23/04/2019 - dag 47 : Ik ben een beetje achter met het meedelen van hun gewichten. Echter mijn naamdragers niet ;-) Mooi in het vel zittend pupjes op deze leeftijd. Ze eten goed, staan rond en gezond op hun pootjes. Just the way I like it ;-) Ze wegen op de dag van vandaag zelfs al een klein klein beetje meer ;-)
22/04/2019 - dag 46 : Drukke dagen ;-) Naast dit nestje hebben we hier nog een half dozijn grote dames rondlopen ook. Die absoluut recht hebben op een fijn leven en die niets hoeven/mogen tekortkomen omwille van mijn keuze om pupjes te willen gaan grootbrengen. Het wedstrijdseizoen is volop aan de gang ... Zware combinatie : een man waar voor gezorgd dient te worden, een nest waar voor gezorgd dient te worden, 6 volwassen honden waar voor gezorgd dient te worden, een huishouden en co waar voor gezorgd dient te worden en dan vergeet ik alle onvoorziene - meestal niet plezante - omstandigheden die zeker ergens komen aankloppen. Wil ik dan ook daarbovenop met Gun-Gun en/of Bullet working tests gaan spelen ;-) Gun-Gun is sinds Lucs hospitalisatie - breuk van zijn heup - niet meer getraind. Heeft ze zelf kort geleden pups grootgebracht en ik heb met haar niets meer gedaan qua werk. Jammer maar het is niet anders. Dit allemaal om te schrijven dat ik zaterdag met Bullet op wedstrijd was. Hier waren er enkelen heel erg blij met mij weg ;-) Hadden ze de pupjes voor zich alleen. Supertof dat er telkens vrijwilligers staan te springen om op hen te letten. Bullet had pech op de eerste proef. Een heel gemakkelijke opgave maar haar 2 dummy's lagen ten volle in de brandnetels wat ik veronderstel niet de bedoeling was. Ze was op 30 meter afstand, ik kon haar perfect zien. Vier vijf keren boog ze voorover naar de dummy vooraleer hem goed vast te hebben. Ik had haar terug naar dezelfde plaats te sturen en daar was ze niet happig op. Ook de 2e dummy lag in de brandnetels (de smalle strook tussen twee karrensporen in op een aarden weggetje, dummy had in het andere spoor te liggen dan dat waarin wij stonden) Km zei toen ik haar vroeg of de dummy in de netels lag dat hij op een open stuk lag. Ik betwijfel het heel erg. Werper kan niet altijd perfect gooien ... 8/20 hadden we over. Op een proef waar ze 20 had moeten hebben. Een totaal van 78/100. Ik klaag niet maar heb er geen tevreden gevoel over. Het zij zo ...
21/04/2019 - dag 45 : Volgens een mythe was er een aanval van de Galliërs op Rome. Alle Romeinen waren gevlucht naar het Capitool. In de avond, terwijl iedereen - zelfs de bewakers en de honden - sliep, beklommen de Galliërs in alle stilte het Capitool. Niemand merkte dat de Galliërs kwamen. Behalve de ganzen. Met hun scherpe zintuigen hoorden zij de Galliërs. Ze wekten iedereen waardoor de Galliërs naar de bergen konden worden teruggedrongen. Bij de Romeinen was omwille van deze overwinning de gans heilig ;-) Vrolijk Pasen !
20/04/2019 - dag 44 : Geheel haar vrije keuze om daar in slaap te vallen. Comfiplekje ? Mystery girl indeed ;-)
19/04/2019 - dag 43 : Medi-check in de zon. Supergeestig om op die manier elk pupje op de tafel te hebben. Ze zijn allen gezond en wel bevonden. Frederik heeft een zoon van Câline en Strike. Zodoende is Nucky een halfbroer van Noodles en daardoor ook gerelateerd aan deze kleintjes. Ik kan mij geen zorgzamere dierenarts inbeelden tov pupjes. Altijd leuk om hem met de kleintjes te zien omgaan terwijl hij hen toch ook een prik moet inspuiten en hen een chip in te brengen heeft. Ze heten voor hem allemaal telkens 'Pietje Pek' ;-) Erg grappig. Ik las de verhalen van Pietje Pek ook graag.
Frederik Galle, hij kan het niet laten ;-) Alle middelen benut hij om zijn vrouw te proberen te overtuigen om er een tweede flatcoat bij te nemen. En zeggen dat het Sabine-nest op Christine, zijn vrouw dus, geboren zijn ;-)
18/04/2019 - dag 42 : Het was een dag waarop we met zijn allen 'van alles' zouden kunnen doen. Ewel, we deden met zijn allen 'lekker niets'. Het was zalig ;-) Deze morgen met de grote op het strand, deze namiddag met de kleintjes in de tuin. Meer is er niet nodig om van mij een gelukkig mens te maken ;-) Zes weken jong al. Een heerlijk nestje.
Een 'wij doen lekker ons ding' foto om de Please-pupjes een erg guitige 3e verjaardag toe te wensen ;-)
17/04/2019 - dag 41 : Een decor als een ander om een beeld te hebben van elke pup individueel. En het is duidelijk : ze zijn qua uiterlijk verschillend van elkaar ;-)
Ik geniet van de zon momentje ;-)
16/04/2019 - dag 40 : Wij hebben een appelboom in de tuin. Het is de tweede keer dat we pupjes hebben tijdens zijn korte bloei. De Naughties waren 4 weken oud toen ze de boom in mochten ;-) Voor de tweede maal maak ik graag van de gelegenheid gebruik om de pups met deze prachtige roze bloemen te vereeuwigen op foto.
15/04/2019 - dag 39 :
14/04/2019 - dag 38 : De legende vertelt ons dat er ooit, lang geleden, een tweeling werd geboren. De twee jongens kregen de namen Romulus en Remus. Hun ouders waren niet de minste : hun moeder was Rhea Silvia, een priesteres, en hun vader was niemand minder dan Mars, de Romeinse god van oorlog. De oom van de tweeling was erg jaloers. Hij wilde de jongens uit de weg hebben zodat hij de troon kon opeisen. Hij bedacht daarom een plot om ze te vermoorden. Maar de bediende die deze lugubere taak moest uitvoeren, legde de jongens in een mandje dat hij vervolgens op het water van de Tiber rivier liet drijven. Het mandje dreef uiteindelijk terug naar de oever van de rivier en werd gevonden door een wolvin. Zij voedde de tweeling op en ze groeiden uit tot sterke jongens. Toen ze eenmaal volwassen waren, wreekten ze zich op hun oom en gaven de troon terug aan de rechtvaardige opvolger, hun grootvader. Hierna besloten ze om een machtige en grote stad te stichten die later bekend werd onder de naam Rome. Helaas kregen de broers ruzie tijdens de bouw van de stad. Remus brak een wet die Romulus had opgesteld waardoor Romulus zijn broer moest doden. Hij werd de eerste koning van de stad en heerste een aantal jaren als een goede leider.
Het mandje op de Tiber zorgde voor het idee om bij deze fotoshoot het Sabine-nest te laten drijven op het water ;-) Kreeg dezelfde avond gelijk deze 3 plaatjes als voorsmaakje. All Nature Photography = topfotografie. Elke Braet = een topvriendin. Elke neemt ondertussen al enkele jaren mijn pupjes in beeld. Ik probeer telkenmale een originele setting passend aan het thema van het nestje te bedenken. Elke voegt er iedere keer enthousiast haar talent aan toe. En dan komen we aan zo'n lieflijk beeldmateriaal. Professioneel is Elke kinesiste. Maar ze kan ook geboekt worden voor fotoreportages. Want recent maakte ze alles in orde om als fotografe in bijberoep aan de slag te kunnen. Ik geef het jullie, de OPP-familie, maar even mee hé. Als jullie hondje volwassen is en jullie willen een blijvende herinnering aan jullie kanjer, één adres ;-)
Tevens wil ik Aiko feliciteren met haar 12e verjaardag !
13/04/2019 - dag 37 : 'Haunted by her side is the darkness in her eyes that so enslaves me. But if my love is blind then I don't want to see. She's a mystery to me.' Stukje tekst uit het liedje 'Mystery Girl' van Roy Orbison. Je kan het gewoon in haar blik zien hoe waanzinnig schattig zij is. Haar naam was zo evident. Helemaal onverwacht lag zij in de werpkist erbij : Sabine's Mystery Girl of Perfect Promise.
12/04/2019 - dag 36 : Onze durfal. Onze grootste kwispelstaart hoewel ze de kortste staart heeft ;-) Vorige zondag woedde er boven Vivenkapelle een ferm onweer. Kon haar niets maken. Ze had een kakje te leggen. Ze maakte mij dat heel duidelijk. Doen ze allen op het moment dat de nood hoog is. Dit sinds ze vier weken zijn. Donderdag toonde ik hen de af te leggen weg. Vrijdag vertelden ze me allen wanneer ze naar buiten moesten voor het hoogdringende. Zo een slim nest. Tuurlijk Is het arbeidsintensief maar het is absoluut fijner om geen drolletjes binnen te hebben. Zodoende heb ik het er graag voor over om ze op tijd naar buiten te loodsen. Deze juffrouw liep in de regen, tussen de bliksemschichten en de donderslagen door op haar eentje de tuin in. Zonder te verpinken en met een vrolijke kwispel. Sabine's Trick to enjoy Life of Perfect Promise. Deze naam zit haar als gegoten ;-)
11/04/2019 - dag 35 : Flatcoats hebben plezier in het leven. De Peter Pan onder de honden wordt wel eens gezegd. Ze zijn daarmee de perfecte reden om vrolijk de dag te beginnen. En tegelijk de perfecte reden om welgezind het bed in te duiken 's avonds. Ik kan mij geen leven zonder flatcoat inbeelden. Neen, het zullen er op mijn oude dag geen 7 meer zijn. Maar twee hoop ik als krom besje nog aan te kunnen. Kwestie van een correcte opvoeding wil ik denken ;-) Mag ik jullie voorstellen aan Sabine's Excuse to have Fun of Perfect Promise.
10/04/2019 - dag 34 : Bij de meiden heb ik vrij spel wat hun namen betreft. 't Is te zeggen, hoef met geen enkele roepnaam rekening te houden ;-) Bijgevolg kan ik aan elk meisje specifiek een officiële naam toekennen. En de juffrouw met de gele veeg op haar poep zal stamboomkundig de naam 'Sabine's Reason to Believe of Perfect Promise' dragen. Mijn honden brengen mij niets anders dan goed. Zij zorgen ervoor dat ik in een prachtige wereld leven mag.
09/04/2019 - dag 33 : Getwijfeld of ik het hier zou plaatsen of niet. Maar ik vind dat hij niet mag vergeten worden en dat hij bijgevolg ook een naam verdient. Het is niet de naam die ik oorspronkelijk voor hem had maar het is nu niet anders. Hem terughalen kan ik niet maar hem voor altijd een plaats in mijn hart geven wel.
08/04/2019 - dag 32 : Ik knipoog graag ;-) De vierde naam voor een mannelijke versie uit het huwelijk van Noodles en Ice spreekt voor zich denk ik.
07/04/2019 - dag 31 : Wat is jullie guilty pleasure ? Gewoon uit nieuwsgierigheid ;-) Ik ben best benieuwd naar jullie bekentenissen op dit gebied. Ik bedoel, wie heeft er nu geen guilty pleasure ? Iedereen toch ! Het is een term die eigenlijk een tegenstelling in zich heeft. Wordt vooral gebruikt om aan te duiden dat je iets leuk vindt waar je je tegelijk schuldig over voelt. Het typische eraan is dat een guilty pleasure wel algemeen geaccepteerd wordt. Juist omdat je aangeeft dat je er aan toegeeft en jezelf toestaat om te genieten, ook al voel je je een beetje schuldig ;-) Omdat de term steeds meer gebruikt wordt, lijkt het gebruik ervan een beetje te veranderen. Kunnen jullie nog volgen ? ;-) Guilty pleasure wordt tegenwoordig ook gewoon gebruikt om aan te geven dat je iets héél graag doet, ziet of eet. Zonder dat het iets is waar je je echt schuldig over hoeft te voelen. Ik biecht op : pupjes zijn mijn guilty pleasure en ik voel mij er absoluut niet schuldig om.
06/04/2019 - dag 30 : Een tweetal weken terug, op 21 maart, maakte de laatste Sea King zijn allerlaatste vlucht na 43 jaar dienst. De reddingshelikopter overvloog de hele kustlijn van De Panne tot Knokke-Heist. In elke kustgemeente plantte de bemanning een herinneringsvlag. De Sea King was jarenlang een vertrouwd beeld aan onze kust. Sinds 1976 hebben de vijf toestellen samen bijna 60.000 vlieguren op de teller. Ze voerden 3309 reddingsmissies uit en redden daarbij 1757 mensen in benarde omstandigheden. Hun taak was veel ruimer dan enkel reddingsmissies. Zo werden de toestellen vaak ingezet voor dringende medische vluchten. Opmerkelijke reddingsoperaties en de TV-serie 'Windkracht 10' maakten de helikopters en hun bemanningen vermaard tot ver buiten onze landgrenzen.
Met dit als gegeven vertelde een andere toekomstige eigenaar - hij en zijn gezin wonen aan de Belgische kust - dat hun kersverse hond Sea King heten zal. Na wat brainstormen en storm op zee ;-) bedacht ik volgende officiële naam. Een welgemeende knipoog vanmijnentwege.
05/04/2019 - dag 29 : Van de 8 gaan er 6 naar een thuis waar al een flatcoat woont. Of zelfs ook meerdere ;-) En ze hebben op zich heel fijne plannen met hun kersverse pup. Eén van de mannetjes heeft het voorrecht om bij zijn nonkel te gaan leven. Bij een broer van zijn mama. Zijn toekomstige eigenaar is een fantastische lieve vrouw die haar pupje Scotch wil noemen. En net als ik wou ze Gaby Kipphardt, de fokster van onze beide Brave-hondjes, graag eren. Ze vroeg mij daarom of het mogelijk was om in de stamboomnaam zowel 'Brave' als 'Scotch' te verwerken. Ik hou niet van whisky, wel van tofees ;-) Dit heb ik ervan gemaakt. Wie effectief die naam dragen zal, weten we pas over enkele weken ;-)
04/04/2019 - dag 28 : Ze worden rustig aan groter en zwaarder. Tweede maal ontwormd, tweede maal nageltjes bijgeknipt. Alles gaat zijn gangetje ...
03/04/2019 - dag 27 : Ik beloofde aan Charles dat ik er alles zou aan doen om hem en zijn familie een pupje te bezorgen. Vond het verschrikkelijk om zijn mama op te bellen met het trieste nieuws dat ons lichtgroen reutje gestorven was. Ik had voor hen naar een andere oplossing gezocht : die dag waren ergens anders flatcoatpupjes geboren. Ze konden er daar eentje van in huis halen. Maar ze wilden niet ... Heel dubbel gevoel. Tuurlijk is het ronduit lief dat ze voet bij stuk houden en enkel van mij een pupje willen. Maar ik kan daar niet zo meteen voor zorgen ... Mijn hart brak toen Charles - hij is pas 12 - de wijze woorden sprak : we krijgen echt wel een hondje, niet nu maar later. Hoe onwijs volwassen hij ermee omging. Niet evident om al zo lang naar dat moment toe te leven en dan geconfronteerd te worden met het overlijden van een onschuldig klein wezentje. Ik hakte toen de knoop - het wel of niet plannen van een nestje met Nellie - door. Voor deze lieverd, zijn zussen, zijn broer en zijn mama en papa. Nellie, mijn PowPowgirl, mag hopelijk in juni op date met een QTPieboy.
Charles en teefje rood.
02/04/2019 - dag 26 : Er bestaan geen 'goede' woorden om te schrijven wat ik ga schrijven. Reutje lichtgroen is vannacht overleden. Hij was niet naar mijn goesting in gewicht toegenomen maar ik weet dat ik ook dacht : 'Dat heb je met een lichtgroentje. Ik geef die kleur nooit meer aan een reu.' Het is het eerste nest waarbij ik de mama nog steeds niet meenam op wandeling. Omdat ik op één of andere manier een eventuele diarree wou voor zijn. Noodles bleef braaf bij haar pupjes, ik zag dat ze verlangde naar een uitstap maar neen. Dit nest kreeg geen supplement aan papfles tot voorbije woensdag. Toen mochten ze voor het eerst overdag in de ruime puppyren. Waardoor mama - of tenminste haar buik - minder makkelijk of minder snel te vinden zou zijn en ik besliste om ze bij te voederen. Had toch nog wat liters melk staan van het vorige nestje. Dat is dan ook de reden waarom ik niet vrijdag overgeschakeld ben op andere voeding. Gebeurde pas zondag. Zondag was pupje niet verdikt. Oké, kan gebeuren. Tenslotte veel veranderingen. Gisteren klemde hij zijn kaken op elkaar toen ik hem toch een flesje wou geven. Wou ook niet bij zijn mama drinken. Hield hem de ganse dag in de gaten, hij sliep veel, zoals de anderen. Tegen de avond begon hij wat hangerig te doen. Was vermagerd. Geen koorts. Hij hapte naar lucht. Ik ben hier in de buurt naar een dierenarts gegaan. Geen gerochel, niets aan de longen te horen, geen gehoest. Krampen in de buik klonk het. Verzwakt pupje die pijn heeft en logischerwijze niet eten wil. Maar hij takelde meer en meer af. Hapte naar lucht. Het zag er volgens mij echt niet goed uit. Ze konden hem enkel wat toedienen via injectie en een pasta als krachtvoer meegeven. Ik ben opgebleven tot 4h vannacht. Om het uur gaf ik hem een beetje pasta. Hij was rustiger geworden, de medicatie leek te werken ... Ik had hem apart in de werpkist onder de warmtelamp gelegd. Tussen 4 en 8 deze nacht is hij heengegaan. Heel alleen en dit doet verschrikkelijk pijn. Heb hem binnengebracht voor autopsie. Hij had geen darminfectie, geen maaginfectie. Want daar dachten ze het eerst aan. Geen perforatie van de maag ook niet. Geen obstructie. Geen kwetsuren binnenin. Ze veronderstelden even dat mama haar pup misschien zou gekwetst hebben maar ja ze kennen daar Noodles dan ook niet. Wat ze wel vonden : etterige longen. Pupje is aan een zware infectie in de borstkas/luchtwegen bezweken. Hoe dat kan ? Een bacterie volgens hen. Maar het klonk zo vreemd. Pupjes waren enkel heel kort voor de foto's met de gerbera buiten en dan gisteren tijdens de duur van 1 maaltijd. Heb het met mijn eigen dierenarts besproken. Hij vermoedt - en hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik zijn opinie volgen kan - dat hij melk of braaksel in de longen kreeg wat voor een longontsteking zorgde. Hij gaf een keertje over vrijdagavond ... Bij zo'n jong hondje kan dit dus zo snel evolueren naar een fatale toestand. Hij had nochtans geen snotneusje, geen koorts of geen erge symptomen buiten dat hij gisteren niet eten wou en tegen de avond naar lucht begon te happen. Maar dan was het kwaad al geschied ... Ik mag mij niet schuldig voelen want ook al hadden we de diagnose sneller kunnen vaststellen - beide dierenartsenpraktijken bevestigden dit - zou hij het naar alle waarschijnlijkheid niet overleefd hebben. Is een zo kantje boord geval ... Waarom voel ik mij dan zo schuldig ? Iets wat zo banaal lijkt, kan heel snel tot een longinfectie uitgroeien dus. Troostende woorden van Frederik dat ik al altijd enorm veel geluk heb gehad met het aantal doodgeboren of kort na de geboorte gestorven pupjes. Lief van hem maar ik voel er mij daarom niet minder verdrietig om. De wereld mag voor mij nu heel even stilstaan. Ook al overleefde ik al veel overlijdens, het is iets wat niet went. Deze namiddag met mijn 6 dames, Noodles mocht voor het eerst weer mee, aan zee uit gaan waaien. En nu wil ik het liefst een schuilplek vinden. Huilen om mijn lief klein onschuldig lichtgroen Sabine pupje.
Een foto van gisterennamiddag ...
01/04/2019 - dag 25 : Toch even mijn bewondering uiten voor hun mama. Dat ze een boeket bloemen vast kan houden tot daar aan toe. Maar de roze ;-) gerberabloemen waren niet dmv een touwtje gebundeld. Maakt het al iets moeilijker en vooral lastiger dragen. Dat ze 'binstwille' poseert ook tot daar aan toe. Maar ze had voor een lange tijd mooi te liggen wezen. Namelijk de tijd nodig om 9 pupjes individueel van binnen naar buiten te halen en terug van buiten naar binnen te dragen. Plus daarbovenop de tijd bijgeteld om die 9 pupjes om beurt tussen haar voorpoten te droppen tijdens het drukken op het knopje van het fototoestel. Keicoole mama met megaveel geduld hebben die Sabijntjes meisjes en die Sabinus mannetjes ;-)
31/03/2019 - dag 24 : De symboliek van de Gerbera ;-) Wel het is een bijzondere bloem die 'niks te betekenen heeft'. Als je van iemand deze bloemen krijgt, wil die persoon eigenlijk alleen maar attent zijn. Geen liefdesverklaring of dergelijke ;-) In de tijd van de Romeinen was de symboliek van bloemen erg belangrijk. Je bracht er echt een boodschap mee over. Social media was flora media. De symbolische betekenissen kwamen vaak van religieuze toepassingen. En blijkbaar kwam de gerbera daar niet in voor. We kennen de gerbera pas sinds halverwege de 18e eeuw. Via de niet officiële wegen zijn er wel betekenissen te vinden, zoals onschuld, zuiverheid en vrolijkheid. Mooi passend met pupjes dus ;-) Het waren overigens de lievelingsbloemen van mijn mama.
30/03/2019 - dag 23 : Wie naar een kinderwinkel gaat, ziet het meteen. De meisjesafdeling is herkenbaar aan de roze schijn en de afdeling voor jongens kleurt mooi blauw. Maar waar komt die verdeling vandaan ? Vroeger droegen kinderen voornamelijk witte kleding. Genderneutraliteit was enorm belangrijk. Dit bleef zo tot in het begin van de 20e eeuw. Toen werd voor het eerst pastelkleuren geïntroduceerd voor babykleding, ook roze en blauw, maar er was nog geen specifieke kleur toegewezen aan een geslacht.
Na de eerste wereldoorlog werd er dan toch een verdeling ingesteld maar die zag er helemaal anders uit dan nu. Roze was toen de kleur voor jongens omdat deze kleur kordaat en sterk is terwijl blauw voor delicaat staat en dus beter bij meisjes past ;-) Deze kleurcode was het populairst in Frankrijk. Jaja, het heeft zijn reden waarom ik roze gewoon keileuk vind voor een jongen. Voor wie het nog niet mocht weten, ik ben geboren in Frankrijk en sliep dus in blauwe babykleertjes meisje zijnde ;-)
In 1940 besloten Amerikaanse fabrikanten de kleurcode definitief vast te leggen. Ze begonnen met het creëren van genderafhankelijke kleding. Roze werd vanaf dan een meisjeskleur en jongens liepen voortaan in het blauw gekleed. Door de genderafhankelijke kleur kon de kleding minder hergebruikt worden en werd er meer kleding gekocht. Een puik commercieel plan dus. Later volgden ook speelgoedfabrikanten het voorbeeld. In de jaren '60 leidde dit tot protest en eisten de vrouwen opnieuw genderneutraliteit. Dit hield stand tot 1985. Vanaf dan was het mogelijk het geslacht van een baby te kennen voor de geboorte. Er werd dan ook besloten de kleurcode weer in te voeren. Roze voor meisjes en blauw voor jongens. Deze kleurcode is dus ontstaan uit marketingsstandpunt en is niet gebaseerd op een biologische voorkeur zoals soms wordt beweerd. Meisjes hebben in de huidige maatschappij een lichte voorkeur voor roze omdat het speelgoed waarin meisjes interesse hebben nu eenmaal in deze kleur is verpakt. Indien deze kleur aangepast wordt, zouden we waarschijnlijk ook een nieuwe trend merken op vlak van 'lievelingskleur'. Anno 2019 is genderneutrale opvoeding aan zijn opmars bezig. De gedachte erachter dat iemands geslacht niet een bepaald karakter of temperament impliceert, vindt in de samenleving steeds meer weerklank.
Dit allemaal om te zeggen dat een blauw boeket niet te vinden was en ik het dus met roze bloemen moest stellen. Dit allemaal om aan te geven hoe mooi de Sabijntjes de lente mochten inzetten. En daardoor voor het eerst proefden van buitenlucht in zijn pure vorm ;-) In het bijzijn van mama. Aandoenlijk lief. Maar ook stoer alleen. In het roze ;-)
Kanttekeningetje : Ricciarelli Ribelle e Basta of Perfect Promise, dochter van Noodles en Ice uit hun eerste samenzijn, volbloed grote zus van deze 9-ling, zus van Thumbs, nog geen 15 maanden, behaalde met 89/100 het Nationaal Gehoorzaamheidsbrevet van Sint-Hubertus. Knapperds, baasje en Sienna. Top gedaan !
29/03/2019 - dag 22 : En wederom is ons lichtgroentje uit het nest de lichtste in gewicht ... Maar foto hieronder is er eentje van lichtgroene Ready Steady Go Rudolph ;-) 14 weken en niet alleen een prachthondje in karakter maar ook in looks. Of-ie nog iets kleiner is dan zijn broertjes op dit moment ? Kan best. Toch ziet hij er superleuk uit en helemaal niet klein voor zijn leeftijd ;-)
28/03/2019 - dag 21 : Vergeten melden bij de veranderingen die hen te beurt vielen, is dat ze tandjes hebben, dat ze kunnen kwispelen en dat ze kunnen slapen zoals de grote van hun soort.
PS QTPies, be cute today so you'll get pie ;-) Een fijne tweede verjaardag aan die eerste kinderen van Gun-Gun. Bullet was heel de dag very cute zodoende taart voor alle 6 ;-)
27/03/2019 - dag 20 : Noodles kent duidelijk ook het verhaal over het ontstaan van Rome ;-)
26/03/2019 - dag 19 : In die voorbije dagen is er natuurlijk, al zijn ze nog zo jong en klein en onschuldig, één en ander gebeurd. Ontwormingsspul die ze niet lekker vinden, hadden ze toch naar binnen te spelen. Dit drie dagen na elkaar. Ze ondergingen allen aan beide kijkertjes een ooglidcorrectie. En elk is inmiddels ook voorzien van een hoorapparatuur van topkwaliteit. Ze konden bijgevolg 162 keren 'knip' - het geluid dat een nagelknipper verondersteld is te maken - horen.
25/03/2019 - dag 18 : Een werpkist bijna ;-) vol.
24/03/2019 - dag 17 : Zuiver op mama's melk ziet hun groeicurve er zo uit. Mooi, mooi, mooi. Mijn 15e nest OPP'tjes ... tot nog toe een makkie. Wellicht omdat ze als het 'Sabine'-nest door het leven gaan. Indeed, what's in a name ;-)
23/03/2019 - dag 16 : 'Leuk hé !' Ik heb een man die dit zegt als hij voor een momentje Romein mag wezen ;-) Leuk hé ;-) De teefjes daarentegen waren niet zo opgezet met hun 'ontvoering'. Luc beschikt over het stel perfecte benen. Voor deze fotogril van mijnentwege ;-)
22/03/2019 - dag 15 : ;-) ;-) ;-) Als het in mijn hoofd zit ... ;-) Het 'Sabine'-nest ;-) De Sabijnen zijn te linken aan de Romeinen en aan die periode op de tijdslijn. Ik vond op school het vak 'Geschiedenis' tegelijk megaboeiend en hartstikke moeilijk. Zeer interessant om de leerkrachten in de klas erover te horen vertellen maar o zo lastig om er nadien thuis over te leren. Waardoor ik nooit de beste punten behaalde voor deze fascinerende materie. Leerde namelijk niet erg graag ;-) En wat die Sabijnen en Romeinen betreft : ik weet een winkel zijn waar verkleedmateriaal verkocht wordt ;-)
21/03/2019 - dag 14 : En dan nu de 5 :-) Sabijnse koningen. Had ik opnieuw te orchestreren. Moest gewoon deze foto's overdoen. Hij hoeft niet als 'mietje' door het leven te gaan, hij mag een echte vent wezen. Genre first class gentleman. En mocht het blijken dat hij graag aan burlesque dansen doet, dan wordt het nog meer genieten om hem zijn show te zien opvoeren ;-)
20/03/2019 - dag 13 : Ik heb mij in tussentijd al het gegeven eigen gemaakt dat het 5/4 is in plaats van 4/5. Och, ik ga hier niet om huilen toch. Later als ik groot ;-) ben, zal ik er zelfs om kunnen lachen. Ik herinner mij de geboorte van mijn allereerste pupje. Overweldigend gevoel. En omdat het geslacht van dat pupje van ondergeschikt belang was op dat moment, kreeg hij - ja was een hij - de roze kleur als herkenning. Op 21 mei 2010 om 20h28 ontstond zo de traditie dat in ieder nest de eerstgeborene de roze kleur dragen zal. Hebben we op 7 maart 2019 een bijkomende traditie in het leven hebben geroepen ? Iedere buik zal absoluut driedubbel gecheckt worden en donkerblauwe Sabinepup zal telkens ter sprake komen ;-) Zoals bij iedere eerstgeborene mijn gedachten steevast even naar Easy, 'Just a Beaut of Perfect Promise' afdwalen. En dan nu eindelijk de 4 allerliefste Sabijnse maagden. Mooi op rij ;-) Met hier en daar al een echte knipoog ;-)
19/03/2019 - dag 12 : Stom ! Ik voel mij zo stom. Eindverantwoordelijkheid ligt bij mij en ik moet gewoon beter weten ... Vandaag wou ik de meiden samen op de foto. Ik wist gewoon dat dit niet zo smoothly zou verlopen als bij de mannetjes gisteren. En niet omdat ze met 1 meer zijn. Omdat ze OPP-meisjes zijn. Enkel daarom. Eentje, het donkerblauwtje, trok zich van niets aan. Deze pup sliep rustig door. Ik dacht al : 'Wat een verschil met die andere vier kronkel-kronkel-kronkel-kronkel-lijfjes'. Door het gewoel van de pupjes valt donkerblauw pupje om en kom ik tot de ontdekking dat 'zij' een 'hij' is ! Ik ben in shock. Omdat ik dat tot nu niet opmerkte ! Het derde pupje kwam een kwartier later op de wereld dan het tweede. Ik was met het tweede pupje bezig toen de derde zich manifesteerde. Mijn lieve helper gaf mij door dat het een teefje was. Deze vaste assistent heeft echt genoeg ervaring dat ik niet te twijfelen heb aan diens vaststelling. Maar ... eindverantwoordelijkheid ligt bij mij en ik moet gewoon beter weten. Ik schreef eerder dat Noodles voor een perfecte mise-en-place zorgt. Waardoor ik mij niet hoef te bemoeien met bijvoederen. En er is in mijn ogen geen enkele reden om pupjes van die leeftijd voor het plezier op hun rug te gaan draaien. En tuurlijk heb ik dat pupjes pietje wel al gezien. Legde enkel niet de link naar eentje meer. De reuen lagen namelijk nooit met 5 tegelijk op hun rug in de werpkist. Het is mij tot nog toe bijgevolg volledig ontgaan dat dit pupje dus geen meisje is maar een jongetje ... Gelijk de reden waarom donkerblauw Sabijntje zo 'braaf' was in vergelijking met de andere vier tijdens de poging om de teefjes samen op foto te hebben ;-)
Ons travestietje ...
18/03/2019 - dag 11 : Gisteren een dag in Zichem-Scherpenheuvel doorgebracht. De Gouden Jachthoorn organiseerde er hun jaarlijkse clubmatch. Een uitgelezen moment om Bullet te laten proeven van 'het leven zoals het is op working tests' gezien ze dit jaar voor het eerst zal deelnemen aan deze vorm van wedstrijden in België. En als ik toch dat eind ging rijden waarom ook niet Thumbs meenemen ? Tuurlijk is die snotneus nog niet klaar om competitief mee te gaan spelen maar wat een mooie ervaring mocht ze opdoen. Want het leuke aan Trainingsclub De Gouden Jachthoorn is dat ze een 'Junior' categorie hebben. Mijn motto is dat je beter spijt kan hebben van iets wat je wel gedaan hebt dan van iets wat je niet deed ;-) Ewel ook Thumbs heeft me doen glunderen. Geen klassement omdat ze op onze 2e proef niet wachtte tot de dummy gevallen was. Ze had bijgevolg geen idee waar die gevallen was. Als een kieken zonder kop rende ze rond ... tot de pet van de helper van zijn hoofd waaide en ze die achterna ging ;-) 0/20. Maar hela, wel een totaalscore van 70/100. Haar broer Scott werd 2e. Sabijntjes, jullie mogen gerust een voorbeeld aan deze twee knapperds nemen. Bullet bij de Beginners werkte ook vlotjes. Ook al kwam ze op de laatste proef donder en bliksem tegen. Echt zot. Ze was op weg naar de 1e dummy. Opeens donderslag en een strook fel wit licht tegen de grond aan. Bangelijk. Had haar dan nog over water te sturen om de 2e dummy. Op het einde van de dag bleek ze 86/100 gescoord te hebben. Goed voor een 3e plaats. Sabijntjes, zij is jullie halfzus hé. Voorbeelden genoeg om jullie aan op te trekken dus ;-) Maar eerst hebben jullie nog héél véél te slapen : op de foto's de vier Sabijnse koningen 'aan het werk' ;-)
17/03/2019 - dag 10 : De Sabijnen (Latijn : Sabini) waren een Midden-Italische volksstam die van (vermoedelijk) de 8e tot de 3e eeuw v.Chr. ten noordoosten van Rome woonde in het bergland tussend de rivieren Anio, Tiber en Nar, in de nu naar hen genoemde subregio Sabina, in Latium.
Volgens de oud-Romeinse overlevering zouden er, in de oudste tijden, Sabijnen hebben gewoond op de Quirinalis-heuvel in het huidige Rome. Bekend is de sage van de Sabijnse maagdenroof. Deze verhaalt hoe Romulus en zijn volgelingen, omdat de door hen gestichte stad een tekort aan vrouwen had, hun toevlucht namen tot een list. Ze nodigden de naburige Sabijnen uit op het Consualia-feest, overvielen en verjoegen de gasten, en ontvoerden hun huwbare dochters. Toen de Sabijnse koning Titus Tatius daarna tegen de Romeinen optrok, om deze misdaad te wreke, zouden de Sabijnse meisjes bemiddeld hebben om een oorlog te voorkomen. De beide nederzettingen sloten vrede, smolten samen en Romulus deelde het koningschap met Titus Tatius tot diens dood.
Hoewel de meeste historici aan dit verhaal geen enkele historische waarde toekennen, heeft onderzoek met zekerheid aangetoond dat de twee volken nauw met elkaar verbonden waren, met name op het gebied van religie en mythologie. De Romeinen hebben in godsdienstig en staatskundig opzicht een sterke invloed van de Sabijnen ondergaan, en van oudsher hebben Sabijnse elementen deel uitgemaakt van de bevolking van Rome.
Ziezo een beetje geschiedenis over de origine van mijn naam ;-) In 2019 hebben de officiële stamboomnamen met de letter 'S' te beginnen. Noodles heeft 'iets' met Italië. Cfr haar naam, zo ook haar eerste nest, de Ricciarelli's. Dit nest is mijn 15e nest Flatcoated Retrievers, ik ben op een 15e geboren en ik heet Sabine ;-) Ik ben ver van een egocentrische maar deze kon ik niet laten liggen. Misschien niet mooi naar anderen hun mening - I really don't care - maar zeker en vast origineel te noemen ;-) Niemand anders zal ooit een nest hebben met deze naam ;-) Op 7 maart 2019 is dus, onder de vorm van 9 flatcoatjes, het 'Sabine'-nest geboren. En voor wie op een pup van deze combinatie wacht, geen paniek, ze krijgen echt nog een aanvaardbaar deel als individuele naam ;-)
9 Sabijntjes o zo lief ;-)
16/03/2019 - dag 9 : Een goede mise-en-place is het halve werk. Mise-en-place, ook wel gekend als m.e.p., is een term in de horecasector. Wordt gebruikt om voorbereidende werkzaamheden aan te duiden. Zorgt voor een hogere snelheid van de service. Door alles zo goed mogelijk van tevoren klaar te zetten, worden de gasten sneller bediend. Noodles is er eentje die de knepen van het vak kent. Haar mise-en-place in de keuken is top. En in haar eentje staat ze niet alleen in voor de smakelijke bereiding van succulente gerechten. Want ze organiseert en superviseert ook zelf de bediening in de zaal. Ze zorgt persoonlijk voor het onthaal en de dienstverlening. Ze begeleidt de klanten naar hun tafel en wijst hen hun plaats toe. Ze zorgt voor een ontspannen sfeer in de zaal, voor een sociale en discrete omgang met de klanten en ze verzorgt de public relations. Ze heeft altijd aandacht voor de wensen van de klant en waarborgt een klantvriendelijke en kwalitatieve bediening. Ze houdt toezicht op de naleving van het bedieningsprotocol en de huisregels. Ze controleert tevens de orde en netheid in de zaal. Ze heeft m.a.w. geen maître d'hôtel van doen ;-)
15/03/2019 - dag 8 : Noodles waakt enorm over haar kroost. Toen Frederik de day after birth de pups één voor één medisch checken wou, hield ze elk van zijn bewegingen nauwlettend in de gaten. Zonder agressie maar met een duidelijke attitude hapte ze zelfs een keer naar zijn naderende handen. Niet met de intentie om te bijten. Ik snap haar. Het was haar manier - een hond heeft in feite geen socialere manier ter beschikking - om duidelijk te stellen dat ze door het vuur zou gaan om haar kleintjes te beschermen.
Ik had gemakkelijkheidshalve dezelfde knuffel als voor de Ready Steady Go bende in de werpkist gelegd. Wat een idee ;-) Leverde wel deze bijzonder leuke foto op. En bewijst tegelijk wat een ontzettend vriendelijk en duldzaam hondje Noodles is.
'Dat die nieuwelingen maar hun eigen Mr Comfy zoeken. Deze hoort bij de Ready Steady Go's ;-)'
14/03/2019 - dag 7 : Er wacht hen allen een mooi leven. Maar tussen ons gezegd en gezwegen : nu hebben ze het ook nog zo slecht niet ;-)
13/03/2019 - dag 6 : Deze had ik nog te posten. Indrukwekkend dat uit zo'n kleiner modelletje van flatcoat zo'n gewichtige ;-) pups geboren werden. Ondertussen zijn ze al een pak bijgekomen. Zonder enige interventie van mijnentwege. Noodles kan die 9-ling op haar eentje heel goed aan. Vijf jaar geleden was het aan onze Câline om kleintjes op de wereld te zetten. Wat gaat tijd snel als je die met één of met meerdere ;-) flatcoats mag beleven. Fijne verwendag met een extraatje wens ik jullie - Zeppos, Mellow, Nucky, Strike, Nouba, Nâline, Noortje en Luna toe.
Officieel resultaat van Thumbs. Beter kan ze haar heupen en ellebogen niet hebben ;-)
12/03/2019 - dag 5 : Een weekend bestaat uit meer dan een zondagnamiddag en -avond. Zaterdagochtend op jachttraining in Ardooie met Bullet in de Novicegroep. Pittige oefeningen voor mijn nog geen twee jaar oud hondje maar ze kan het niveau aan. Ik reed erg tevreden naar huis. Is een halfzusje van deze kleintjes ;-) In de namiddag - jachtcursus bij Best of Friends - nam ik Gun-Gun mee. Ze heeft net 12 pupjes grootgebracht. Het mag om terug in the mood te komen wat eenvoudiger voor haar. In deze les was ook Qricket - zus van Bullet - aanwezig. Speedy is het beste adjectief in associatie met het substantief Qricket ;-) Zondagochtend dan met Thumbs terug naar Will to Please in Ardooie. Jachtcursus in de Initiatiegroep. Opnieuw een uitdagende les. Onderverdeeld in twee groepjes werkten we deze keer niet zo ver van elkaar op hetzelfde terrein. Zalig was het om vanuit onze plek Nougat - een Câlinekind - te kunnen zien gaan. Wat een stijl, wat een snelheid, wat een markeervermogen, wat een plezier in werken heeft zij ! Thumbs zit samen in de groep met James - broer van Bullet -. Hem zag ik letterlijk groeien telkens er een dummy voor hem werd gegooid. Zijn lijf wordt 10 centimeter langer ;-) Zo mooi zijn goesting om aan de slag te gaan. Thumbs is met haar 14 maanden één van de jongste deelnemers. Het was een jachtles op het markeren. Wel, zij is een dochter uit dezelfde mama en dezelfde papa als deze kleintjes ;-) Noodles is een topmarkeerder. Het lijkt erop dat Thumbs die gave geërfd heeft. Wat deed ze het stinkend goed. Ik reed wederom erg tevreden naar huis. Vijf, bij ons geboren, hondjes mogen bewonderen terwijl ze dummy's gingen halen. Vijf, bij ons geboren, erg getalenteerde Retrievers.
Noodles' neus verraadt wat momenteel haar talent is ;-)
11/03/2019 - dag 4 : Een flatcoatweekend achter de rug. Daarmee bedoel ik in aanwezigheid van meer flatcoats dan we anders onze weekends doorbrengen ;-) Gisteren stonden de kids van Gun-Gun centraal. 6 QTPies en 3 Ready Steady Go kleintjes trotseerden het barre weer. Ook hun respektievelijke baasjes doorstonden regen en storm. Genoodzaakt om ons initieel plan - een idyllische stranduitstap - om te buigen naar een meer veilige om en rond Damme wandeling. Iemand enig idee waarom ;-) Dat er hele kleintjes ons vergezelden, is omdat twee QTpies er recent een zus bij kregen in de gedaante van een Ready Steady Go-pup. Eigenlijk superleuk dat hun eigenaars onderling gewoon ook vrienden zijn geworden. Ik schreef het al meermaals : honden brengen mensen dichter bij elkaar. De hoofdreden van ons samenkomen, was het vieren van de tweede verjaardag van de QTPies. Dat we erna samen lekker zouden gaan eten, was voor iedereen ook vanzelfsprekend. Ik mag stellen dat we allen Levensgenieters zijn ;-)
Over levensgenieters gesproken ;-)
10/03/2019 - dag 3 : Waar meestal in andere - of bij andere fokkers in hun - dagboeken pupjes heel lief en braaf netjes op rij naast elkaar aan de tepels van mama liggen, houden deze 9 duidelijk niet van conformiteit ;-) Wat een complete chaos. Wat een waanzinnig heerlijk zootje ongeregeld bij elkaar. Toch komen ze alle negen 'aan hun trekken' ;-)
09/03/2019 - dag 2 : Voor wie het nog niet zou weten inmiddels : het is mijn gewoonte om de eerstgeborene een roze veeg als kenmerk te geven. Ongeacht het geslacht van dat hondje. Het zal dan ook wellicht voor niemand nog vreemd aandoen dat we dus soms een reu hebben rondlopen met de roze kleur. Ik vind het persoonlijk iedere keer schitterend als de eerste een reu blijkt te zijn. Beleef ik gelijk mijn eigen binnenpretje ;-) Meiden 'in het roze' zijn aandoenlijk. Reuen 'in het roze' zijn even, misschien zelfs een tikkeltje meer, aandoenlijk ;-) En deze keer, in dit nest, mogen we een aandoenlijk roze reutje welkom heten ;-)
Onze, er geweldig uitziende zo kort na haar bevalling, Noodles mag trots zijn op haar innige samenwerking met Ice.
08/03/2019 - dag 1 : Of ik hier nu veel of weinig tekst schrijf, het kan niemand wat schelen ;-) Maakt niet uit wat ik neerpen op deze eerste dag na hun geboorte. Foto's, dat is waar de toekomstige baasjes in geïnteresseerd zijn ;-) Enkel in foto's. Bij deze vertel ik vandaag niets meer of minder ;-) Ongelofelijk moe. Ook al zijn ze overdag geboren. Ook al verliep alles vlekkeloos. Foto's voilà ;-) 9, ja 9 pupjes te zien. Kan er nog niet bij ;-) Niet omdat ze met 9 zijn. Dat kunnen we zeker ook aan ;-) Omwille van het moment waarop ik ontdekte dat ze met 9 waren. Mijn zotte hart werd zowaar vreselijk zot verwend ;-)
07/03/2019 : In de periode waarin we onze thuis delen met pupjes hebben we een puppyren in onze living staan. Toen bleek dat ook Noodles drachtig was, wist ik : we zullen voor een lange tijd een puppyren in onze living staan hebben ;-) Omdat er hier nog een Ready Steady Go kleintje rondloopt, wou ik de werpkist er voor de geboorte van de nieuwe generatie niet in. Hersens laten kronkelen en gezocht naar een andere setting. Alle dames - uitgezonderd Noodles ! - zijn al in de werpkist gaan liggen om er een dutje te doen. Duidelijk een leuke plek bedacht dus ;-) We kunnen de Noodles en Ice kleintjes verwelkomen. Alles staat klaar. Wij zijn klaar. Nu is het aan Noodles ;-)
14h31 : Ik ben overtuigd dat ook Noodles klaar is ...
14h44 : eerste reu is geboren, eventjes zo'n 440 gram zwaar.
15h26 : een girlie girlie ;-) 398 g.
15h42 : een tweede girlie girlie. 392 g.
16h56 : een derde meid. Liet wel even op zich wachten. 346 g.
17h07 : nummertje vijf is geen lief wijf maar een jongen met een mooi lijf. 462 g !
17h25 : zesde is opnieuw een ... meisje ;-) Stand van zaken ;-) op dit moment 2-4. 372 g.
19h10 : eindelijk is onze zevende daar. Een mannetje. Weer zo'n kleine kolos. 444 g.
19h37 : de achtste zorgt voor evenwicht. Een knaap. 446g.
We wachten het nog even af maar in principe zijn we er. Volgens RX dan toch.
UP-UP-UP-PUPDATE 21h49 : Noodles gaf na de geboorte van de 8e pup aan dat ze klaar was. Drinken we gemoedelijk een glas rode wijn nadat we haar lekker in de watten hebben gelegd. Op het vlot verlopen van ook deze bevalling mogen we er eentje klinken. Net mijn steun en toeverlaat bevallingsassistent uitgezwaaid. Ruim ik wat op. Geef Noodles een lieve aai over d'r bol. Tel, is een automatisme, tot 8. Gewoon als check-up. Kom ik bij 9 uit. Duh, zoveel heb ik niet gedronken ! Opnieuw. 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 EN 9 ! Eentje die geen kleurtje heeft ! Een meisje ;-) 412 grammen ! Wat ben ik over-gelukkig. En dat voor het minst voor mezelf. Wat een superleuk staartje aan dit verhaal !
06/03/2019 : Maandag had Thumbs nuchter te blijven. Omdat ze onder narcose moest. Dat was dan om enkele RX-foto's te kunnen maken. Dierenarts' opinie : A-heupen. Elleboogdysplasie 0/0. Het is nu afwachten of de commissie van onze 'Koninklijke Maatschappij Sint-Hubertus' zijn mening deelt. Ze werd ook gecheckt op Patella-Luxatie. Is ze vrij van. En ze heeft de allermooiste blinkertjes. PRA, Cataract, Gonio vrij. Ook haar mama onderging een oogonderzoek. Ze was voorheen en ze is opnieuw vrij verklaard van alle mogelijke erfelijke oogziektes. Dik tevreden met alle resultaten van de gezondheidsonderzoeken. Boven alles een gelukkig baasje en daarbij ook een gelukkige fokker.
We blijven in de RX fotografie ;-)
05/03/2019 : Pupjes voelen fase. Noodles wordt in zwangere modus - nog meer dan anders - heel erg graag geknuffeld. En blijft niet stil liggen ook niet. In die zin dat ze haar staart heen en weer en haar dikke lijf(je) kronkelt. Maar we kunnen ze voelen ;-) We kunnen ze voelen !
04/03/2019 : 8 weken min 1 dag, 8 weken, 8 weken plus 1 dag. Zolang is het geleden dat Noodles en Ice samen ;-) waren. We mogen ervan uitgaan dat hun pupjes levensvatbaar zijn. Bij de dierenarts langsgeweest. Noodles ziet er met haar 32 kilo's niet zo verleidelijk meer uit als tijdens hun liefdesdate ;-)
03/03/2019 : Ze is zo voorzichtig in haar doen en laten omwille van haar pupjes. Mooi om mee te maken. Ze springt niet meer in de zetel en ook niet meer op bed. Uit zorgzaamheid. Of is het omdat ze zo rond als een ton is en ze er gewoon niet meer op kan ;-)
02/03/2019 : Thumbs en drie van haar broers slaagden voor de sociabilisatietest. Vier Ricciarelli's legden dus de verschillende proeven af waarbij twee keurmeesters beoordeelden of ze 'sociaal' zijn. Was leuk om met enkele van de eerste kindjes van Noodles en Ice samen de test af te leggen. Nox, Ragnar, Scott en Thumbs hebben een eerste - haha - gouden medaille op zak ;-)
Golden Ragnar thuis ;-) En in Ardooie op hondenclub 'Will to Please' : Scott, Thumbs, Ragnar en Nox.
01/03/2019 : Ik weet dat het dagboek van de Ready Steady Go kleintjes nog wat aanpassingen nodig heeft. Komt goed. Hun hele verhaal is verhuisd - want de kleintjes van Noodles en Ice verdienen hun eigen story boek - naar de Babyblues pagina onder het 'Ready Steady Go-nest. Dat laatste lijkt me logisch ;-) Moeten jullie er wel een stuk voor naar beneden scrollen. Is dan ook al het veertiende nest. Wat wil zeggen dat we ons nu aan het klaarmaken zijn voor het vijftiende OPP-team. Het zou, na een nest van 12, peanuts moeten zijn om voor 8 pups te zorgen ;-) Hoop alvast dat we de volgende twee 1/2 maanden net zo heuglijk mogen beleven als de voorbije twee 1/2 maanden. Maar we zullen beginnen met het begin : met Noodles een vlotte bevalling toe te wensen. Er kan altijd iets mislopen. Neen, ik ben geen doemdenker maar hoe wonderlijk een geboorte ook mag zijn, ik ben toch iedere keer opgelucht als dat gedeelte achter de rug is.
