaf geen krimp tijdens de autorit maar eenmaal thuis stond je er weer ! Vol energie en geef maar katoen ! Heerlijke meid, jij zal je mannetje kunnen staan bij die drie knaapjes Jorden, Hidde en Ferre en bij de drie poezen en bij Collie Griffin en Kelpie Tinkle. Knuffelen zal je ook wel met Elton mogen doen ;-) Marianne gaat met je aan de slag qua werk, fantastisch voor je ! Ik weet dat jullie samen een mooi team zullen vormen. Liefste Bliss-a-kiss, vele kusjes van ons.

22/07/2011 - dag 59 : Een heel belangrijke dag voor Câline en Eager, broertje van Câline. Beiden ondergingen hun gezondheidsonderzoeken. We hadden alles gepland op 1 dag. Ogen, knieën, ellebogen en heupen werden grondig gecheckt. Câlines knieën werden eerder al onderzocht en zij is patella-luxatie vrij verklaard, sinds vandaag ook Eager. Dr. Gerlinde Janssens nam hun ogen voor haar rekening. Zowel Câline als Eager hebben perfecte ogen en zijn dus vrij verklaard van alle erfelijke oogziektes ! Zijn alletwee ook volledig gonio vrij. We hadden Bliss, teefje lichtgroen, mee naar de dierenarts. Zij mocht ook even op de tafel in het donker ;-) en heeft volgens de dokter heel mooie pupillen. Dan moesten Câline en Eager onder verdoving om röntgen te laten nemen van hun ellebogen en hun heupen. Een dierenarts zal zich nooit uitspreken over het resultaat daar de foto's door de officiële commissie van Sint-Hubertus beoordeeld moeten worden en het enkel die beoordeling is die telt maar we mogen gerust zijn, beide hebben goede heupen en perfecte ellebogen. Meer nog, volgens de dienstdoende da heeft Câline zelfs perfecte heupen ! Mijn dag kon niet meer stuk ;-) Want ook Yara, een zusje van Câline, heeft prachtige A-heupen en is ED-vrij ! Haar baasjes meldden me dit uitstekende nieuws enkele tijd geleden al. Câline behaalde onlangs ook haar LOSH-fokattest waardoor ik vreugdevol kan aankondigen dat zij in de toekomst mama kan worden. Die gedachte alleen al doet mij kippenvel krijgen. Ooit word ik trotse baas van een dochter van Câline, tevens een kleindochter van Bailey, waauw !

21/07/2011 - dag 58 : Ilse en Patrick hadden een zonnebloemplant mee toen ze K.C. kwamen halen. Geler kan niet hé. Kadanz is teefje roze en Bo, Jens en Arne hadden elk een roze Gerbera voor mij. Lotte had roze ;-) bloemen bij maar zei meteen dat ze geen blauwe gevonden had ! En Roel gaf mij een bloemstukje met allemaal paarse tinten. Zo grappig en mooi ! Ik had het idee gehad toen ik iedereen liet weten welk pupje bij hen zou komen wonen om hen te vragen om accenten van hun kleurtje pup in hun kledij te leggen bij het komen halen van hun hondje. Hebben ze allen ongelofelijk hard hun best gedaan. Reuze bedankt daarvoor want het resultaat mag gezien worden en zorgde voor een leuke toets !

Alfred, het klonk even vreemd maar snel raakte ik gewoon aan je naam en vind hem zelfs heel erg bij je passen. Waarom ? Omdat jij een knuffelkont bent eerste klas en omdat je vooral een superzacht karakter hebt. Je bent genoemd naar de personage 'Alfred' in 'De smaak van de Keyser'. Ook hij is zo'n lieve zachte jongen. Mijn reutje paars, nu ga je door het leven als Alfred en woont bij Pascale, Roel, Sophie en Alexander. Ook zij hebben lang naar een pup verlangd en nu kom jij hun leven een andere dimensie geven. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat je al hun harten veroveren zal. Je hebt alvast het mijne gestolen ... PS. Grappig dat op deze foto Alexander met zijn hand wuift want jij bent nu net ons 'Hello' hondje ;-)

19/07/2011 - dag 56 : Nog een pup die de grote stap zet naar nieuwe andere avonturen. Ons teefje donkerblauw mag bij Lotte gaan wonen. Lotte koos voor een dochter van Bailey en had 50% kans dat het eentje zou worden die ze had zien geboren worden. Bij de geboorte van de eerste en de laatste dochter was ze er niet bij. Bij teefje lichtgroen en donkerblauw wel ;-) Van bij het prille begin kende Peanut de geur van haar baasje dus al. Vooral omdat Lotte, zijnde onze dierenarts, het voorrecht had om ze veel te zien. Pinky en haar ziek zijn, weten jullie nog wel.

Bess, ik mocht jou in een uitgedund groepje chokotoffs twee extra dagen bij me hebben en hoe zalig was dit ! Pure verwennerij wil ik het noemen. Zoals Copain het niet kan wegsteken dat hij een zoon is van Bailey, zo ben jij een kloontje van je mama. Moet ik je dan nog vertellen hoe graag ik je zie ;-) Gelukkig hebben wij veel huisdieren zodat we regelmatig bij je baasje langs moeten maar ik weet dat we los daarvan ook jou zullen zien opgroeien tot een fantastische flatcoatgirl. Bess, hoewel je vooral de hond van Lotte wordt, twee kleine meisjes, Jore en Liene, maken mee deel uit van je gezin. Wees zacht en lief met hen, zullen zij ook met jou zijn. Btw, Jore, voor een meisje die graag in het roze gekleed loopt, je donkerblauwe T-shirt met hartjes voor 'Kinky Love Of Perfect Promise', gewoonweg perfect ! Lotte, bedankt vooral voor de uitstekende begeleiding en voor de lieve tekst op het kaartje. Dat dit magisch wezentje er nu voor jullie is, is niet enkel mijn verdienste ;-)

18/07/2011 - dag 55 : Eenmaal er eentje vertrekt, is het niet meer hetzelfde ... Dan zijn ze niet meer voltallig en maakt het me in zekere zin niet zo veel uit dat de rest begint te volgen ... Tot de laatste zal weggaan, zal ik even anders piepen ! Daarom dat ik ze vrijdag nog allemaal samen een dag voor Luc en ik wou hebben ... Welk vertrek is nu het zwaarst ? De eerste zou je kunnen stellen maar zaterdag gingen ze met 3 naar hun nieuwe thuis ! Dat was heavy qua gevoel. Zondag vertrok dan mijn kleinste pruts maar er bleven nog 3 chokotoffs om mij wat te troosten. Ik heb van hen zo genoten want drie pupjes op een leeftijd van 8 weken zijn een zaligheid om voor te zorgen. Want het is simpel, daar heb je geen zorgen aan. Alleen maar één groot plezier brengen ze me. Ondertussen nieuws en foto's van de 4 uitgeweken chokotoffs mogen ontvangen, ze stellen het stuk voor stuk uitstekend. Wat een geruststelling ;-)

17/07/2011 - dag 54 : Ook vandaag is er een chokotoff naar haar nieuwe thuis vertrokken ... Onze kleinste pruts, teefje roze.

Pinky, je heet voortaan Kadanz en ook al vind ik dat een mooie naam (zat er gisteren aan te denken dat wij een Câline en een Danske hebben en dat jij Kadanz bent) voor mij zal je altijd Pinky blijven. Houden van is kunnen loslaten en dat doe ik maar weet dat ik het verdomd moeilijk had om jou te zien vertrekken. Ik ga het niet onder stoelen of banken steken, je bent mijn nummer 1 ! Samen hebben we een ongelofelijke weg afgelegd en die zal ik nooit ofte nooit vergeten. En zelfs los daarvan ben je voor mij een uiterst zeldzaam juweeltje. Pinky, ik heb het immense geluk dat je baasjes heel erg dichtbij wonen en dat ze mij beloofd hebben dat ik jou nog heel veel ga zien. Je gaat een fantastisch liefdevol leven tegemoet bij Bianca, Giovanni, Bo, Jens en Arne. Ik gun jullie elkaar, dat meen ik oprecht maar ik meen ook dat ik je verschrikkelijk graag bij ons had gehouden. Klein turboteefje, laat maar zien waar je voor staat ... Ik wens je al het beste van de wereld toe !

16/07/2011 - dag 53 : Nog vier rakkertjes over maar ze maken leven voor de 7 samen ;-) Alsof ze Luc en mij het idee willen geven dat ze nog voltallig zijn. 'Poer in hun gat zulle' ;-) Vandaag was het dus de grote uittocht voor drie pups ...

Mijn gele pruts ... Je kwam als laatste en vertrok als eerste. 24 mei, het was zo vroeg in de morgen of zo laat in de nacht - is maar hoe je zoiets bekijkt - de wereld rond ons was in een diepe slaap verzonken, je zusjes en je broertjes lagen al rustig bij jouw mama en ik en Bailey wachtten geduldig op jouw komst. Iedere geboorte is een wonder maar jij blijft voor altijd het eerste hondje die geboren is waarbij alleen ik aanwezig was om jou welkom te heten. Dit maakt jou zo uniek ! Ik weet dat je verdomd met je gat in de boter valt bij Ilse en Patrick (en bij dagmoeder An) ;-) en ik ben reuzegelukkig dat je bij hen wonen mag. K.C., maak je mama Bailey maar trots ... we weten hier allemaal dat je dat zeker lukt !

Een verhuiswagen had jij nu niet direct nodig want je woont op een boogscheut van hier. Bij Caroline, Patrick en de jonge garde Niels, Jens en Jade. Je gezin viel als een blok voor jou en dit al heel vroeg hoor ! De oren van het lijf hebben ze me gezaagd of jij de uitverkorene zou mogen zijn ;-) Want jij bent een 'specialleke' hé. Toen we gingen voor de combinatie Bailey-Ticket wilden we heel graag zelf een reu aanhouden van dit nest. Alleen zagen we het niet echt zitten om een manneke tussen vier teefjes te laten wonen. We zochten naar een andere mogelijkheid en jouw grootste bewonderaars, Caroline en Patrick en hun kinderen, konden zich vinden in het feit dat zij jou zouden 'adopteren'. Dus op papier ben je de Flatcoat van Luc en mij - eigenlijk enkel van mij ;-) - maar je maakt ten volle deel uit van het gezin van onze vrienden. We zijn overgelukkig met deze beslissing. En ik heb een blauw ;-) vermoeden dat er wat verderop ook heel contente mensen leven omdat jij uiteindelijk Flynn mag heten ! We hopen dat er voor jou een mooie toekomst - daarmee doel ik dan als fokster dat je uitgroeit tot een gezonde elegante jongeman waar veel vrouwtjes voor in zwijm zullen vallen - in het verschiet ligt. Ondertussen geniet jij alvast van alle aandacht en genegenheid die een flatje zich maar wensen kan ...

Copain, jij bent, qua looks, ten voeten uit je mama. Hetzelfde kopje als haar. Het is goed dat je in het bezit bent van een piemeltje want anders kon je zo voor haar doorgaan ;-) Qua karakter zijn zowel Luc als ik stapelgek op jou. Zo'n vrolijk ventje die steevast bij ons kwam liggen. We hoefden nooit te kijken wie er zich aan ons voeten nestelde of in onze knieholtes zichzelf een knus plekje zocht. Het was altijd jij ! Bedankt 'beste maatje' voor die ontelbare knuffelmomenten. Copain, ik mis je nu al ... Geef je ontelbare likjes nu maar aan Cathy, Marc, Magalie en Olivier want wat hebben zij naar jou verlangd !

15/07/2011 - dag 52 : Ik laat jullie meegenieten van de foto's die gemaakt werden vorige week door Olivier Vergucht. In link de portfolio van de chokotoffs. Een moeilijke klus om zo'n kleine kapoenen te fotograferen en hoewel Olivier heel kritisch is en daardoor zelf niet helemaal tevreden is met het resultaat, vind ik het een zeer mooie herinnering aan deze mini-flatjes ! En ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben die blij is met deze fotoreeks ;-) -----> update 20/07 @ Olivier, ondertussen al heel veel leuke reacties gekregen op je fotoreeks, ze zijn meer dan goedgekeurd ;-)

14/07/2011 - dag 51 : Een megatrotse fokster aan het woord ;-) Wat zijn deze 7 chokotoffs wonderbaarlijk prachtig ! Het was heerlijk genieten om ze één vóór één individueel bezig te zien tijdens de puppytest. Ondanks het slechte weer. Vorig jaar speelde de temperatuur ons parten - het was véél te warm - deze keer, veel te nat ;-) Maar met 7 overdonderende eindoordelen hoor je mij niet klagen ! Iedere chokotoff heeft verbluffend goed gepresteerd. Op alle vlakken. Zowel op sociaal gedrag, als in trainbaarheid en stabiliteit alsook op zelfvertrouwen. Ook werklust is bij alle 7 optimaal aanwezig. Een dankbaar bewijs van een zeer geslaagd nest Flatcoated Retrievertjes. Vertel later wel wat meer over elke pup. Heb, denk ik, ook wel enkele mooie foto's. Maaike en Marijke hebben wederom getoond dat ze allerbeste superpuppytesters zijn. Verschrikkelijk bedankt om zo'n pokke eind te rijden ! Alle pupmensen zijn ingelicht over welk kleurtje pup weldra bij hen komt wonen en iedereen is laaiend enthousiast.

Op ieder potje past een dekseltje ;-)

13/07/2011 - dag 50 : Ons huis ligt er vandaag niet netjes bij (Luc is thuis) ;-) maar het kan mij niets schelen. De chokotoffs mogen als ze wakker zijn vrij rondlopen en het is echt genieten. Zijn Luc en ik de volgende dagen erg egoïstisch want we willen maximaal gebruik maken van de tijd die ons nog rest met het complete 7-tal. De chokotoffs zijn voor even alleen van ons ...

12/07/2011 - dag 49 : Ik heb al een heel goed idee welke pup bij welk gezin het beste hoort. Op ieder potje past een dekseltje ;-) Wel, het is een geschikte uitdrukking voor deze pupselfrutsels en de bijhorende families. Puppytest zal mijn gedacht enkel bevestigen, ben ik quasi zeker van. Ik heb deze 7 hondjes mogen meemaken in hun prille levensfase en elk zal tot zijn recht komen in het gezin die ik voor hen voor ogen heb. Daar heb ik geen enkele twijfel over. Vind het zelf een beetje beangstigend dat het nu al zo verhelderend duidelijk is maar toch is het voor mij zo klaar als een klontje. 7 verschillende hondjes, 7 verschillende gezinnen met enigszins verschillende doelstellingen of verwachtingen. Allemaal pupjes van één zelfde mama en elk van deze Flatcoated Retrievers komt gegarandeerd bij de juiste familie terecht. Het plaatje klopt zo mooi !

11/07/2011 - dag 48 : De nieuwe baasjes zijn bijna aan het einde van de 'lange' aftellingsperiode naar hun pup. Oorspronkelijk gingen er slechts 2 pupjes vertrekken komende zaterdag. Maar dat is veranderd naar 3 ! K.C., Flynn en Copain gaan het eerst weg. En Kadanz verhuist ook vroeger dan voorzien ... Zij verlaat ons zondag al. Pfffff, wordt serieus slikken voor mij dit weekend. Dinsdag gaat chokotoff 5, Bess, de deur uit. De 6e in de rij, Alfred, mag donderdag naar zijn nieuwe thuis en de allerlaatste baby van Bailey, Bliss, is zaterdag 23 juli ook riebedebie.

10/07/2011 - dag 47 : Met vrienden aan tafel zitten, niets is toch gezelliger. En dat er daarbij op dat moment pups in de tuin rondlopen, maakt het geheel des te leuker. Ze hebben ons geholpen om de kleintjes van Bailey voor de lens in stand te zetten en met een kritisch oog hebben we ze met zijn vieren allen grondig bekeken. Zo ging onze zondagnamiddag voorbij ;-) Bedankt Kathy en Ivo voor het samenzijn.

Met 'La vache qui rit' smeerkaas in de hand, krijg je een chokotoff in showstand ;-)

09/07/2011 - dag 46 : Pups hadden deze morgen afspraak met Olivier Vergucht. De jonge man die vorig jaar zo mooi ons eerste nestje in beeld nam. Hoe de portfolio van de chokotoffs er zal uitzien, is nog een vraagteken maar zowel mensen als hondjes hadden alvast heel veel lol. En ik ben ervan overtuigd dat er ook deze keer pareltjes van foto's zullen tussen zitten. Olivier wist ons te vertellen dat hij in februari papa wordt. Van deze baby zullen er véél foto's gemaakt worden ;-) Ilse en Patrick (toekomstige ouders van K.C.) zijn ons komen helpen om te zorgen dat geen enkel flatje ongezien de biezen nam waarvoor dank. Hoewel ze beiden ongetwijfeld heel graag deze 'opdracht' waar maakten ;-) Pups hebben de ganse dag door bekijks - lees bezoek - gehad en zijn na deze vermoeiende dag allen als roosjes zonder doornen in een diepe slaap gevallen.

Het verhaal van Doornroosje ? Neen, eerder een alternatieve moderne versie van Sneeuwwitje en de zeven dwergen ;-)

08/07/2011 - dag 45 : Afspraak gisteren met Lotte. De pupjes moesten gevaccineerd en gechipt worden. Eén vóór één ondergingen ze een grondige medische check-up. Alle harten kloppen op het juiste ritme, ze hebben allemaal propere gezonde oortjes en ze zijn allen vlovrij. De 7 babbietjes van Bailey hebben elk een scharend melkgebit. Bij de reuen zijn vier van de 6 teelballetjes al ingedaald. De twee andere zijn wel duidelijk voelbaar. Reu rood is tot nu toe diegene met de meeste ballen aan zijn lijf ;-) Het enten verliep bij alle chokotoffs probleemloos. Had het niet anders verwacht daar ze injecties al lang kennen hé. Het 'zwakke' geslacht heeft nog maar eens bewezen hoe kranig ze zijn. Geen enkel teefje gaf een krimp bij het chippen. De stoere mannetjes daarentegen waren niet zo stoer als je zou denken ;-) hoewel ze ook heel hard hun best hebben gedaan om niet te kleinzerig over te komen. Alle 7 waren "flinke pup". Ze hebben iets minder gegeten gisteren maar in hun gedrag waren ze aktiever dan ooit. Hebben zich dus helemaal niet gestoord gevoeld. Hoeveel wereldwonderen bestaan er ook alweer ? Ze kunnen allemaal op één dag bezocht worden want ik heb ze alle 7 in huis !

Helemaal zorgenloos pup zijn ;-)

07/07/2011 - dag 44 : Al twee winters gaat hun mama geregeld mee op jacht. Dan is het haar taak en die van haar picking-upcollega's om het geschoten wild binnen te brengen. Mama Bailey vindt dit een heerlijke job om te doen. Mijn beloning na zo'n dag hard labeur in weer en wind is de glimlach op haar snoet en de gloed in haar ogen. Beiden uitgeteld maar zo gelukkig zijn we dan samen. Als voorjager krijg je na een jachtdag een stuk wild mee naar huis. We hebben een diepvries vol ;-) met fazanten en patrijzen. Gisteren de chokotoffs voorzichtig laten proeven van de passie van hun moeder. Ook al is het nu geen jachtseizoen, ik heb picking-up honden van klein formaat in onze tuin aan het werk gezien ;-)

Voor diegenen die het nog niet wisten ;-) de Flatcoated Retriever is een jachthond.

06/07/2011 - dag 43 : Derde ontwormingskuur is aan de gang. Deze maal is het Panacur die ze te slikken krijgen (omdat dit middel ook bescherming biedt tegen Giardia). Hebben ze weinig als geen last van. Moeten het wel drie opeenvolgende dagen hebben. Toch lijkt het beter te smaken ;-) Ze zijn ondertussen 6 weken oud. Gaat veel te snel ... Ik wil ze nog een beetje langer houden. Zou het mij lukken om een "Ja, geen probleem hoor" als antwoord te krijgen als ik het aan de toekomstige baasjes heel lief vraag ?

Hello, we say hello.

05/07/2011 - dag 42 : Voorbije zondag waren Luc en ik weg met Danske en Câline. Caroline offerde zich graag op om de hele dag te komen pupsitten samen met haar man en haar kinderen. Veel bezoek kwam langs. Zij wisten allen dat ze Caroline zouden treffen. Voor niemand een probleem. Ze hadden het met zijn allen zo goed dat de pupjes heel veel aandacht hebben gekregen ;-) Luc en ik namen deel aan een clubdiplomadag. We wisten beiden dat we hoogstwaarschijnlijk niet zouden slagen om respektievelijk het B- en het C-diploma te halen maar het was leuk om weer eens te werken met onze honden. Training schiet te kort de laatste tijd en de struikelblokken voor Câline en Danske, waar niet op getraind is geweest, zijn ook de proeven waar ze onvoldoende voor scoorden. Volgen aangelijnd deed Câline netjes, onaangelijnd ging tot in de helft goed tot ze de km op zijn krukje zag zitten en ze hem uitbundig ging begroeten, is een 0 dus ;-) Vrij uitsturen kreeg ze 8/10. Apport op land 7/10 omdat ze de dummy even herpakte. Apport uit water 9/10. Puntaftrek voor het niet voor zitten. Het houden van de aangewezen plaats uit zicht gedurende twee minuten opnieuw een 0/10. Ze is mij niet na gekomen, ze is wel een meter vooruit gaan zitten, ze moest aan de rand van een veld net in het bos gaan liggen, Câline is een meter vooruit in het veld gaan zitten, is een zoveel comfortabeler plekje toch ;-) Danske behaalde mooie punten maar ook een 0 voor houden van aangewezen plaats. Toen Luc uit zicht was, klonk er een schot op een nabije andere proef, zat Danske ineens naast hem aan de voet : "Waar mag ik die dummy gaan halen, baas ?" Blind over water ging niet. Ze zwom tot in de helft. Daar waren drijfplanten en Danske vond dat niet pluis, kent ze niet. Ze wou er niet voorbij ... Luc heeft niet aangedrongen. Het apport uit water was goed voor een 8/10. Voor alle andere onderdelen behaalde Danske een 9/10. Dus ook voor de verre marking en het verloren zoeken. We hadden een fijne dag. En weten waarop getraind ;-) hoewel we dat voor vertrek ook al wisten ...

04/07/2011 - dag 41 : De chokotoffs zijn op stap geweest. Voor het eerst met de auto naar het onbekende. 't Is te zeggen, naar het einde van de landweg tegenover ons huis. Alle 7 flatjes waren om ter braafst tijdens de rit, geen Tina Turnertjes of Barry Whites naäpers ;-) In de wei staan 11 koeien die maar al te graag nieuwsgierig staan te wezen tegen de prikkeldraad als je er aankomt. Puppy's mochten voorbij de koeien lopen door bv Luc te volgen. We hebben met zijn allen enorm genoten van deze kleine uitstap. Op de eerste foto teefje groen en reu paars die denken dat we ze vergeten zijn. Dan hebben we Pinky in de hoofdrol. De twee laatste foto's zijn reutjes paars en rood.

En we gaan nog niet naar huis ...

03/07/2011 - dag 40 : Wij wonen in een rustige straat waar niet zo heel veel verkeer rijdt. Dus hoe laat ik de pups kennis maken met 'wegenwerken' die toch wel altijd ergens in Vlaanderen aan de gang zijn ? Geen moeite voor hoeven te doen. Onze straat ligt open, een diepe put is gegraven aan de andere kant van de haag over de hele lengte ervan, zo'n 150m lang. Lawaai genoeg. De chokotoffs krijgen er zelfs gratis een cursus Turks bovenop. Je weet nooit waar dit ooit voor kan dienen ;-)

Kinky Game of Perfect Promise.

02/07/2011 - dag 39 : Ze zijn alle 7 supertof, deze toffe chokotoffs. Want het is niet omdat ik het zelf eerder voor teefjes heb dat de reuen niet machtig geestig zijn. Het is gewoon anders en ik kan dat voor mezelf niet even verklaren. Alle drie mannetjes kunnen al over het laagste poortje van de puppyren klauteren als je even niet oplet ;-) Kastaartjes eerste klas ! Elke dag gebeurt er wel iets anders waar de baby's van Bailey uit leren. Zo heb ik gisteren het gras gemaaid rond de puppyren, ze sliepen en het maakte hen niets uit dat er veel lawaai op de achtergrond was.

Een tunnel van 2 m lang, ze stappen er zonder moeite door.

01/07/2011 - dag 38 : Nog een reutje die definitief zijn naam kreeg. Reu paars of lichtblauw of rood zal enthousiast komen aanlopen als hij 'Copain, kom' hoort roepen. Allez, dat is toch de bedoeling ;-) Nu heten ze allen Puppie. Is als voorbereiding op de puppytest. Vorig jaar zeiden Luc en ik om de pupjes tot bij ons te lokken 'bababababa'. Dat hadden we van Nick, de fokker van Danske. Toen we in Denemarken Danske gingen ophalen, hoorden we hem dat zeggen tegen de pupjes en wij vonden dat een echt origineel 'woord'. Maar toen ze getest werden door Maaike en ineens 'puppie puppie puppie' hoorden, stond dit voor niets ... Dus nu zeggen we braaf 'puppie' tegen de puppy's ;-)

Tieners hangen liever aan de toog ;-)

30/06/2011 - dag 37 : Deze maal blijft er hier geen pupje ... Wordt mij met de dag zwaarder om te aanvaarden ... Vooral omdat ik één teefje zo graag zie ... Dus als er iemand opeens geen zin meer heeft in een hondje ... Ik weet waar ze kan blijven ... Eén van de meisjes heeft mij helemaal ingepalmd ! Vorig jaar wist ik vrij vlug wie Câline zou worden. Met deze pups had ik lang geen voorkeur. Vind ze alle vier veel hebben. Alle meiden zijn zo ontzettend leuk ! (Ja, ik heb het duidelijk eerder voor teefjes dan voor reutjes) Toch is er eentje waar ik van 26 verdiepingen (de anderen slechts 25) naar beneden voor gevallen ben. Wat is zij prachtig ! Ik benijd de baasjes die haar zullen in huis hebben. Zij krijgen een extra clausule mee : op zijn minst iedere maand bezoekrecht ;-)

Starring : teefje groen - teefje geel - teefje donkerblauw - teefje roze.

29/06/2011 - dag 36 : Dus op een leeftijd jonger dan 5 weken konden deze Flatcoated Retrievers al hijgen, bibberen en netjes water drinken. Dit zijn vaardigheden die ze zich onderweg geheel normaal eigen maken. Wat dat hijgen en bibberen betreft, is het toch goed om een dierenarts te hebben tussen de toekomstige baasjes ;-) Want het lijkt volledig logisch dat honden dit kunnen maar ze krijgen deze capaciteiten niet mee bij de geboorte. Moet zich ook ontwikkelen zoals het gehoor en het zicht.

28/06/2011 - dag 35 : Site updaten lukt nog steeds niet zoals het moet ! En is zeer frustrerend ! De baby's van Bailey gaan hun 6e levensweek in. Wat gaan ze hard ! Ongelofelijk hoeveel een klein hondje in amper enkele weken tijd evolueert. Dit blijft een immens boeiend gegeven. Het voorbije weekend vroegen mij verschillende mensen wanneer ogen van pups veranderen van kleur. Toen werden we nog door 14 blauwe kijkertjes aangestaard. Sinds gisteren zijn hun irissen aan het verdonkeren. Gisteren waren we maandag ! Zo snel gaat dat dus ;-)

Zwemles voor teefje geel en reutje paars.

27/06/2011 - dag 34 : Het hondenzwembad werd uitgetest. Daar kan nog geen enkele chokotoff in staan dus was het zwemmen voor alleman en -vrouw ;-) Ging bijzonder goed. Altijd tof om zo'n kleintjes beetje bij beetje nieuwe dingen te laten ontdekken. Het kroelen tijdens de droogwrijfsessie was ook een gezellig onderonsje. Ja, ze worden leuk-leuker-leukst met de dag !

Mooi weer vandaag.

26/06/2011 - dag 33 : Vandaag mochten de chokotoffs de hele dag buiten genieten en plezant dat ze het vonden. Natuurlijk slapen ze nog veel maar hun wakkermomentjes worden langer en dan gaan ze op ontdekkingsreis. Daar het steeds warmer werd, heb ik ze in de late namiddag één voor één kennis laten maken met 'een zee' aan water. Slechts Pinky en Peanut moesten trappelen om niet kopje onder te gaan wat ze beiden automatisch deden. De andere 5 kunnen al staan in de 'zandbakschelp' maar vonden het helemaal niet erg om een natte buik te hebben.

Pinky droomt op een heel knus plekje 's avonds weg over haar avonturen van overdag.

25/06/2011 - dag 32 : De pups reageerden een beetje onwennig maar vonden die eerste ontmoeting met de buitenwereld best spannend. Binnen vinden ze elkaar snel terug maar in het gras zitten ze op een groter oppervlakte en lijken ze plots weer heel klein. Binnenkort stappen ze ook buiten parmantig rond, nu is het nog wat aftasten en elkaar proberen terug te vinden daarna ...

Waar zijn mijn broertjes en zusjes nu gebleven ?

24/06/2011 - dag 31 : Reu lichtblauw is 'nun droef joenk lik da ze zeggen in de vloanders'. Hij is berelief en uiterst charmant en ik kan het veelal super met hem vinden. Alleen als hij moet gaan slapen ! Dan is hij mijn beste vriend niet meer ;-) Meneertje zet zijn keeeeeeeeeeeeeel wijd open. De chokotoffs trekken overdag de wijde wereld in en als echte wereldburger vindt reu lichtblauw het niet kunnen dat hij om 23h niet meer mag genieten van het stadsleven. Want dan wordt het toch net plezant ? Dus voeren we een strijd over wie het het langst volhoudt. Patapouf moet inboeten, kan niet anders, maar hij trekt het toch lang. Komt daarbij dat zijn zangstijl geen deelname aan 'Idool' waard is.

Is het duidelijk wie het is zonder gekleurd randje ? Slapen als een prins. Zou hij beter 's nachts eens doen ;-)

23/06/2011 - dag 30 : We hebben al een K.C. en een Flynn. Maar ook een Bess en een Bliss. Die namen stonden al lang vast. Hoewel Lotte voor haar Bess heeft moeten vechten ;-) Dochterlief heeft dan maar toegegeven en wijselijk gezegd dat het voor één keer goed was dat mama mocht kiezen. Bliss gaat bij Marianne en haar gezin wonen. Zij heeft drie zonen die allen graag met auto's bezig zijn. Dus toen ze zondag hier waren, hadden ze, inderdaad, een auto mee voor de chokotoffs. Een leuke rubberen knalroze racewagen. Lonkt verschrikkelijk hard naar Danske en Câline ;-) Gisteren kregen de pups nog eens bezoek. En daarbij heeft een vijfde pup ook definitief een naam. De chokotoffs gaan allen bij gezinnen wonen waar creatief zijn een doodnormale eigenschap is, lijkt mij ! Eerder deze week mochten Luc en ik van de familie van Flynn leuke doopsuiker krijgen en gisteren dan kwam Bianca met haar variant op het chokotoffthema. Ze maakte verschillende etiketten en beplakte de snoepjes ermee. Zo hebben we nu chokotoffs waar papa Ticket, mama Bailey, Zwitserland, Kinky nestje, 3 broertjes - 3 zusjes, 24/05/2011, Flatcoated Retriever en de naam van hun flatje op geprint staan. Knap gedaan !

Dochter Bo had graag een naam met de letter 'K'. Na menig samenzitten rond de tafel met het hele gezin en na vele namen opgeschreven te hebben, zijn ze uiteindelijk opnieuw bij hun eerste keuze aanbeland. Is net als met examens, als je begint te twijfelen, bij je eerste gedacht blijven en dat als antwoord noteren ;-)

22/06/2011 - dag 29 : Ontworming vond voor de tweede maal plaats en opnieuw staken ze hun tong uit. Bwerrrrk, is dat niet lekker ! Nu ik zelf al een tijd de kakaatjes en de pipi's op te ruimen heb, hoop ik dat ze niet aan de dunne gaan door het roze spul want dat kan nu eenmaal gebeuren. Is het lot van een fokker ;-) En die kakaatjes mogen gerust al kaka's genoemd worden. Tjonge, wat produceert zo'n chokotoff aan stoelgang ;-) Maar ze vinden al mooi de weg naar de krantenafdeling, slimme leergierige pups zijn het wel !

Mijn troetelmeisje Pinky

21/06/2011 - dag 28 : Ik weet dat veel mensen, als niet de meesten, van oordeel zijn dat een Flatcoated Retriever zwart hoort te zijn maar ooit al eens een chokotoff laten smelten in jullie mond ? Is intens genot van extreem donkere chocolade. Wel, nu ze vier weken jong zijn, word ik puur verwend. Door toffe chokootjes, 'mijn' levensechte chokotoffjes. Ik laat jullie meegenieten. Opgelet volgende beelden zijn niet bestemd voor gevoelige kijkers ;-) In volgorde van leeftijd : de chokotoffs op fotoshoot in een speciaal voor hen ingerichte chokotoffstudio ;-) Regie - Fotografie - Co-assistentie : Sabine Sintobin.

Mighty chokotoff roze

Mighty chokotoff lichtgroen

Mighty chokotoff donkerblauw

Mighty chokotoff lichtblauw

Mighty chokotoff paars

Mighty chokotoff rood

Mighty chokotoff geel

20/06/2011 - dag 27 : De pups voelen zich kiplekker. Geen van allen die ziek is. Toch hadden we gisteren twee dierenartsen op bezoek. Hoe kan dat nu ? Lotte en Marianne kwamen gewoon met hun gezin de kroost van Bailey bewonderen zich ondertussen afvragend wie hun eigenste flatje zal worden. Zo steelt Pinky de harten van kleine meisjes. Alleen al door die roze veeg op haar poep ;-) Pink lady heeft anders nog wel behoorlijk wat troeven om uit te spelen. Ze ontpopt zich tot een superaanhankelijke meid en daarbovenop is ze buitenaards schattig. Anderen hebben het dan voorlopig meer voor reu blauw die er letterlijk staat of misschien voor de zachtaardige loebas paars die alles oké vindt. Of voor het mannetje in rood die dolgraag aan ieders vingers zuigt en daarmee allemans vriend wordt. Of voor de immer opgewekte kwispelstaartteefjes blauw en geel. Of voor misschien het minst opvallende meisje groen die net door minder op te vallen iets heel bijzonder over haar heeft ... Sinds gisteren heeft Kinky Kiss er alvast een eigen persoonlijke kleine fan bij. Stilaan (of met rasse schreden) zullen ze elk hun eigen karaktertje ontwikkelen. Op donderdag 14 juli vindt de puppytest plaats. Marijke Kort-Bakker en haar dochter Maaike Kort nemen die opnieuw voor hun rekening. Krijgen we een nog duidelijker beeld van hun persoonlijkheid. Tot dan heeft iedereen eenvoudig weg alle 7 pups doodgraag te zien ;-)

'Everywhere we go-o, people want to know-o, who we a-are, and where we come from, so we tell them, we're from Belgium, and we are the chokotoffs, the mighty mighty chokotoffs'

19/06/2011 - dag 26 : De chokotoffs groeien uit tot moedige padvinders. Van kapoentjes over kabouters en welpen naar jonggidsen en jongverkenners met hun mama als akela. Nu ze deftig beginnen rond te stappen, kunnen ze op dagtocht vertrekken of weldra zelfs op scoutskamp gaan. Ik ga als vrijwillige foerier mee. De wereld ligt aan hun poten en de puppiewuppies maken er gretig gebruik van. Zo komen ze andere knusse plekjes tegen om hun tent op te zetten en in slaap te vallen ;-)

Reu paars geheel comfortabel, het rijk voor hem alleen ...

Teefje donkerblauw dacht : 'Er is plaats genoeg voor twee ...'

Er kan er nog altijd eentje bij is het motto van Pinky ;-)

18/06/2011 - dag 25 : Oogjes check - oortjes check - tandjes check - Dokter Câline heeft alle chokotoffs zorgvuldig onderzocht en is van oordeel dat ze allemaal kunnen horen, zien en bijten. Ik deel haar mening. Câline heeft heel goed naar mijn handelingen gekeken toen de pups nog pupjes waren en toen Pinky in het bijzonder verzorging nodig had. Kwam ze nu aandraven met een EHBO-kit voor honden. Wat een geruststelling voor mij. Kan ik feilloos op haar rekenen om de eerste medische zorgen toe te dienen ;-)

Dr. Câline.

17/06/2011 - dag 24 : Wanneer de werpkist aan grote schoonmaak toe is, krijgen de chokotoffs gedurende die tijd een andere verblijfplaats. De 'bak' is ondertussen gedegradeerd tot 'bakje'. Met andere woorden de 'pupjes' zijn de 'je' af. We hebben echt wel al met 'pups' te maken. Wat verlang ik naar hun puppiestreken ;-)

Een bakske vol ...

16/06/2011 - dag 23 : Câline kreeg voor haar verjaardag van haar peter Jens een pluche eend cadeau. Daar Câlienemiene helemaal niet egoïstisch is, mochten de reutjes kennis maken met haar nieuw speelgoed. Zo genoten ze al van een eerste ervaring met 'wild' ;-) Gisteren gaf ik een naam van een teefje prijs. Vandaag schrijf ik trots dat er één van deze drie reutjes als Flynn door het leven zal gaan. Flynn gaat bij Caroline, Patrick, Niels, Jens (ja ja de peter van Câline) en Jade wonen. Hij krijgt er tevens een grote broer bij, Firenze, een zwarte Flatcoated Retriever. Flynn blijft ongelofelijk dicht bij ons in de buurt. Heerlijk is dat !

Luc krijgt zonder twijfel zware concurrentie op vlak van mannelijk schoon in huis ;-)

15/06/2011 - dag 22 : Van enkele 'Kinky's' zijn de roepnamen al bekend. Geestig om te weten te komen hoe sommigen gezocht hebben naar een passende naam of hoe enkele gezinnen onderling nog worstelen met een paar keuzemogelijkheden. Tja, de naam van hun pup moet mooi bevonden worden door alle leden van de familie en soms worden veto's gesteld tijdens de familieraad ;-) Eén van de teefjes gaat bij Ilse en Patrick wonen en zal luisteren naar de naam K.C. Zondag waren ze op bezoek en hadden naast Knorretje ook suikerbonen mee met K.C. als naamkaartje. Zo schattig ! Speciaal voor jullie, Ilse en Patrick - én grote aanhang aan familie en vrienden - elk teefje afzonderlijk op de foto.

Wie is de enige echte K.C. ? Over enkele weken weten we het ;-)

14/06/2011 - dag 21 : Gisteren en deze morgen kregen Bailey en haar pups bezoek. Was voor allen ontzettend plezant om eindelijk ;-) hun pupje in het echt te mogen meemaken. De chokotoffs waren 'the superstars' van Vivenkapelle. Persoonlijk vond ik het grappig dat ik niet echt iets hoefde te vertellen want elke keer werd wel door iemand op mijn verhaal ingepikt en meegebabbeld. Ik sta er niet bij stil dat het dagboek zo op de voet gevolgd wordt. Geeft wel een verschrikkelijk aangenaam gevoel ! Het roze varkentje op de foto's kreeg Bailey gisteren cadeau. Ik vond het een bijzondere toepasselijke gadget om tussen de pups te zetten wanneer ze vandaag hun eerste maaltijd zouden krijgen. Want ik schreef het reeds in het vorige dagboek, zo'n puppy'trog' heeft zijn naam niet gestolen ;-) Alle 7 vinden deze nieuwe vorm van voer erg lekker. Alleen vergaten ze even dat ze als hondjes geboren zijn. Ik vind deze varkentjes ronduit schitterend ;-) en mama Bailey staat er op om ze achteraf individueel van kop tot teen af te likken. Knor knor ;-)

7 chokotoffs en 1 varkentje of mag ik voor één keer 8 varkentjes zeggen ;-)

13/06/2011 - dag 20 : Ik kreeg ooit eens een kaartje die mij nauw aan het hart ligt en waarvan ik de tekst graag af en toe doorgeef. Schrijf ze straks even hier neer omwille van het weekend die we beleefden. In 2007 reisden Luc en ik door Cambodja. We ontmoetten er Peter en Mary Fletcher, een koppel uit Australië. Door toeval of omdat het zo moest zijn. Luc en ik zijn niet de mensen die met iedereen aanpappen als we met vakantie zijn. De locals vinden we altijd fijn om te leren kennen maar verder doen we graag ons eigen ding. We leerden Peter en Mary kennen op een 6-uren boottrip naar Siem Reap en soms kan het meteen klikken ;-) Met zijn vieren deden we Angkor Wat aan. We hadden dezelfde gedachten over welke tempels we wel wilden bezoeken en welke niet, we deelden veel zelfde meningen, we overnachtten heel toevallig in dezelfde straat, gingen samen uit eten. Dit 4 dagen lang en toen scheidden ons wegen weer. We namen afscheid met de belofte dat als we ooit naar Australië zouden reizen we hen absoluut zouden opzoeken. Mochten zij onze kant uitwaaien, zagen we ze ongelofelijk graag terug. We namen ook afscheid met de gedachte dat we ze hoogstwaarschijnlijk nooit meer zouden zien maar we droegen hen in ons hart voor altijd. Want tussen België en Australië ligt een ganse wereld. We hielden contact via e-mail, we schreven aan Kerst elkaar de beste wensen toe tot in 2009 Peter schreef dat ze aan het plannen waren om naar Europa te reizen. Een rondreis van enkele maanden waarbij ze een heleboel landen en verschillende plaatsen zouden aandoen en dit weekend was het zover. Vanuit Parijs kwamen ze naar Vivenkapelle ! Luc en ik hebben samen met hen twee onvergetelijke dagen beleefd. (waarbij Caroline en haar gezin met heel veel zorg op de pupjes hebben gepast, dank jullie verschrikkelijk wel !) Deze morgen zijn ze richting Le Havre vertrokken waar ze woensdag aan boord gaan van een vrachtschip. Zes weken lang zullen ze varen eer ze terug in Australië aankomen. Ik kan oprecht zeggen dat Peter en Mary vrienden zijn. Ook al hebben we op ons hele leven niet veel tijd met elkaar doorgebracht. Nu is een klein detail van belang : Er is een generatie verschil tussen ons, Peter en Mary zijn 68 jaar oud.

Vrienden zijn als bomen, ze wachten tot je nog eens langs komt en ze zijn onverstoorbaar als je wegblijft. Ook na maanden afwezigheid kan je de draad weer opnemen omdat er ondertussen niets werd afgebroken. Vrienden zijn als bomen op een goede afstand van elkaar geplant, zo moeten ze elkaar niets betwisten, ze kennen ook geen afgunst maar nodigen elkaar uit hoger te groeien. Vrienden zijn als bomen en bomen buigen niet maar ze wuiven.

Dus vandaag geen puppieverhalen maar een ode aan de vriendschap omdat Luc en ik er dit weekend een puur staaltje van hebben mogen meemaken. Dit niet alleen doelend op Peter en Mary want hoewel ik weet dat Caroline maar al te graag bij de puppies was, zij en haar man en kinderen vooral ook uit oprechte genegenheid voor ons kwamen pupsitten. Het was vreemd afscheid te nemen van Peter en Mary omdat we alle 4 wisten wat er niet uitgesproken werd maar wat maakt het uit ? Vriendschap gaat over grenzen, over leeftijd, over tijd heen en het is aan ons om naar Australië te gaan nu ;-) Alleen wie wil er een maand hier komen wonen om voor onze honden en katten te zorgen ? Als we Peter en Mary nog eens tegen ons hart willen drukken en knuffelen, mogen we geen jaren meer wachten om ze op te gaan zoeken ...

12/06/2011 - dag 19 : Grote stappen in de vooruitgang van de chokotoffs. Hun oogjes gaan meer en meer open. Ze zien nog niets maar daar zal weldra verandering in komen. Waarvoor die achterpoten dienen, beginnen de brownies stilaan te beseffen. Af en toe, in plaats van ze achter hun lijf aan te sleuren, zetten ze diezelfde pootjes op de goeie wijze neer en ontdekken zo dat ze er op kunnen steunen en staan. Dat laatste is nog wankel-wankel maar heel binnenkort lopen ze rond, die lieve baby's van Bailey ! Mijnheer Beer is terug paraat. Vorig jaar hebben de pupjes veel knuffelplezier aan hem beleefd. En het lijkt er op dat ook deze kleintjes hem een schat vinden ;-)

Teefje geel leunt tegen mijnheer Beer aan. Reutje lichtblauw is de andere chokotoff.

11/06/2011 - dag 18 : De reutjes hebben dringend een les in 'etiquette' van doen. Ze gedragen zich als echte mannen maar vergeten 'gentleman' te zijn tegenover de vrouwelijke aanwezigheid. Hoe die tekeer gaan met de tepels van hun mama ! Een beetje voorzichtigheid zou niet misplaatst zijn. En hun zusjes worden carrément omver gestoten ! Honger hebben en willen eten tot daar aan toe maar op die manier gulzig zijn dat alles en iedereen ervoor moet wijken ? De 4 meisjes eten met manieren. Ze kruipen niet voor en gebruiken geen louche truukjes om de beste tepel te pakken te krijgen. Ze liggen mooi 4 op een rij te zuigen. Doen dat heel netjes zonder te boeren of andere ongehoorde lawaaitjes te maken ;-) De broertjes mogen er een voorbeeld aan nemen. Kleine macho's dat ze zijn ;-)

Had ik het over het verschil in manieren tussen broer en zus ? Geen verder commentaar ;-)

10/06/2011 - dag 17 : Niet de meest mooie foto qua scherpte, diepte en compositie zou een beroepsfotograaf zeggen maar is wel een beeld van hoe het er hier aan toe gaat. Mij ging het om het onderwerp ;-) Mijn drie moedertjes samen. Ik had net de werpkist voorzien van een ander vetbed en vergat de thermometer terug te leggen. Danske vond dat zij even moest controleren of het wel warm genoeg was ;-) Danske en Câline houden het allemaal zo goed in de gaten en zijn er verschrikkelijk graag bij !

Het moederschap is verzekerd.

09/06/2011 - dag 16 : Ik denk dat de fabrikant van 'Drontal Pup' nog nooit de grimas zag die een pupje trekt wanneer hij van dat spul naar binnen moet slikken. Zal echt niet te vreten zijn aan hun smoeltjes te zien. De chokotoffs zijn dus gisteren voor de eerste maal ontwormd. Allen hebben het toedienen ervan ondergaan, hadden niet echt een andere keuze, maar niemand vond het lekker. Na een spoedcursus sonderen en spuitjes zetten, had ik verwacht dat nageltjes knippen een makkie zou zijn ... Niet dus. Dit wordt nooit mijn dada. Wriemelende pootjes en dan dat ultraklein nageltje passen. Probeerde het gisteren terwijl ze lagen te slapen. Wel, die worden wakker na 1 of 2 'vingers' ! Alle nageltjes zijn in de loop van de dag uiteindelijk bijgewerkt ;-) maar ik blijf het geen leuk gebeuren vinden.

Zij hebben ook zo-veel te leren ... Nu ze nog veel dienen te slapen, willen ze met de hele bunch samen alle jongeren - en de iets minder jongeren, hé Marianne ;-) - die moeten studeren motiveren om dat te doen. Want de chokotoffs vermoeden dat er liever naar hen wordt gekeken dan in de boeken ;-)

08/06/2011 - dag 15 : Ik mag het dan lief hebben over Patati of Patata of Patapouf, het is een feit dat de chokotoffjes niet met deze namen door het leven zullen gaan ;-) Ze krijgen allemaal een leuke roepnaam gekozen door hun eigenste familie. Deze pupjes moeten ook een stamboomnaam goedgekeurd door St-Hubertus meekrijgen. In België worden die namen beperkt tot max. 10 karakters en moeten ze elk jaar met een specifieke letter aanvangen. Dit jaar is de letter K aan de beurt. Vorig jaar maakte ik met de letter J het 'Just A' nestje. En dit jaar heb ik ook niet zomaar een 'K' nestje ;-) Moet er wel bij vertellen dat Luc niet te vinden is voor mijn keuze. Maar zoals hij anders placht te zeggen : 'Wie is er hier de fokker ?', kan ik deze repliek nu zelf als excuus gebruiken om mijn zin door te drijven ;-) Hij vindt het niet kunnen maar zit, als man, meteen met 'perversere' dingen in zijn hoofd ;-) Terwijl ik ga voor wat het betekent in de ludieke zin van het woord en dan past het perfect bij de Flatcoat als hondenras. En dan heb ik er een heel liefdesverhaal rond te vertellen ook. Over de romance tussen Bailey en Ticket nota bene.

Toen Bailey en Ticket elkaar voor de eerste keer ontmoetten, hing er absoluut 'iets magisch' in de lucht. Maar zoals het een deftig meisje betaamt, gaf Bailey zich niet zomaar gewonnen. Samen dronken ze eerst een liefdescocktail. Ingedriënten : frambozenwodka, cranberrysap en perzik, kleur van deze apero : roze ;-) Een volgende stap in de relatie zou wel eens een voorzichtige schuchtere kus kunnen zijn. Bailey moet tijdens het zoenen gedacht hebben dat Ticket wel eens de liefde van haar leven kon zijn. Maar Ticket, stoere reu zijnde, had een imago te verdedigen. Hij mocht zich niet direct laten inpalmen door een lief aantrekkelijk vrouwtje. Wat zouden zijn maten wel zeggen ? Niet meteen toehappen, eerst een beetje cool wezen ;-) Bailey en Ticket, beiden jachthonden, gingen op in 'the game' waarbij game staat voor 'het spel van verleiding' maar ook voor 'het wild' tijdens het jagen. Goed bedacht hé ;-) Ticket zag het helemaal zitten. Zo'n bruine nakomeling die in zijn naam ook 'Brown' zou dragen naar hem, Camwood Brown First Class Ticket. En zo kwam het dat Bailey en Ticket een nacht, die je normaal alleen in films ziet, samen met elkaar beleefden.

Ik heb gekozen om dit nest het 'Kinky' nestje te noemen waarbij de pups volgens hun tijdstip van geboorte een naam kregen volgend uit het liefdesverhaal van Bailey en Ticket. Hieronder stel ik ze aan jullie voor met hun officiële naam. Meet and greet the Kinky Boys and Kinky Girls Of Perfect Promise. Waarom met een vietnamees hoedje op ? Omwille van hun spleetoogjes die ze nu nog hebben ;-) Bij teefje geel is al te zien dat hun oogjes weldra zullen veranderen van look en daarom wou ze het hoedje ook niet meer op ;-) Btw een 'Kinky Pink' is wel degelijk een cocktail, een 'Kinky Kiss' is naast 'French kissing' ook je partner traag en sensueel in en rond het oor zoenen en is dat nu niet iets wat flatjes graag doen ? 'Kinky Love' is een liedje van Nancy Sinatra. Er bestaat een bed (boxspring) die de naam 'Kinky Cool' kreeg. 'Kinky Game', dat spreekt voor zich, lekker naughty ;-) 'Kinky Brown' was ook een Rock-steady Band die early reggae coverliedjes zong en bij 'Kinky Night', laat jullie verbeelding de vrije loop ;-) Kan alleen maar waanzinnig 'kinky' zijn toch ?

Kinky Pink Of Perfect Promise

Kinky Kiss Of Perfect Promise

Kinky Love Of Perfect Promise

Kinky Cool Of Perfect Promise

Kinky Game Of Perfect Promise

Kinky Brown Of Perfect Promise

Kinky Night Of Perfect Promise

07/06/2011 - dag 14 : Zo een remix van Hernandez in de hitparade ;-) wie doet mee ;-) Pinky is sondevrij. Wat voorafging : zondag at ze werkelijk heel goed en toen ik ze om 18h op de weegschaal legde, was ze 50g bijgekomen. Waauw ! Een sms naar Lotte want wat vond ik dat supernieuws. Een tijd later belt ze mij op dat dit toch veel is gezien haar gewicht en dat we vooral niet willen dat dit zou omslaan in diarree ... Phoeh, ze had natuurlijk gelijk ! Begon ik mij al een opgezwollen buik in te beelden en dacht dat ze eerder constipeerde wat die spectaculaire gewichtstoename verklaarde. Maar Pinky Girl had gewoon een verzadigde belly ;-) We moesten opnieuw het evenwicht vinden qua hoeveelheid bijvoederen. En pupje roze doet het zo goed dat ze helemaal niet meer hoeft bij te krijgen. Sinds gisteren al ! Wel zorg ik er voor dat ze om de 2 uren kan zuigen aan de mama. Zoveel ze zelf op kan !

Hoewel dit jaar in België de officiële namen van deze pups met de letter K dienen te beginnen, heb ik ze onbewust allemaal een koosnaampje gegeven met de letter P ;-) Zo is er Peanut, teefje donkerblauw en natuurlijk Pinky. Moeilijk te raden welk pupje zij is hé ;-) Ik spreek over teefje geel en over teefje groen als over Pumpkin en over Petticoat. De reuen zijn van een ander kaliber. Patati, Patata en Patapouf waarbij reu lichtblauw duidelijk Patapouf heet. Mijn Franse roots komen bij deze laatsten naar boven ;-) 'Et patati et patata' wil zeggen 'en maar doorkletsen'. In hun geval is het 'en maar dooreten'. Patati (reu rood) en Patata (reu paars) vormen hierbij een mooi duo. Patapouf doet zeker niet onder. Moet zijn naam nog een verduidelijking ? Ik dacht het niet ;-)

The Milky Way and the Galaxy Girls.

06/06/2011 - dag 13 : Een discohit van in 1979. Heb het nooit echt een mooi liedje gevonden. Waarschijnlijk omdat ik het teveel hoorde. Op iedere fuif of party als ambiancemaker. Nu ben ik het speciaal op YouTube gaan opzoeken en kan ik het niet laten om het met de repeatknop aan luidkeels mee te zingen. De persoon die de originele versie voor zijn rekening neemt, is Patrick Hernandez en de titel van het lied is BORN TO BE ALIVE. Het gaat als volgt : We were born to be, ali-ve we were born to be, ali-ve Born, born to be alive (born to be alive). You see we're born, born, born, born to be alive. Alle ZEVEN chokotoffjes zijn BORN TO BE ALIVE ! Onze Pink Lady, discoqueen anno 2011, is back to dance her life ;-)

Om het in de muziek te houden : Pinky's 'Brothers in Arms'.

05/06/2011 - dag 12 : Baby Pink wordt rebelser als ze het plastieken slangetje in haar slokdarm voelt zakken. Kan dit eigenlijk enkel maar toejuichen vooral nu ik het slechts nog maar een klein beetje eng vind om het te doen. Mijn dagindeling wat de pupjes betreft ziet er als volgt uit : Om 7h 's ochtends leg ik roze pupje apart aan een tepel van Bailey. Soms vergeet ze waarom ze met haar mond vol ligt maar met een duwtje van mij weet ze het weer en zuigt ze opnieuw rustig door. Dit duurt zo'n half uur. Dan valt ze onvermijdelijk in slaap. Dit onderonsje met haar en Bailey herhaal ik om 11h, om 13h, om 17h, om 19h, om 23h en om 1h. Om 9h, om 15h, om 21h en om 3h krijgt ze via sonde melk. De andere 6 moeten ook op tijd en stond voorzien worden van roomservice. Daar moet Bailey af en toe aan herinnerd worden. Dat doe ik door mee in de werpkist te gaan zitten. Want uit zichzelf blijft Bailey er niet de godganse dag liggen. Het melk geven vergt ook veel van haar daar Roze Bonbonnetje extra quality time krijgt om de zoveel uren. Maar zowel ik als Bailey hebben geen moeite met dit intensief zwaar werk. Met de gedachte en de hoop dat ons kleintje er beter van wordt, is niets ons teveel. Daarnaast zijn er natuurlijk ook de courante zaken zoals iedere dag de werpkist annex puppyren met Dettol grondig schoon maken. De pupjes daarbij een vers bedje bezorgen. Om 12h en om 18h de chokotoffjes op gewicht controleren. Ik moet mij dwingen om Pinky niet vier keer zoveel op de weegschaal te zetten ;-) maar begrijpelijk toch dat ik zo gelukkig ben als een kind voor iedere gram die ze bijkomt ! En als laatste 'taak' bewonder ik ze alle 7 elke dag opnieuw.

04/06/2011 - dag 11 : Het zijn voorlopig de kleinste details die ons gemoed wat geruststellen. Zoals het feit dat Bailey deze kleine pup nooit links liet. Als moeder zorgt Bailey voor de persoonlijke hygiëne van haar baby's. Wanneer ik Pinky voor Bailey houd, wast ze haar kleintje grondig waardoor ze bij het likken van de buik - en lager ;-) - dochterlief stimuleert om te plassen. Pinky Girl is steeds bij de pinken, een plas of een kakje volgt elke keer. Het zuigreflex van ons roze pupje wordt mondjesmaat beter. Ik hoorde ze zelfs al eens smakken en haar staartje gaat soms ook voorzichtig omhoog staan terwijl ze bij mama aan de tepel ligt. Haar gewicht gaat traag omhoog maar gaat omhoog. Alle andere pupjes zijn ondertussen verdubbeld in gewicht. Enkel Peanut donkerblauw komt nog wat achter maar dat is, denk ik dan, haar manier om haar zusje bij te staan. Door dik en dun. Roze Bonbonnetje kruipt vastberaden tussen de broertjes in of boven op de zusjes om een slaapje te doen. Dan liggen ze samen zo mooi te wezen. Dit zijn de zichtbare dankbare kleine cadeautjes die we van haar mogen krijgen. Ze worden enorm gekoesterd ...

Wie zou onderaan liggen ... Trio reu rood, Peanut donkerblauw en Roze Bonbonnetje.

03/06/2011 dag 10 : Hoe graag ik het ook zou willen, een puppydagboek is niet enkel rozengeur en maneschijn. We moeten realistisch blijven. Daarmee wil ik zeggen dat als pupje roze met een virus of een bacterie te kampen heeft, ze kans maakt om dit boven te komen maar ook niet. In dit geval hopen we echt dat ze het haalt en doen we alles om haar daarin te helpen. Maar er kan ook iets anders aan de basis liggen van haar ellendig zijn zoals een aangeboren kwaal. Dan mogen we niet tegen de natuur ingaan. Alleen tijd zal dit uitwijzen. Lotte en wij hebben de indruk dat het de goede kant opgaat maar toch zullen we nog een dikke week geduld moeten hebben om zeker te kunnen zijn dat ons kleintje 'slechts eventjes wat ziekjes' is geweest. Als ik naar haar kijk, lijkt er met haar niets aan de hand. Logisch dat ze kleiner en fijner is en dat ze nog moeite met zuigen heeft maar voor de rest doet ze net als haar broertjes en zusjes en is ze verschrikkelijk mooi en fantastisch lief !

Een puppydagboek is naast zo'n zware dobber ook rozengeur en maneschijn. Want de chokotoffjes zijn met 7 en dit dagboek gaat over hen alle 7. Natuurlijk worden de andere 6 niet vergeten. En om een vrolijke noot te brengen in het geheel : chokotoff geel in de reclamebussiness. Ze maakt reclame als pasgeboren hondje voor een kersvers produkt op de markt ;-)

Toepasselijker kan toch niet ;-)

02/06/2011 - dag 9 : We hebben met zijn allen de nacht overleefd. Ons ziek pupje ligt het meest van de tijd apart om te voorkomen dat het omgeduwd wordt van de 'dikke' broertjes. Toch nestelt puppieklein zich graag. Nadat ze deze morgen wat gedronken had, nam ik de foto. Ze kruipt bij haar mama omhoog en vindt zo de geborgenheid die ze zoekt en nodig heeft. Luc en ik leggen haar dikwijls ook bij/op ons zodat ze niet alleen hoeft te liggen en onbezorgd knusjes kan slapen. Ik hoop vurig nog vele foto's van dit pupje te kunnen posten maar wat er ook mag gebeuren, deze hieronder zal voor altijd mijn mooiste van haar blijven.

Update 19h07 : Puppiewuppie doet het naar behoren. Ze moet opnieuw leren wat zuigen is. Ze doet het heel twijfelend maar af en toe doet ze het en dat is positief. Ze is een klein beetje gestegen in gewicht. We houden haar heel goed in de gaten en om de wijze woorden van onze dierenarts te gebruiken : als dit hondje moet leven, zal ze leven. Ze is een vechtertje en al beseffen we maar al te goed dat we bijlange nog niet kunnen zeggen dat ze gered is, ieder stapje in de goede richting is een stapje in de goede richting !

Chokotoffje roze ... zo volmaakt perfect.

01/06/2011 - 20h55 : De onzekerheid is onmenselijk tergend. Emoties die ik dacht een plaats gegeven te hebben, komen weer boven drijven. Ik voel vanbinnen net hetzelfde als toen de oncoloog droog vertelde dat mijn papa aan zijn laatste levensfase was begonnen. Er is geen vergelijking tussen mijn vader en dit pupje, het is dat die gevoelens zo rauw zijn opnieuw ... Ook al is dit kleintje maar een week oud, ik hou van deze ukkepuk. Meteen nog eens voederen met de sonde. Verlang zo dat deze baby zich herpakt.

01/06/2011 - 16h27 : Het examen van Lotte deze morgen ging goed. Ze is hier net terug vertrokken. Ons pupje doet het niet slecht maar zit nog altijd in de gevarenzone. Alle pupjes kregen opnieuw antibiotica en ons zorgenpupje via sonde ook voeding. Puppy klein is beter gesteld maar moet zo verder progressie maken dus we blijven alert de klok rond. Bedankt allemaal om daadwerkelijk mee te leven, hopelijk zijn alle kaarsjes en positieve gedachten het extra duwtje in de rug voor puppie lief om weer helemaal beter te worden ...

01/06/2011 - 12h53 : We geven de strijd niet op. Pupje heeft net aan de tepel van mama Bailey gezuigd.

01/06/2011 - dag 8 : Mensen die beweren dat fokken simpel en lucratief is ... Iedere goede fokker kent de angsten die ik nu doorsta en iedere goede fokker heeft jammer genoeg ooit eens te kampen met het verlies van één van zijn pupjes maar allen zullen er tot op het laatste voor gevochten hebben om hun pup elke kans op overleven te geven. Zo ook hier. Lotte, Luc en ik doen alles wat in onze mogelijkheid ligt om dit kleintje te redden. Ik zou zoveel meer willen doen want lijdzaam toekijken is des te verschrikkelijker. En ze zijn er wel die momenten dat je niet anders kan doen dan wachten en hopen op verbetering. Gisterenmorgen werd mij duidelijk dat er een pup wel met zijn mondje rond een tepel lag maar niet zoog. Dit is niet de normale gang van zaken. Toen onze dierenarts kwam, was dit kleintje slapjes. Zo'n wezentje heeft niet veel nodig om snel ziek te worden hé. Lotte tapte bloed van Bailey af om te laten stollen en zo een serum te hebben om toe te dienen aan de pup. Chokotoffje kreeg ook een glucoseprik om aan te sterken en via sonde water tegen uitdroging toegediend. Ja, en dan was het afwachten ... Pupje lag wel op de rug te kronkelen dus voor mij ergens een kleine geruststelling daar dit niet de houding is die je aanneemt als ukkepuk om dood te gaan. Lotte kwam 's avonds terug. Ons kleintje was iets aangesterkt. Opnieuw serum geïnjecteerd en antibiotica. Ook kregen meteen alle anderen wat antibiotica. We kunnen niet voorzichtig genoeg zijn. Ze toonde Luc en mij hoe een maagsonde in te brengen want als pupje niet uit zichzelf wil eten moet het om de 6 uren via deze weg gebeuren. Veel slapen konden we toch niet en om 3h heeft Luc met mij als assistente ons weerloos hartediefje gevoed. Deze morgen voor hij naar zijn werk vertrok nogmaals. Weet niet of ik dat voor elkaar krijg, zo'n tube tot in de maag laten glijden ... een thermometer om de zoveel tijd in dat poepje duwen, vind ik al zo delicaat ! Ik kan het wel hoor want echt alles, alles zou ik doen om dat kleintje te helpen genezen.

31/05/2011 - dag 7 : Zijn ze vannacht al een week oud ;-) Gaat toch razendsnel ! Ik weet dat er 7 gezinnen het niet echt met mij eens zijn op dat vlak ... Duidt alleen maar dat ze nu en al lang daarvoor - ze gingen bij wijze van spreken mee naar Zwitserland - stapelgek zijn op deze chokotoffs (en op eentje in het bijzonder alleen weten ze nog niet op welk) dus neem ik het hen niet kwalijk integendeel ;-) Het is absoluut aangenaam te beseffen en te weten dat er zo naar elk van hen verlangd wordt. Er staat voor al 'mijn' pupjes een warme thuis te wachten. Moet ook hoor ! Is vereiste nummer 1 !

Onze Pink Lady in a chocolate box van 9 op 9 cm.

30/05/2011 - dag 6 : Tot gisterenavond heb ik teefje lichtblauw geholpen opdat ze zich een weg zou kunnen banen naar de lekkerste tepel. Want naast haar kolossen van broers is zij uiteraard een peanut ;-) En ook hier geldt de wet van de sterkste. Ze heeft als Klein Duimpje op te botsen tegen, dan nog wel drie, reuzen. Maar teefje lichtblauw weert zich kranig. Ze weet zich ondertussen gemakkelijk te infiltreren. Voordeel van haar gestalte ;-) Zonder scrupules wringt ze zich overal tussen. Peanut komt wel op de plaats van zaligheid. Dit nu helemaal zelfstandig zonder mijn hulp.

Hoe groot een hand van Luc of hoe klein een pup van Bailey kan zijn ...

29/05/2011 - dag 5 : Vandaag is het de geboortedag van mijn mama. Voor mezelf had ik het een prettig idee gevonden als de pups op deze dag ter wereld waren gekomen. Mijn mama is geboren in '44. WO II was aan de gang. Aangifte doen van de geboorte van je dochter was toen niet de meest evidente zaak. In het stadhuis heeft de dienstdoende ambtenaar 29 mei als officiële datum genoteerd maar mijn grootmoeder was altijd formeel : ze beviel van haar oudste dochter, mijn moeder, op 24 mei ! Mijn papa, mijn mama en ik hebben er altijd hartelijk om gelachen. Meestal kreeg ze haar verjaardagscadeau op de 24e en waren papa of ik er niet op tijd bij ;-) verjaarde ze voor onze redding dat jaar op de 29e. Ze is er door mijn vader meer dan 40 jaar lang om geplaagd geweest en iedere keer trapte ze er graag in. Het verhaal wil dus dat deze onschuldige lieverdjes toch hun geboortedag met mijn mama delen ... Ben ik sterk door ontroerd.

Pure Chocolate Delight. 'Bittersweet' reu en teefje licht- en donkerblauw aan mama's melkbar.

28/05/2011 - dag 4 : De brownies zijn geboren met wat kalere oortjes en een wat kalere neus dan Bailey's zwartjes. Geleerd van Lotte dat je daaraan kan zien dat deze pupjes iets minder lang in Bailey's buik bleven. Had ik zelf ook al begrepen ;-) Dat gegeven heeft natuurlijk een weerslag op hun gewicht. Hoewel de reuen flink in hun vel zitten hoor. Eén teefje hou ik extra in de gaten want zij moet procentueel het meest aandikken. Het is normaal dat pupjes na hun geboorte even een terugval in gewicht krijgen. Teefje donkerblauw viel iets te veel af maar is ondertussen op de goede weg. Ze is zeker even levendig en beweeglijk als haar broers en zusjes. Ze vindt gewoon uit zichzelf nooit de beste tepel ;-) Ik help haar daar bij. Deze morgen woog ze bijna 20 g meer.

Alles wat er aan moet hangen, hangt er aan. Een neus, twee ogen, twee flapoortjes, 4 poten met 18 nageltjes, een staart én een piemeltje. Vooral dat laatste is voor een reu toch van essentieel belang ;-)

27/05/2011 - dag 3 : Bailey zette Luc en mij dinsdag ook op een rollercoaster ! Vooral omdat er geen enkele voorbode was die teken gaf dat de pupjes die dag zouden geboren worden. Bailey begon rond 20h 'vreemd' te doen. Ze hijgde ineens erg maar jankte vooral voortdurend. Ik heb ze toen in de puppyren gezet die net volledig klaar was. Mijn ongerustheid ging over het feit dat ze aan de vroege kant was om te bevallen maar het kon natuurlijk wel en het janken stond mij niet aan ... Toch even met de dierenarts gebeld om half11 en samen beslisten we dat ze zou komen. Ik was behoorlijk gestresst ! Gelukkig hield Luc het hoofd koel ;-) Kan er ook niet aan doen dat ik zo nerveus rondliep maar ik wou niet dat het ergens fout zou lopen hé ... Het eerste pupje was al geboren tegen dat Lotte er was. Ze bleef de hele nacht mee waken over Bailey. Luc moest op een bepaald moment toch wat rusten en viel als een blok in slaap op de zetel. Zijn gesnurk hield Lotte en mij wel wakker ;-) Lotte moest op het laatste ook afhaken (ze heeft woensdag een examen af te leggen en moet genoeg energie over hebben om te leren. Veel succes ! We duimen hard !) en vertrok om half5. We wisten dat er zeker nog een pupje op komst was want we konden het voelen. Het was er eentje die van ver moest komen ... Helemaal alleen zonder zenuwen heb ik Bailey bijgestaan om dit laatste baby'tje op de wereld te zetten. Trots op haar maar ook op mezelf ;-)

26/05/2011 - dag 2 : Net als het vorig nest hebben de mannetjes een kleur in de nek gekregen en de meisjes op hun poep. Zo werden er 3 teefjes na elkaar geboren en gaan ze voorlopig door het leven als teefje roze, teefje lichtgroen en teefje donkerblauw. Toen volgden 3 reutjes : reu lichtblauw, reu paars en reu rood. Het laatste meisje liet lang op zich wachten, een diva in spé ? Na 3 lange uren en een extra time van 20 minuten floepte ze er eindelijk uit, teefje geel.

De eerste numerieke gegevens van onze bruintjes.

25/05/2011 - dag 1 : Ze zijn geboren ! De eerste om 22h48, de laatste om 5h41 deze morgen. Zeven chokotoffjes, vier meisjes en drie jongens. Ben dus de hele nacht wakker geweest. Relaas volgt maar wil eerst zelf ook uitrusten. Ik ben doodop hoewel het Bailey was die het zware werk moest leveren ;-)

24/05/2011 : Bailey zonder schroom ;-) Iedereen mag zien dat ze hoogzwanger is. Ze trakteert haar pups graag op een ritje op de rollercoaster door zelf haar rug in alle bochten tegen de grond te krullen.

23/05/2011 : Gelukzalig nagenieten doe ik van een ultrageslaagde dag. Ik heb het over 21 mei. Als fokker verlang je naar de dag waarop je 'je pupjes' allemaal samen terugziet maar dat kan maar met de goodwill van alle eigenaars. Mijn eerste zelfgefokt nest. Ik ben er megatrots op ! Weldra, heel weldra, komt het tweede er aan. Toekomstige baasjes van deze kleintjes, hou in mei 2012 alvast een zaterdag vrij. Ik streef volgend jaar namelijk naar een voltallige aanwezigheid van beide nestjes. Want jullie maken straks, of jullie het nu willen of niet, deel uit van de 'Of Perfect Promise' flatcoatfamilie ;-) Hoewel ik het liever de 'Of Perfect Promise' vrienden noemen wil.

20/05/2011 : Morgen zal ik niets schrijven. Ik heb een uitstekend excuus om dat niet te doen. We hebben namelijk vele verjaardagen te vieren. Die van Danske. Zij mag twee kaarsjes uitblazen. En die van de eerste 'Of Perfect Promise' flatjes. Eén jaar worden ze al ! Ons Câlientje hoort daar ook bij. Mama Bailey ziet al haar 'kleintjes' terug. Daar hebben alle respektievelijke baasjes voor gezorgd. Prachtig gewoon, de wetenschap dat haar eerste nest morgen voor één dag opnieuw compleet is. Zullen ze met zijn allen lonken naar mama's melkfabriek zoals Câline nu en dan eens durft te doen ? Het zal niet pakken. Bailey weet dat deze 'pups' geen melk meer nodig hebben.

19/05/2011 : Aiko smijt weeral met bloempotten. Als je je hond het woord laat voeren hé ;-) Bailey raakt tegenwoordig sneller moe. Waardoor ik ze apart uitlaat zonder het jong geweld van de andere drie erbij. Vier honden samen zorgt voor meer dynamiek. Bailey mag het wat rustiger hebben. Ging dus gisteren voor de eerste keer met haar alleen op wandel. Ontzettend prettig eigenlijk, zo slechts één hond om op te letten. Hoewel, één hond ;-)

18/05/2011 : Begrijp best dat er verschillende mensen erg ongeduldig aan het worden zijn maar voor mij is het nu ook al intens genieten. Bailey gedraagt zich nog een gradatie liever en aanhankelijker dan gewoonlijk en vindt onze koestermomentjes minstens even leuk als ik. Hoe meer plaats de pupjes in de baarmoeder hebben, dus met hoe minder in aantal, hoe beweeglijker ze kunnen zijn. Ik voelde nog geen voetballertjes in spé, ik voelde tot nu toe enkel hartjes slaan ...

17/05/2011 : O, ik kan de chokotoffjes voelen ! Wordt de komende tijd mijn favoriete bezigheid ;-) Zacht knuffelen met Bailey dicht tegen mij aan in lepeltjeshouding en voorzichtig mijn hand stil houden op haar buik. Een hartslag of een kleine stamp onder mijn vingertoppen waarnemen, voorlopig bestaat er niets heerlijker !

16/05/2011 : Vandaag Bailey's borstomtrek gemeten. 82,5 cm tegenover 71 cm in niet zwangere toestand. Ook vloeit er sinds vandaag wat melk uit haar tepels. Beetje bij beetje komt het unieke moment van de geboorte er aan ;-) Die kleine beetjes toch ;-) Weeral een week minder af te tellen ...

13/05/2011 : Ze is aan het graven. Bailey's dierlijk instinct vertelt haar dat ze op zoek moet gaan naar een plaats waar het veilig is om te werpen. En uit haar standpunt gezien, is een hol de ideale locatie om haar pupjes op de wereld te zetten. Heel logisch. De wet der natuur. Alleen grijp ik als mens dus in - foei - en beslis ik dat de geboorteplaats van haar kleintjes de werpkist wordt. De domesticatie van de hondensoort, weten jullie wel. Is een veel knussere plek voor haar en haar kindjes troost ik mij dan ;-)

12/05/2011 : Het kan slechts een gevoel zijn maar het is wel mijn gevoel en ik ben tenslotte de persoon die het dichtst bij Bailey staat. Ze moet heel veel plassen. Op zich is dat helemaal normaal daar de kleintjes meer en meer plaats innemen en Bailey's blaas in het gedrang komt waardoor die minder volume aankan. Alleen heb ik het idee dat ze frequenter moet plassen ten opzichte van haar vorig nest. Daar wil ik heen ;-) Zouden er deze keer misschien één of twee pupjes meer sterk zitten te worden onder hun mama's hart ? De chokotoffs in wording kunnen natuurlijk ook reuzenpups zijn ... Reuze spannend !

11/05/2011 : Later dan de 1e juni zullen de pupjes niet geboren worden. Dat is vandaag over exact drie weken. Dus maximum nog 21 keren slapen gaan. Mijn gedacht is dat de chokotoffjes zelfs iets vroeger zullen aankloppen. En dat we hen eerder hartelijk welkom mogen heten. Nog even geduld en we ontdekken wie daar zijn.

09/05/2011 : Het lichaam van Bailey ondergaat veranderingen. Dit is hoe ze er de dag van vandaag uitziet. Bailey met haar dikke tieten. Beetje bij beetje maakt ze zich klaar voor hét grote moment.

06/05/2011 : Zondag is het moedertjesdag. Ik kan er niet om heen. Constant word ik er mee geconfronteerd. Op televisie, in tijdschriften. Massa's reclamefolders in de bus met maar 1 doel, moeders worden gevierd. En over twee dagen dienen ze eens extra in de bloemetjes te worden gezet. Ik hoef zondag in de bloemenwinkel niet aan te schuiven om een boeket te kopen om mijn mama te eren. Omdat ik de mogelijkheid niet meer heb om haar te laten weten dat ik haar graag zie. Hoe ga ik met al die confronterende reclame om terwijl mijn mama nog geen drie maanden geleden stierf ? Bailey is mijn reddende engel. Zondag zal het 6 weken geleden zijn dat ze voor het eerst met Ticket extreem lief deed. Het is aan haar te zien. Haar lichaam is dat van een trotse zwangere mama. Wat vind ik haar bloedmooi ! Nog een drietal weken en dan onthult ze ons haar baby'tjes. Zou ze 27 mei kiezen om te bevallen ? Is de trouwverjaardag van mijn ouders. Of zou ze voor 29 mei gaan ? De geboortedag van mijn mama ...

05/05/2011 : De jachttraining vorige zondag ging Bailey nog steeds goed af. Maar zal waarschijnlijk de laatste geweest zijn voor de komst van de pupjes. Haar kopje zal op andere dingen staan weldra. Nu is het duidelijk te zien dat ze echt ;-) zwanger is. Ze heeft hele dikke tepels en haar romp staat behoorlijk breder. Net als bij haar vorige dracht, draagt Bailey haar pupjes hoog dus haar taille kan nog voor een slanke taille doorgaan. Hoewel die ook aan het uitzetten is. Ze eet best goed voor een zindelijke madam maar ik moet de truken van de foor aanwenden door allerlei lekkers (kip, biefstuk, kotelet in goede boter gebakken, een restje chinees) met haar dagelijkse noodzakelijke portie te mengen. Ik denk dat Bailey graag zwanger is want dat is de tijd dat ze nog meer verwend wordt dan anders en ik heb een vermoeden dat ze dit helemaal niet erg vindt ;-) Ik trouwens ook niet.

27/04/2011 : De kleintjes zijn al iets groter ;-) Ze groeien en bloeien zoals het hoort. We gingen gisteren voor de 2e echo. Iets vroeger dan oorspronkelijk gepland maar het is dan ook zo spannend allemaal. Door 's avonds te gaan, kon daardoor ook Luc de echografie van deze zwangerschap bewonderen. Bailey's buik werd geschoren en met gel ingewreven. Terwijl ze vol vertrouwen op haar rug lag, heeft ze de hele tijd gekwispeld. Kan ook omdat de twee dochtertjes van onze dierenarts heel geïnteresseerd meekeken ;-) Tellen blijft moeilijk maar we zijn zeker van een mooi aantal pupjes. Hoeveel het er exact zullen zijn, blijft natuurlijk een groot vraagteken tot de geboorte.

18/04/2011 : Bailey draagt pupjes. Dit is bevestigd door een echografie waarvan beelden hieronder. Dat klein zwart bolletje bovenaan is een vruchtje. Eigenlijk hebben onze dierenarts en ik een beetje vals gespeeld. Het meest efficiënte moment om een echo te laten doen, is 28 dagen na de laatste dekking. Hiervoor waren we deze morgen toch een 10-tal dagen te vroeg. Er was kans dat we een vruchtje zouden zien maar er was evenveel mogelijkheid dat we niets zouden waarnemen omdat de 'pupjes' in dit stadium nog waanzinnig klein zijn ... wat geen aanwijzing zou geweest zijn dat Bailey niet drachtig was. Het had alleen onze zenuwen op stang gejaagd de komende tien dagen ;-) We hebben geluk ! Lotte riep meteen : 'Ja !' En zij is des te meer overgelukkig want zij wacht voor zichzelf op een baby van Bailey. Volgende week vrijdag doen we de echo nog eens over om te zien of de pupjes flink groeien en een gezonde hartslag hebben. Misschien kunnen we dan ook eens proberen tellen voor hoeveel chokotoffjes Bailey zorg draagt.

11/04/2011 : De vorige keer wist ik intuïtief na enkele dagen dat Bailey drachtig was. Nu krijg ik het niet mee. Komt omdat alle vier onze honden loops of nog maar net loops geweest zijn waardoor Bailey hitsig blijft ! Câline heeft het spelletje niet door maar de andere drie vinden het zalig. Ze doen het dan ook het liefst met zijn drieën tegelijk. Om het even wie 'on top' hangt of als 'underdog' fungeert. De middelste positie vinden ze ook allen gezellig. Hoe kan ik hieruit opmaken of Bailey drachtig is ? Wel gaf ze over zaterdagmorgen. Ze was net buiten om pipi te doen. Last van ochtendmisselijkheid ?

01/04/2011 : Het is geen aprilgrap. Ik maak van deze 1e april gebruik om het dagboek op te starten. Ik hoop oprecht dat ik deze bladzijde vol mag schrijven met vrolijk puppynieuws. Maar dat heb ik niet in handen. Moeder natuur beslist de komende 8 weken over het wel of niet geboren worden van pupjes van Bailey en Ticket.

Wat voorafging : Bailey werd loops op 19 maart. Ze heeft een zeer korte cyclus. Deze maal zat er slechts 4 1/2 maand tussen ... Het regelen van hotel en vakantie moest ineens heel snel gebeuren en zondag 27/03 vertrokken we naar Zwitserland, naar Ticket. Daar Luc, net als Bailey, ook een vroege vogel is, waren we op een deftig uur ter plaatse en wou ik graag nog die avond bij Andrea langs gaan. Al was het maar om te zien hoe Bailey zich zou gedragen want we hadden gepland haar te laten dekken op maandag-, dinsdag- en woensdagmorgen. Uit de auto ging Bailey's neus meteen de lucht in en liep ze mij voor ! Ze wist waar heen te lopen om hare chérie te treffen. Ongelofelijk ! Ongeduldig wachtte ze aan de ene kant van het hekken terwijl Ticket zich aan de andere kant tegen het hout kwam vleien. Beiden wisten heel goed wat hen te doen stond en eenmaal samen was het zo gebeurd. Ik sta er nog versteld van hoe smoothly elke dekking verliep. Bailey en Ticket lijken voor elkaar gemaakt ! Geweldig om te zien. Ik trek bewust geen foto's van het paren, ook niet voor onszelf, omdat ik vind dat dit iets intiems is. Niemand anders dan de fokster van de dekreu, Luc of ik hoeven daar bij aanwezig te zijn. Bailey en Ticket hebben recht op hun privacy. Ze waren ontzettend lief voor elkaar. Voor mij een extra bevestiging dat ook op dit vlak de juiste partner gekozen werd. Dinsdag- en woensdagmorgen kwamen Bailey en Ticket opnieuw samen waarbij Ticket welgeteld 1 minuut nodig had, zo klaar stond Bailey ! Alle 3 keren bleven ze iets meer dan 20 minuten gekoppeld. Bailey had best langer willen blijven maar aan alle mooie liedjes komt een einde en dus zijn we terug in België. Ik maak mijn kop nog niet zot en wacht geduldig af ;-)