23/02/2015 - slot : Morgen is het Number-nest 12 weken oud. Echt tijd om hun dagboek af te sluiten. Number 46 a Brownie Mix of Perfect Promise zorgde er onrechtstreeks voor dat ik niet aan dat afsluiten kwam. Maar gisteren verliet ook zij definitief haar geboorteplek. We hadden een hele fijne week met haar in ons midden. Het is dat Noodles zelf nog zo jong is want anders was ze bij ons gebleven. Een gemakkelijk kind van Danske. Ze sliep van 23h tot 07h in de bench zonder morren. 's Morgens was ze meteen vrolijk hondje. Ze deed dapper mee met Noodles wat spel betreft. Ook Gun-Gun en Câline lieten zich verleiden om, bij wakker zijn van puppy, mee zot te doen. Mama Danske zorgde voor de eindeloze affectiemomenten. Zij mag dan onze Monkey Dans zijn, naar haar kinderen toe is ze een droommama. Aandoenlijk om hen tweeën te zien knuffelen. Oma Bailey heeft het nooit op de overweldigende drukte van een nest pups begrepen maar zo eentje erbij kan haar wel bekoren. Kortom, we missen haar nu al met zijn allen.

Eerst heette ze 'Puppy' toen kreeg ze de naam 'Flo' die eigenlijk als 'Fleau' geschreven werd en daar alle pupjes voor mij altijd 'Puppy' blijven, luisterde ze deze laatste week opnieuw naar de naam 'Puppy'. In 2012 zou Danske pups krijgen met Balto. Toen contacteerde Evelyne me al omdat ze heel graag een dochter van Danske wou. Uit de ontmoeting met Balto kwamen voor Danske geen kindjes voort en Evelyne liet het voor wat het was. Sindsdien is Evelyne, zo goed als het kan daar Frans haar moedertaal is, onze site blijven volgen. Kort voor de geboorte van de Numbertjes kreeg ik opnieuw telefoon van Evelyne. Te laat om goed te doen ... want ik zou geen pup voor haar hebben. Dat wist ik. Enkel als het allemaal dochters zouden zijn, maakte zij en haar gezin kans voor een pup. En daar kwamen dan 6 knapen en 'slechts' twee meiden ... Jammer maar geen nood, Evelyne besliste om geduldig te wachten op Danskes volgend nest. Maakte haar niet uit welk kleur haar vacht zou hebben, als het maar een dochter was van Danske. En zo kwam het dat ik Evelyne op woensdagavond (11/02) om 22h nog opbelde. Het hele gezin had zich al verzoend met het idee dat er pas véél later een pup bij hen zou komen wonen. Evelyne wou meteen ja zeggen maar toch eerst overleggen met manlief. De volgende ochtend kreeg ik een enthousiaste 'Oui ! On la prend.' te horen ;-)

Onze 2e pink lady, jij mag wonen in een rustig dorp waar jouw gezin massa's dieren heeft. Koeien, paarden, kippen maar ook een oudere Flatcoat met de naam Boy zullen jouw beste vrienden worden. Op het domein vinden er in de winter jachten plaats en als dochter van Danske denk ik dat jij dat heel fijn zal vinden om voor je baas geschoten wild op te halen. Naast al die leuke vooruitzichten mag je bovenal de familiehond zijn van Antoine, Evelyne en hun dochters Camille en Chloé. Ze kozen om jou de naam June te geven. Je zorgde voor veel zon in ons leven. Gegarandeerd zul je ook de harten van jouw nieuw gezin warm maken. Lieve dochter van Danske, het geeft niet dat je ver weg zit, ik ben er zeker van dat we nog veel van je zullen horen.

19/02/2015 - epiloog 2 : Ik keer even terug naar zaterdag 31/01. De dag dat de andere helft van het Number-nest vertrok. De uittocht begon vroeg in de ochtend met Number 50 als eerste. Dan was het de beurt aan pupje in het rood. Hij had nog een lange afstand in de auto te zitten. Onze poppemie verliet als 7e het nest en het donkergroen gekleurd Numbertje als laatste. Toen waren we weer met zijn tweetjes, Luc en ik, met zijn tweetjes en de grote dames.

Number 50 so absolutely Nifty, een hele vrolijke pup die de hele wereld in zijn broekzak steekt ;-) Pittig mannetje die perfect bij Ine en Thomas past. Want jij hebt tegelijk ook een heel lief karakter en laat ik nu Ine en Thomas als een heel lief koppel ervaren hebben. Ze hebben net een huis gekocht. De tuin is veilig omheind (opdat jouw wereld toch niet te groot wordt op je eentje) en nu hebben ze jou erbij. Hun geluk is compleet. Nu nog je naam. Elke week hadden ze een andere ;-) Ine vond de keuze van Thomas niet oké, Thomas vond die van Ine niet naar zijn goesting. Ze kwamen tot een concensus met 'Finn'. Flynn heeft dus een zoon die Finn heet. 'De lotgevallen van Huckleberry Finn', een mooi boek die de zoektocht naar vrijheid belichaamt. What's in a name ;-)

Françoise en Jean-Luc namen je mee naar de streek rond Namen waar je eigen terrein een 2 hectare grond bedraagt. Zul jij je in je sas voelen ! Ik geef toe dat ik vind dat er al heel wat honden de naam 'Nelson' hebben maar ik ben uiterst trots dat er een OPP'tje die naam ook kreeg. Want Françoise had Nelson Mandela in gedachten toen ze jouw naam koos. En genoemd worden naar Madiba, super. Juich ik om. Number 51 The Classiest One of Perfect Promise is een klasse naam en Nelson Mandela een klasse man. Dus, Nelson, die naam is je op het lijf geschreven ;-) De volgende keer dat we elkaar zien, zullen we in het Frans een 'klappeke' met elkaar doen of hou ik het gewoon bij 'puppie puppie puppie' ;-) Vergeten doen we elkaar nooit, dat is zeker, want taal is nooit een barrière tussen mens en hond. Françoise, merci pour les belles photos de Nelson.

Number 47 made in Heaven of Perfect Promise, jij kan tegen een stootje. Je bent zelf van de rustige soort, gaat uit jezelf je bench gaan opzoeken en dat zal af en toe nodig zijn in het gezin waar jij leeft ;-) Een hartelijk zestal die zo hun best gedaan hebben om jouw geboortekleurtje in de verf te zetten. Aandoenlijk geslaagd ! Zo vrolijk met zijn allen, kan ik enkel blij om zijn. Je officiële naam die was easy maar je roepnaam ;-) Ilke, Alain en kinderen Victoria, Leopold, Olivia en Emilia kozen voor de letter N als beginletter. Van Napoleon over Newton, over Nixon kwamen ze dan uit bij Nimrod ;-) Jongen, Nimrod was een koning van Mesopotamië die in het boek Genesis in het Oude Testament wordt beschreven als de eerste machthebber van de gehele wereld. Hij was de koning die de Toren van Babel liet bouwen. De naam Nimrod betekent 'rebel' of 'groot jager' en wordt daarom veel gebruikt als symbolische naam voor andere personen en dingen. Ja Numbertje donkergroen, maak het maar waar ;-)

18/02/2015 - epiloog 1 : Er is veel gebeurd de voorbije twee weken. Naast dit nest heb ik zonder meelijwekkend te doen enorm veel die op mijn schouders rust. Soms heel soms heb ik zin om alles in plan te laten en gewoon te vertrekken. Weet wel niet waarheen hoor ;-) De gevolgen eigen aan Lucs hersenbloeding wegen zwaar door. Ik mag het allemaal positief willen inzien, het is daarom niet zo evident om alle last te blijven dragen. Het water zit me meer aan de lippen dan ik wil toegeven. Maar we moeten verder, er zijn geen andere opties. Hoe moeilijk het leven ook is, we leven maar die ene keer dus opgeven is geen alternatief ;-) In deze twee weken hadden we na het vertrek van de overgebleven vier pups de logeerpartij van Noortje (Naughty Fuchsia Fantasy of Perfect Promise). Topfavoriet van Luc. Hij is weg van haar. Nu nog spreekt Luc haar naam uit met een dromerige blik in de ogen en een glimlach waar ik van smelt.

Noodles blijft voor alle zekerheid dicht in de buurt terwijl Noor zich tegoed doet aan Lucs aandacht ;-)

Câline kreeg ook nog ergens in deze twee weken een 'doef op haar oog'. Tijdens het spel waarschijnlijk. Volgens dierenarts Frederik Galle brute pech maar wel een diepe wonde die nauwgezet in de gaten diende te houden te worden. Bij nog een slag zou haar oog er uit kunnen vallen ... Alsof ze niet genoeg geleden had, stond ze zaterdagavond op drie poten, Zondagochtend nog steeds. Na de jachttraining opnieuw naar de dierenarts. Een heel groot abces vol etter ontsierde haar linkerachterpoot. Mijn pruts toch ... Deze dinsdag werd Noodles op het strand aangevallen door een Pitbull. Jongelui met een hond aan de lijn die ook een muilband om had. Zijn baas had ons kunnen zeggen dat zijn hond niet zot is van liefkozingen van andere honden. Deed hij niet. In plaats daarvan vond het gezelschap de pups (Nr 46 en Nr 47) maar al te schattig die ik veiligheidshalve de lijn om had gedaan. Toen Noodles vrolijk en onschuldig jong naar de hond ging, greep hij haar zonder signaal of verwittiging vast en liet niet meer los. Hij had zijn tanden in haar oor, was het in de hals geweest, was ze doodgebloed. De groep jonge gasten beantwoordde aan het beeld van mensen die zo'n hond in huis halen. Hoe jammer voor het ras ook ... Had de eigenaar nog het lef om mij uit te schelden dat mijn hond niet los hoort te lopen. Noodles heeft er psychisch niets aan overgehouden, ik hoop wel dat ze vanaf nu niet meer in iedereen 'vrienden' ziet.

Eens een gentleman, altijd een gentleman. Pups zaten er dan wel niet in ;-)

Luc en ik hebben afscheid genomen van Henny Ha. Samen met nog zo'n driehonderd hondenvrienden. Een overweldigende erehaag voor een groots man. Ere wie ere toekomt. Heeft-ie zeker en vast verdiend en heel jammer dat hij het niet meer kon zien. Zijn ogen zouden geglunderd hebben. Een bijzondere fijne mens is heengegaan. Trots en dankbaar dat Henny onze vriend is. Ik had hem zo graag Gypsy - kleindochter van Bailey, via Yara, zus van Câline - weten voorjagen maar kanker besliste daar anders over. Henny beloofde uit te kijken naar mijn ouders en ik weet dat hij dat doen zal. Ik wil voor hen alledrie geloven dat er een hemel bestaat.

Voor ons vertrek naar Oldenzaal zorgde een telefoongesprek voor nog wat extra opschudding. Die 'opschudding' ligt momenteel heerlijk te slapen in de bench. Woensdagavond vertelde mij een eigenaar van een Number-pup dat dat pupje voor heel wat wrijving en onrust zorgde binnen het gezin. Twee van de vier konden niet om met het ontstuimig gedrag die een pup heeft op die leeftijd. Ze konden de opvoeding van dat klein hondje niet aan. De volwassen dochter des huizes was er ronduit bang voor. Nochtans is er verschrikkelijk vurig naar dit hondje verlangd door de overige familieleden. Er werd een hele moeilijke en moedige beslissing genomen. Sinds zaterdagavond doen Luc en ik opnieuw aan pupsitten. Alles heeft zijn reden. Dat wordt veel gezegd ... Waarom deed ik niet verder aan het dagboek ? Waarom sloot ik het nog niet af ? Vreemd hé. Misschien omdat alles zijn reden heeft ...

Number 46 a Brownie Mix kan niet tippen aan Noor omdat er nog teveel opvoeding aan haar is gezien haar prille leeftijd. Los daarvan weet ze Luc anders ook enorm in te palmen.

02/02/2015 - dag 62 : De Numbertjes zijn 'al' twee maanden jong en dit dagboek blijft maar lopen. Hoewel alle pupjes naar hun nieuwe thuis vertrokken zijn. Ik kom er wel toe om 'the end' te posten maar stel het nog even uit. We zijn stilaan aan het afkicken ... Mama Danske geniet met volle teugen van de extra lange wandelingen die ze weer kan maken. We kunnen terug naar het strand nu we puploos zijn. En zo zes flatcoats achter elkaar zien rennen langs de waterlijn, het is een gigantisch mooi beeld. Wat een prachtige honden zijn ze toch ! Ook de Numbertjes worden allen als prachtexemplaartjes ervaren. Getuige hiervan de leuke telefoongesprekken die ik mag voeren met de kersverse eigenaars. Onze inspanningen werpen vruchten af, ik ben een tevreden fokker ;-)

01/02/2015 - dag 61 : Puppyblues ... Met in gedachten dat ik weldra hier de boel af te sluiten heb ... Maar eerst nog de gezinnen die bij de tweede helft van de Numbertjes horen voorstellen. Morgen of woensdag. Zoiets. Vooreerst nog de gewichten van week 8. Luc heeft zich nota bene een nieuwe vriendin gevonden. Noortje. Is een Naugthy girl die een dikke week bij ons logeert. Er was in het begin wat rivaliteit onder de dames. Ze willen allen in Lucs gunst staan natuurlijk ;-) Maar Noor heeft ondertussen haar plekje gevonden. Haar flank tegen die van Luc. Echt ! Als hij horizontaal ligt tenminste ;-) En die man van mij vindt haar een topwijfie. Voor hem mag Noor voor altijd blijven.

31/01/2015 - dag 60 : Puppyblues ...

30/01/2015 - dag 59 : En zo brengen wij onze avond door ... Morgen deze tijd hebben Luc en ik gegarandeerd last van puppyblues.

29/01/2015 - dag 58 :

Studente (40) strikt Axel Daeseleire bij debuut

'AG De stempels die we dragen' is een fictie kortfilm over een actueel thema: Hoe ver gaan we voor onze dromen en zijn ze onze authenticiteit waard?

En de hond op de foto is niemand minder dan 'Kinky Game of Perfect Promise' of hoe hij in Schoten genoemd wordt : 'den Alfred'. Zijn bazinnetje is niemand minder dan Pascale Pérard herself. Ik heb het boek zelf ook en als ik mijn steentje bij kan dragen aan een klein stukje verkoop ervan, dan doe ik dat graag. Het was echt genieten tijdens de film. We hadden daarnaast ook een hele fijne avond waar nog enkele OPP-vrienden aanwezig waren en nog leuker, Love Shack of Perfect Promise - Lagun - hulphond in opleiding voor Canisha, mocht de hele film meekijken. Achteraf in de Ufo bar hebben we lekker kunnen kroelen met Lagun. Bij deze even niet over de Numbertjes maar wel over een Kinky- en een Love-pup. En zoals jullie al allemaal weten, alle pupjes die ik samen met hun mama op de wereld heb helpen zetten, worden de honden van anderen maar blijven voor altijd 'mijn' pupjes. En eigenlijk kan ik hier toch een Numbertje in betrekken. Number 47 made in Heaven of Perfect Promise verhuist over een paar dagen naar Schoten. Hij gaat wonen bij goede vrienden van Pascale en haar man Roel. Zelfs hun respektievelijke kinderen zitten bij elkaar in de klas. Den Alfred krijgt er dus een kleine vriend bij ;-)

28/01/2015 - dag 57 : Al vier naar hun nieuwe thuis en nog vier hier. Zaterdagavond zijn we puploos. Niet zo erg, alleen vertrekken ze alle vier zaterdag en dat zal slikken zijn. Is te plots van druk naar niets lawaai. Is de eerste keer dat de laatsten allen op dezelfde dag weggaan. Moet dat voor een volgend nest indachtig zijn. Ik wil er minstens eentje een dag langer ;-) De Numbertjes nog bij hun mama stellen het wel, de uit huis Numbertjes ook. Heb nog geen klachten over hen gehad. En ook al zou ik die krijgen, het is nu te laat, we willen ze niet meer terug ;-)

Als eerste vertrok jij. Number 53 as sweet as can be, onze jongste telg. Charlotte en haar broer Tom wachten al best lang op jouw komst. En nu ben je dan eindelijk in hun leven. Mama Kathleen dacht nog even dat ze jou Sweet zou kunnen noemen maar papa Michel en kids waren al lang unaniem over jouw naam. Niets veranderen. Leia. En het blijft Leia. Mooie klanknaam voor een sweet meisje als jij. Er zijn al een paar OPP-flatjes die in het Frans hun opvoeding krijgen en jij sinds zaterdag ook. Tom kon er niet bij zijn toen je werd opgehaald omdat hij te studeren heeft. Jou als afleiding wanneer hij een pauze neemt, moet kunnen toch. Leia, je bent een zacht hondje en ik ben heel blij dat je een fijne thuis hebt waar je alle liefde krijgen zal die je toekomt.

Ons mupke geel ... Jij bent de eerste van wie ik weet hoe je heten zou. Zonder daarom te weten dat jij zo zou heten. Jouw toekomstige baasjes hadden al lang jouw naam bedacht. Met het idee dat Danske eind 2014 loops zou worden en in 2015 zou bevallen, zochten ze naar een leuke naam met de 'O' als beginletter. En tof dat ze niet op hun beslissing zijn teruggekomen toen jullie met zijn 8'en in december op de wereld kwamen. Coole naam, Otis. Ingrid en Gilbert zijn al compleet aan je verknocht. Cato, jouw nieuwe Goldensister van 11, heb je lief voor te zijn hé. Respect hebben voor haar, kleine man. Maar dat komt goed. Je kreeg een goede opvoeding mee ;-) Otis, olijke pup, je hebt voor jezelf een heel olijk vrouwtje gevonden. Perfecte match ;-)

't Is al goed, deze mag erbij. Ik sta zo graag op foto ! Kom ik nu zelfs twee keer voor in dit dagboek. Maar we gaan er geen gewoonte van maken ;-)

Number 48 Have a little Faith of Perfect Promise oftewel Bailey Junior. Als je wordt zoals je oma, ben ik heel gerust. Dan zul je opgroeien tot een hele trouwe metgezel en soulmate voor Nicole en Danny. Zij verdienen zo'n kwispelstaarthondje als jij. Om hun huis op te vrolijken. Om hen simpelweg gelukkig te maken. Want dat kan een flatcoat nu eenmaal. En zeker jij. Ons beertje, ons immer goedgezind witje. Je bent niet ver uitgeweken en of we dat erg vinden ? Helemaal niet ;-) Heerlijk hoor hoe jouw baasje ons nauwgezet op de hoogte houdt van jouw nieuwe avonturen. Ik wens je samen met hem alle geluk van de wereld toe.

Jij bleef drie dagen langer. Maar dinsdagochtend was jouw vertrek dan toch ook een feit. Van jou kan ik niet zeggen dat je 'in de buurt' gebleven bent. Goh, jou gaan opzoeken, kan een reden zijn om zelf wat meer te reizen ;-) Number 49 Pleasure is mine, pleasure is all mine om je mee te geven met Marion en Ron. Ik weet gewoon dat je het goed bij hen zal hebben. Marion zal je wel de nodige discipline bijbrengen. Maar die grote vent van haar heeft een klein hartje en jou kennende, wind je hem zo om je pootjes. Als je nu later voor hem ook nog truffels weet op te sporen, ja dan mag je je aan het malste van het malste vlees verwachten als beloning ;-) Ons pupje paars, hun Noah. Enne Marion, ik koos deze foto . Zo is jouw 'probleem' kapsel geen issue ;-) Lief van mij toch ?

27/01/2015 - dag 56 : Internetonderbrekingen en overvolle agenda maken dat ik ook vandaag niets over de 'leavers' meld. Morgen staat er niets, hoewel niets ... , op de agenda en heb ik dus tijd om foto's op te laden en de bijhorende tekstjes te schrijven. Het is niet mijn gewoonte om vooruit te kijken naar het volgend nest wanneer we hier nog pupjes hebben. Wil mij daar absoluut nog niet mee bezig houden. Ik doe ook niet aan ellenlange wachtlijsten. Toch zijn er al hele fijne mensen die uitkijken naar een pup van Câline. Zo ook vandaag een aangenaam koppel ontmoet (en eerder ook al, om iedereen gerust te stellen) ;-). Wat deze mensen bijzonder maakt, is dat ze mij eigenlijk al drie jaar geleden mailden. Die hele tijd zijn ze al overtuigd dat ze van hier een pupje willen, zonder ons zelfs ontmoet te hebben. Ik denk dat ik nog nooit zo snel toegestemd heb tijdens een kennismaking. Het zit gewoon goed ! En er is nog een gezin die al héél lang een dochter van Câline wil verwelkomen. Ik denk dat ze Câline leerden kennen toen ze een jaar oud was. En Câline viert in mei haar vijfde verjaardag. Ik vind het erg hartverwarmend dat mensen bewust kiezen voor een OPP-pupje. Zou bijna naast mijn schoenen gaan lopen ;-)

Om toch nog iets over de Numbertjes te schrijven. Ze zijn met 8. En per twee waren ze immer dikke vriendjes. Het is geen fabeltje dat onze roze een beetje verdriet had om onze donkerblauwe. Twee andere trouwe maten waren onze witte en onze gele. Die vertrokken dezelfde dag. Geen van beide bleef dus 'alleen' achter. Het derde duo bestaat uit onze rode met onze donkergroene. Zij zijn nog alletwee in ons midden. En het vierde team was onze paarse met onze lichtblauwe. Paarsje vertrok deze ochtend. Lichtblauwtje is ineens een pak rustiger dan gewoonlijk zonder zijn beste buddy. Die verbintenis tussen twee pups onderling was mij nog nooit zo opgevallen als in dit nest.

26/01/2015 - dag 55 : Ons Numbertje 46 is nooit echt ziek geweest hoor Niels. Wees maar gerust en leer jij eerst nog wat voor dat laatste examen. Ik zorg wel voor jouw Flo. Ik denk echt dat ze wat treurde om de anderen die al vertrokken zijn. Ze is dan ook een heel teder meisje en ze heeft zich te weren tov nog vier van die stoerdoende broers. Haar partner in crime, sweet zusje, is er niet meer bij om al die progesteron te temperen. Meestal mag ze van mij gewoon in de living, tussen het vrouwvolk, en dat gaat haar supergoed af ;-) We zaten vandaag de hele dag zonder internet. Vreselijk is dat. Kon de site niet bijwerken daardoor. In de vooravond kwamen Marion en Ron langs. Ze logeren in een B&B in de buurt en nemen morgenochtend Number 49 mee naar huis. Nu wil ik gewoon nog even van hem genieten. Waardoor ik morgen pas iets zal vertellen over de pupjes die al vertrokken. In de mailbox : een mega foto ! Françoise en Jean-Luc wachten ongeduldig tot ze hem zaterdag eindelijk kunnen ophalen. Ze staan te popelen om hem al hun liefde te schenken. Kweetnieoelieftoch mijnheertje Number 51's persoonlijke kamer ! Niet voor niets is hij The Classiest One hé ;-)

25/01/2015 - dag 54 : Ik schreef laatst dat ik de pups kon zien groeien. Maar ik kan ze ook zien vermageren. Hoewel ik het niet meer nodig vind om ze alle dagen op de weegschaal te zetten, doe ik het toch. Mijn vermoeden was juist. Onze roze meid is wat afgevallen. Ze had ook geen honger vandaag. Ze is niet minder levendig en ze is nog steeds een vrolijk rondhuppelend hondje maar ze moet wel eten om haar suikergehalte op peil te houden. Geen tekenenen dat ze ziek zou zijn nochtans. Ook de thermometer vertelt dat ze oké is. Brr, zo'n klein poepgaatje. Gelukkig ging het met de hulp van Luc heel vlot om juist te mikken. 38,2. Geen koorts. Terwijl ik mij zit te bedenken hoe ik haar aan het eten kan krijgen, staat ze naast mama Danske uit dezelfde eetbak als haar moeder mee te smullen. Dat ze een off-day had, komt waarschijnlijk omdat ze haar twee broertjes maar vooral haar zusje moet missen ...

The cartoons van 'Off the leash' vind ik altijd steengoed en deze is zelfs nog dat tikkeltje extra bijzonder speciaal leuk !

24/01/2015 - dag 53 : Te moe om verslag te geven over de 'naar hun nieuwe thuis vertrokken' pups. Daarom laat ik drie van hun overblijvende broertjes voor mij spreken. Pup rood, pup paars en pup donkergroen.

23/01/2015 - dag 52 : De dag voor de eerste pup ons verlaat, ben ik egoïstisch. Dan moet er hier niemand komen aanbellen. Dat is de dag dat ik met rust gelaten wil worden. Om ze nog even allen samen voor mij alleen te hebben en om hen wijze raad in te fluisteren ;-) Die dag komt, dat weet je als fokker. Dat is dan ook de dag dat mijn hartje bloedt. Ik ben er zo eentje die denkt dat ze het niet beter kunnen hebben dan hier bij ons ;-) Maar dat is niet waar. Allen hebben een fijne thuis die op hen wacht en ieder Numbertje zal met liefde omringd worden en een prachtig leven hebben. Alleen niet met mij jank jank jank. Morgen vertrekken er drie, dinsdag eentje en volgende zaterdag de andere helft. Heel gezellig zo nog vier die wat langer blijven. Is niet meer hetzelfde maar is best echt prettig omdat ineens voor 'maar' de helft te zorgen te hebben, ontzettend gemakkelijk is. Zal mij daar aan sterk houden als straks een deling van het 'Number'-nest geschiedt.

We zullen ze missen, de lieve kleine piranha's.

22/01/2015 - dag 51 : Voor de puppytest doe ik nooit aan apporteren met de pups. Eenmaal die voorbij, wil ik niet anders dan ze allen eens 'aan het werk' zien. De Numbertjes heb ik in volgorde van hun leeftijd hier afgebeeld maar ik heb ze niet in deze volgorde mee naar buiten genomen. Ik ben bv begonnen met de rode. Hij kreeg als enige ook een canvas dummy als apport. Besefte toen meteen dat het veel te koud was om ze alle 8 verschillende soorten apporten te geven. En het terugbrengen van de sleutels ... het werd moeilijker en moeilijker om de voordeur open te krijgen ... het apporteren ervan was dan ook slechts voor vier pups weggelegd.

Vandaag wachten er 8 gezinnen ongeduldig op mijn antwoord wie de Numberpup wordt die bij hen komt wonen. De puppytest bracht enige verwarring. Vandaar dat ik ze dringend deze ochtend allen op mijn manier wou beleven. En zoals ik het voor ogen had : ze apporteren allen en zelfs heel graag. Gisteren leek dat niet meteen 'so obvious' te zijn. Ook waren er twee heel erg onder de indruk van het hele gebeuren en eenmaal aan de paraplu was het voor hen genoeg. Dat had ik vandaag ook met hen goed te maken. In mijn nabijheid kan niets hen deren, dat kreeg ik bevestigd. Gelukkig. Dus zullen ook zij met hun nieuwe baas, eenmaal de vriendschap voor het leven er is, de hele wereld aankunnen. Wel weet ik dat deze hondjes best niet naar een gezin met vier kinderen gaan ;-) En dat hoeven ze ook niet. Op ieder potje past een dekseltje nietwaar.

Number 46 a Brownie Mix of Perfect Promise

Number 47 made in Heaven of Perfect Promise

Number 48 Have a little Faith of Perfect Promise

Number 49 Pleasure is mine of Perfect Promise

Number 50 so absolutely Nifty of Perfect Promise

Number 51 The Classiest One of Perfect Promise

Number 52 and handsome too of Perfect Promise

Number 53 as sweet as can be of Perfect Promise

21/01/2015 - dag 50 : Het deurtje moet toch meestal dicht nu de kleintjes niet meer zo klein zijn en zelfstandig uit de ren klauteren kunnen. Maar dat is zonder hun moeder gerekend. Danske springt er gewoon over als ze bij haar kids wil zijn. Dat doet ze dan vooral net nadat ze zelf gegeten heeft. Want volgens haar kunnen haar pups er nog wel een gram of twee bij. De Numbertjes zullen niet verhongeren met zo'n mama. Voor het eerst sloeg ik een paar dagen het ritueel 'de puppy's wegen' over. Ben er gerust in dat ze bijkomen. Ik zie ze namelijk groeien ! Enne morgen zou ik het wel eens over de puppytest kunnen hebben ;-)

20/01/2015 - dag 49 : Aan het eind van 'den hof' smijten ze de straat open. De 'schuinsachter'buren hebben wateroverlast en daarom besliste stad Damme om onder de straat een extra rioolpijp te steken die naar de gracht geleid moet worden. Dit enkel maar om te vertellen dat ook het 'Number'-nest op een natuurlijke manier kennismaakt met allerlei overdonderend lawaai. Om hen ondertussen buiten in aktie te houden - het is niet koud doch het is wel winter ;-) - mocht de tunnel nog een keertje dienst doen. Erop, erover of erdoor, allemaal even plezant voor deze numero's.

19/01/2015 - dag 48 : Eens niet over honden of pupjes ... Het 'Monkey'-dagboek is verweven met verhalen over Lucs hersenbloeding. Omdat dit ons net dan overkomen is. Naast verslag over de Monkeys kwam ook iedere dag een beetje nieuws over Luc. Hij is voor meer dan 66% gehandicapt verklaard, laat dit duidelijk blijven. Maar hij vecht, hij vecht zo hard. Om iedere kleine stap. Alleen maar pure bewondering voor deze man, mijn man. Het leven is niet gemakkelijk aan zijn zij maar ik ben zo trots dat ik het ben die aan zijn zij mag staan. De laatste maanden heb ik mij o.a. bezig gehouden met een dossier samen te stellen opdat Luc terug zou mogen autorijden. Op 16 oktober 2014 moesten we naar Brussel. Waar Luc gedurende vier uren getest werd. Conclusie was dat hij - terwijl we eerder op consultatie gingen bij een oogspecialist die verklaring gaf dat alles oké was - zicht verloren was op zijn rechterkant. Tijdens de proefrit - in Brussel ! - had de examinator één keer in te grijpen omdat Luc teveel naar rechts was uitgeweken. Cara besloot daarom dat Luc 10 uren rijles moest volgen eer hij opnieuw het rijexamen mocht afleggen. Deze namiddag was dan hét moment aangebroken. Luc slaagde zonder enige beperking. Hij mag dus overal rijden en heeft zich niet aan een bepaalde kilometergrens te houden. Fenomenale Luc ;-) En als foto van de dag : Oost west, thuis best. Nog voor een tijdje zullen ze het in deze puppyren moeten uithouden. Hoewel ze al veel tijd doorbrachten in de tuin ook. Sukkelaartjes ... Wie goed kijkt, kan zien dat er een grote zwarte pup bedolven ligt onder twee bruintjes. Is toch wel die Noodles van Luc !

18/01/2015 - dag 47 : Er werden veel foto's van de Numbertjes genomen dit weekend. Veel handen gingen over hun dikke fluweelzachte buikjes. En veel tandjes werden gezet in alles wat maar kon. De pups hadden het dus razend druk met bewonderd te worden. Nu vraag ik mij af of er iemand weet wie de afgebeelde pup is als er geen kleurtje het vertelt ;-) Voor mij hoeven ze namelijk geen kleurtjes meer op. Erg op elkaar gelijkend maar toch ieder een tikkeltje anders. 8 heerlijke pupselfrutsels.

Wat een aandacht hé !

17/01/2015 - dag 46 : Net naar 'Vranckx' op Canvas gekeken. Vietnam ligt ons nauw aan het hart want we ontmoetten er hele fijne mensen en het is bovenal een prachtig land. Maar, zoals in ieder land, leven er daar ook door en door slechte individuen. Hondendieven nota bene. De meeste Vietnamezen eten geen hond. Heb deze vraag tig keren gesteld aan zovelen toen we er rondreisden. De afschuwelijke beelden die ik vandaag in de reportage zag, in één woord : horror. Als we ons hier bekommeren om de manier waarop ganzen worden vetgemest ... daar ondergaan honden het. Die eerst laf werden gestolen door ze in het nauw te drijven en te slaan. Ze moeten dan op elkaar gepakt hun dood afwachten in bangelijk vieze kooien. Op één dag worden er zo'n 2000 honden verhandeld ! In de documentaire werd verteld dat er onlangs drie jonge mensen stierven toen ze in de bres sprongen voor hun huisdier. Door elektroschokken. Anders gebruikt om de honden te strikken ... Als ik dan onze honden in de zetel zie liggen of die kleintjes op de pluchen knuffels hoor dromen ... Worden ze verwend ? Neen, het is hun recht om een zo mooi mogelijk bestaan te mogen hebben. Godverdomme.

Alleen al om die gelukzalige glimlach van Luc zou ik zo opnieuw een nestje fokken. Met bv Câline,

over zoveel tijd misschien met Noodles,

of met Gun-Gun.

Danske houdt inmiddels haar hele kroost in de gaten.

16/01/2015 - dag 45 : Wat een heerlijke namiddag ! Een deel ervan brachten we in de tuin door samen met 8 ravottende pups. Ik sloeg Luc aan de haak om hem met deze numero's te vereeuwigen. Vond hij heel fijn maar ze wegen al door. Kun je soms aan zijn gelaat zien. De zon scheen op de perfecte dag. We hadden voor deze reeks niet veel langer moeten wachten. Luc kreeg het hard te verduren want terwijl hij één Number-pup vasthield, had hij er wel drie rond zijn benen hangen ;-)

15/01/2015 - dag 44 : De Numbertjes zijn lichtjes, leuke woordspeling denk ik zelf, zwaarder dan hun volle broers en zussen van het 'Monkey'-nest. Maar hun geboortegewicht lag een pak hoger. Dus neen, geen sumoworstelaartjes maar gezond in het vel zittend jong geweld. Moet nu lukken dat we zondag een magnifieke gadget als cadeau kregen. Een Fatboy Edison the Petit lamp o.a. te koop in The Lighthouse in Knokke. En nogmaals, neen, het zijn geen fat boys noch fat girlies maar ik vond het wel een leuk idee om ze samen op de foto te zetten. En ja, als er eentje als 'the fatty' moet bestempeld worden, dan is het onze witte Numberboy. De lamp is zelfs niet meer zichtbaar ;-)

14/01/2015 - dag 43 : Soms, heel soms, kunnen de kleintjes de volgende dag ietwat reageren op het hele entinggebeuren. Door wat rustiger te zijn bijvoorbeeld. Dat is kennelijk niet van toepassing bij het Number-nest. Het zijn al aktieve bijtjes in hun normale doen en in plaats van wat kalmer waren ze vandaag wat drukker. Een paar tornado's waaiden door de puppyren. Alle speeltjes - en er liggen er massa's - vlogen in het rond met de één of andere pup er achter aan ;-) Maar af en toe trok er zich eentje terug. Zocht het een veilig onderkomen. En waar kun je dat het best doen ? In de bench, de 'Don't disturb'-zone.

13/01/2015 - dag 42 : Op een leeftijd van zes weken worden pupjes voor een derde maal ontwormd, medisch onderzocht, geënt en gechipt. Zo ook de Numbertjes. Ze lieten het allemaal gebeuren met een vrolijke kwispelstaart of meegaand liggend. Ze zijn alle 8 gezond verklaard. Lotte had ook resultaat over Skye. Ik kan als fokker mezelf maar vooral de eigenaars van de andere Naughties gerust stellen. De autopsie brengt Skye niet terug maar vertelt wel dat er geen erfelijke of aangeboren aandoening oorzaak is van haar nierfalen.

12/01/2015 - dag 41 : Naast slapen, eten, extreem lief en ondeugend zijn, ontdekken ze graag nieuwe dingen en vinden ze spelen heel leuk. Deze tunnel gaat al enkele nesten mee en nog steeds wordt er gretig gebruik van gemaakt. Om er in of om er over te kruipen.

11/01/2015 - dag 40 : Deze ochtend heeft iemand mij bijzonder blij gemaakt. Luc met zijn Noodles mogen de uitdaging aan om als duo jachtles te krijgen bij de Startertjes in de Retrieverschool 'Will to Please'. Dank je Martin. De hele weg terug naar huis, en het is toch driekwartier rijden, had ik een opgetogen Luc naast mij. Het lijkt banaal maar wat een gigantische stap heeft mijn fantastische man toch maar weer gezet. Het wordt niet makkelijk. Ook niet voor Martin. Maar wat fijn dat Luc de kans krijgt om hieraan deel te nemen. Ik weet dat Luc in goede handen is. Martin Van Damme, of je dit nu lezen zal of niet, ik wil het je toch zeggen : je bent een mooi mens ! Gun-Gun mag over naar de volgende klas ;-) Ook zij slaagde voor haar proeven. Gezellig, Luc en ik weer samen op zondagmorgen naar de hondenclub. Dat is lang geleden ... Ik verheug er mij op ! De Numbertjes bleven deze morgen natuurlijk thuis ;-) Wat een brave en propere pups. Eén kakje en slechts een paar pipi's. Dit netjes op de kranten. Ze mochten bij onze thuiskomst meteen de tuin in. Met mama en met de tantes. Het was feest. Voor ons allemaal.

10/01/2015 - dag 39 : Foto van 10 januari vertelt mij twee dingen. De Numbertjes klauteren zonder moeite het bed op en ik kom dra krantenpapier te kort. Naast het 'normale' puppybezoek kwam ook Isabelle langs. Heel fijn om deze namiddag tijd met elkaar door te brengen. Samen zullen we zorgen voor een waardige opvolger voor Skye. Een zoon van Câline. Tweede helft van 2015 hopen we inderdaad een O-nestje te verwelkomen. Câline draagt lever alsook haar toekomstige partner. Dit betekent dat we voor het eerst zowel zwarte als leverkleurige pupjes kunnen verwachten. Maakt het geheel nog meer spannend ;-)

09/01/2015 - dag 38 : Waar ik mij toch allemaal mee bezig hou ... Vandaag de 'doopsuiker' afgewerkt. Deze keer een mini-flatcoat met mini-dummy. De houten flatcoat kan dienst doen als foto- of adressenkaarthouder en de mini-dummy is een sleutelhanger. Dan nog alle pups met respektievelijk nummer op de foto gezet. Was wederom een goed gevulde dag. Jaja Marion, heb dit nog allemaal na jullie vertrek voor elkaar gekregen.

08/01/2015 - dag 37 : Als ze wakker zijn, dan zijn ze wakker maar als ze slapen, dan slapen ze ... En ze zijn op vele momenten wakker maar ze slapen ook nog heel veel. Weerklinkt er al eens een zalige kreun of een enthousiast piepje. Wat speelt er dan in hun koppies ...

07/01/2015 - dag 36 : Wat kennen de pups al goed het geluid die het schuifraam maakt bij het openen ervan. Klauteren ze vlug vlug over alle knuffels heen en gaan ze allen aan het deurtje staan wachten. Ondertussen gaan de Numbertjes voornamelijk naar buiten voor hun plas- en kakaffaires. Met regelmaat laat ik ze even uit en dan gaan ze lekker gezellig samen hurken ;-) Dan nog wat hollen in de tuin en terug naar binnen waar het goed warm is. Tuurlijk laat er af en toe nog eentje zijn blaas leeglopen op de kranten binnen wat ook helemaal niet erg is. Hoewel de meesten hun keel openzetten wanneer de nood het hoogst is. Vijf weken en al zoveel wijsheid ...

Het zijn 'maar' een hond (Number 49 Pleasure is mine) en een pluchen aap ...

Maar zij hebben elkaar tenminste lief ... 'Je suis Charlie'.

06/01/2015 - dag 35 : We hebben er zes rondlopen. Maar op de dag van Driekoningen even met drie op de foto. Voor één dag Caspar, Melchior en Balthasar. Alle andere dagen reutje wit, reutje geel en reutje paars.

05/01/2015 - dag 34 : Knusse plekjes genoeg. Echt wel. Maar ze koos om daar een dut te doen. En ik vond haar goddelijk liggen. Kan er niets aan doen dat het opnieuw de donkerblauwe is die de hoofdvogel schiet ;-)

'I was born to be me.'

04/01/2015 - dag 33 : Weekend staat gelijk aan veel bezoek over de vloer. Met dit rotweer overdag al gezellig de haard aan en één van de pupmensen aan het werk gezet. Enkel het bovenlijf van de Numbertjes in beeld. Hun achterpootjes steunden namelijk tijdens de fotosessie op de buik van Danny die plat op de vloer lag. Fantastische coöperatie ;-) Ondertussen werd zijn gezicht afwisselend door Bailey, Câline, Gun-Gun en Noodles afgelebberd. Hij is alvast flatcoatproof !

Number 46 a Brownie Mix

Number 47 made in Heaven

Number 48 Have a little Faith

Number 49 Pleasure is mine

Number 50 so absolutely Nifty

Number 51 The Classiest One

Number 52 and handsome too

Number 53 as sweet as can be

03/01/2015 - dag 32 : Ik ben meter van dit schattig meisje en gisteren waren we een hele dag samen. Het was anderhalf jaar geleden dat we elkaar nog eens hadden gezien. Ze is dan ook een echte Française en de agenda van haar ouders en die van ons matchen niet echt ;-) Zes is ze. Ze had de cadeaus van haar vijfde verjaardag en die van haar zesde nog tegoed. En die van de Paashaas, Sinterklaas en de Kerstman. Een autokoffer vol eigenlijk. Maar het allerleukste vond ze om bij de pups te zijn. En dan waren volgens haar de meisjespups de tofste. Met een megaboon voor diegene die samen met ons op de foto mocht. Deze maal met muiltje toe ;-)

Charlotte, ik en number 53 as sweet as can be. Voor Charlotte maakte ik een uitzondering en zat ik voor een keer voor en niet achter de lens.

02/01/2015 - dag 31 : Het hekkensluitertje ... Het meisje met de donkerblauwe kleur op d'r poep. De 53e of Perfect Promise kiddo. Ze is een megagriet in wording. 'In the meanwhile' is ze even zoet als haar broers en haar zusje. Goed dat number 53 een meid is. Daar 'Number 53 as sweet as can be' beter bij een meisje past ;-) En zie ze zitten, een ware sweetie ! Toch op de tweede foto ;-)

Number 53 as sweet as can be of Perfect Promise

En het is wederom de donkerblauwe die het achterste van haar tong laat zien ;-)

01/01/2015 - dag 30 : Onze Kerstkaart anno 2014 met een wens voor 2015 ...

Number 51 The Classiest One als fotomodel

31/12/2014 - dag 29 : Voor het eerst kort buiten. Kwestie van kennis te maken met 'de wereld' dit op de laatste dag van het jaar. Als het weer het toelaat, zullen de Numbertjes elke dag even een 'ommetje' maken. De tantes staan in eerste linie om deel te maken van deze buitenaktiviteiten.

30/12/2014 - dag 28 : We zitten op de helft van hun verblijf bij ons ... Zo rap gaat het ... Ik weet nu al dat ik zal af te kicken hebben van een overdaad aan kwispelstaartjes, spontane likjes en vrolijk pootjesgetrappel naar me toe. Ze staan ondertussen een week op vers voer. Gaat vlot naar binnen de KVV van Henny Ha. Geen leftovers voor mama. En ze werden voor de tweede maal ontwormd. Geen ruzie gehad. Met geen enkele.

Allen mooi op gewicht. Toch vindt hun moeder dat ze af en toe nog bij te voeren heeft. Gaat ze haar eigen maal over gaan geven. Haar oerinstinct geeft haar dat aan dit te doen ... Trouwens vorige week jankte ze als een wolf naar haar pups. Câline was de eerste die ik dat hoorde en zag doen, deze maal ook Danske. Prachtig !

29/12/2014 - dag 27 : Pups waren in goede handen voorbije weekend. Florre heeft veel pipi's en veel kaka's mogen opruimen maar kreeg er ook veel puppyplezier bij. Wij waren in Oldenzaal en hadden een heerlijk weekend in leuk gezelschap. De heenreis verliep erg moeizaam. We deden er vijf uren over. In Oldenzaal geen enkele sneeuwvlok te zien. Jammer, zou plezant geweest zijn voor Gun-Gun en Noodles. Henny's 2e jachtdag was overdonderend. Super dag beleefd - eentje met een griffel - met een geweldig ingezameld bedrag - 12538,64 euro - als resultaat. Gun-Gun kreeg daarbij ook nog een 'Apport voor hope' trofee met de vermelding 3e prijs. Oldenzaal voelt altijd als een beetje thuiskomen aan. Was deze keer niet anders. Bedankt allen die er waren, en jij, Henny, bedankt voor alles !

Als ik het voor het kiezen zou hebben gehad, dan was die middelste mijn broer geweest. Henny heeft wel al 7 zussen maar die zou ik er evenzeer graag bij hebben genomen ;-) Mooie prent van een nog mooier gezin : Nick, Henny en Corrie.

28/12/2014 - dag 26 : De cijfers lijken te krimpen en ik heb ze steeds hoger te hangen. Onze yellow fellow ... hm voorlaatste Number-pup, laatste Number-reu. Hij is voorwaar ;-) een schatje. Maar bovenal is hij cute, charmant, lief, ondeugend, knap, enz. Hoegenaamd niet specialer dan een ander Numbertje ;-) Dus niet tussen de regels door gaan lezen dat ik een voorkeur draag voor het geeltje. Of misschien toch ;-) Hoe dan ook, hij mag er wezen ! En zijn naam verraadt dat ook. Ziehier 'Number 52 and handsome too'.

Number 52 and handsome too of Perfect Promise

27/12/2014 - dag 25 : Hun allereerste vers voer maaltijdmoment. Dit op Kerstavond.

26/12/2014 - dag 24 : Zonder inmenging van mijnentwege zijn na drie weken 6 pups vier keer 'dikker' dan toen ze geboren werden. De dag erna haalden pup donkergroen en pup paars ook die viervoud. De Numbertjes mochten aan de Kerstdis aanschuiven. Dat was het uitgelezen moment om hen voor het eerst vers voer voor te schotelen. Hun neus volgend kwamen ze vanzelf op de goede plek en gingen ze aan het smikkelen. Vanaf nu zullen ze nog meer ronde buikjes hebben ;-) Ik had het eigenlijk gerust nog wat kunnen uitstellen want Danske heeft nog steeds genoeg melk. Maar dit weekend zijn we niet thuis - nog nooit liet ik mijn pups achter. Het is dan ook met een klein hartje dat ik ze twee dagen missen zal - en daarom was het beter om ze nu al te wennen aan deze nieuwe vorm van voeding. Hoewel ze veel liefde zullen krijgen en uitstekend verzorgd zullen worden, ik wil er gewoon bij zijn, die eerste keren.

Waarom we niet thuis zijn dit weekend ? Omdat we zo van Henny Hertsenberg houden. Eind vorig jaar kreeg hij te horen dat hij pancreaskanker heeft. Ze gaven hem nog drie maanden. Zijn hartenwens was om nog eenmaal zijn talloze hondenvrienden bijeen te zien tijdens het voorjagen van hun trouwe viervoeter. Henny Ha zorgt namelijk ieder jaar voor de mooie working test in Oldenzaal begin november. Zijn trainingsmakkers staken de hoofden bij elkaar en binnen de maand hadden ze alles geregeld. 'Henny's jachtdag' was geboren en vond plaats 21 december 2013. Een memorabele dag maar zo dubbel. Een geweldige samenhorigheid waar lachen en huilen heel dicht bij elkaar stond en ieder op zijn manier afscheid van deze fantastische man nam. Want straks zou Henny er niet meer zijn ...

Het spreekt voor zich dat wij er vorig jaar bij waren. Luc deed zelfs mee met Danske. Uniek was het en bij elke proef had ik - maar ook nog een paar anderen, zelfs keurmeesters - tranen. Want Luc kwam van ver ... Dat is ook de zin die Henny gebruikte toen hij samen met zijn vrouw Connie de Henny's jachttrofee uitreikte. Ze kozen om die te overhandigen aan de persoon die letterlijk en figuurlijk 'van het verste kwam'. Alle aanwezigen die Luc en mij kennen - zowat iedereen ;-) - hielden de kaken niet droog op dat ogenblik. 21/12/2013, een dag gegrift in het geheugen en in het hart ... Diezelfde avond werd bovendien unaniem beslist dat Luc zijn trofee voor altijd mag houden en die dus zondag niet hoeft over te dragen. Hij is de gelukkigste man ooit. Deze trofee heeft een heel speciaal plekje en nog steeds troont Luc vrienden trots mee er naartoe.

Korte tijd erna werd beslist dat Henny toch nog kon geopereerd worden. Hiermee kreeg hij slechts uitstel van executie. Ik weet als geen ander dat 'only a happy few' alvleesklierkanker overwinnen. Henny is niet bij de gelukkigen. We zijn een jaar verder en hij is er nog. Maar niet voor heel lang meer. Henny, het voorbije jaar, genoot van elke dag die hij meemaken mocht en zette zich met hart en ziel in om een tweede Henny's jachtdag in elkaar te steken. Die gaat zondag door. Flamboyant als hij kan zijn, verzette hij hemel en aarde om zoveel mogelijk mensen aan te sporen en te sensibiliseren om aan deze dag deel te nemen. Alle inkomsten gaan dan ook integraal naar het kinderkankerfonds. Hij gaf het ook een andere naam die eigenlijk alles zegt : 'Apport for Hope'. Maar weet Henny, dat het voor ons altijd 'Henny's jachtdag' zal blijven. Meer dan 180 participanten, dat op zich is fenomenaal. Keurmeesters zijn allen mensen die zelf kanker hebben gehad of er nog tegen aan het strijden zijn. Helpers zijn ook ver of nauw betrokken met deze ziekte. Henny heeft heel wat mensen beroerd en ontroerd. Zaterdag rijden we af naar Oldenzaal. Deze keer neem ik deel. Met Gun-Gun. En nog een paar OPP'tjes staan ingeschreven ! Zelfs een kleinkind van Bailey. Het wordt opnieuw een heel geladen dag. 'Henny, we weten beiden dat deze tweede editie meteen jouw laatste wordt. Hoop dat je massa's knuffels krijgt. Hou van je, vriend !'

'Henny Ha Ha Ha Ha ha'

25/12/2014 - dag 23 : We vieren over de hele wereld de geboorte van kindje Jezus. Hier hebben wij wederom een Kerst met klein grut erbij. Oergezellig een huis vol hondjes. Merry X-mas van ons allen. De 8 Numbertjes wensen het jullie persoonlijk toe.

24/12/2014 - dag 22 : Wikipedia, the free encyclopedia, schrijft : May mean possessing elegance, the attribute of being tastefully designed, decorated and maintaining refined grace and dignified propriety. De urban dictionary geeft als verklaring : 1) meaning very stylish and elegant. 2) not crude or misgusting or dirty or depressing. 3) a deeper, more meaningful word for 'cool'. Tja, meer heb ik hier niet aan toe te voegen. Tenzij te vertellen welke naam ik voor het pupje koos die als 51e 'of Perfect Promise' geboren werd. Hij dofte zich ook wel een beetje op omdat het straks kerstfeest is. Maar niet enkel voor Kerst is hij in tenue de ville. Hij kan niet anders zijnde 'Number 51 The Classiest One'.

Number 51 The Classiest One of Perfect Promise

En eentje extra als Kerstcadeautje ;-)

23/12/2014 - dag 21 : Ontbijt, lunch en avondmaal. Mama Danske zorgt voor variatie wanneer ze haar kleintjes van hun maaltijden voorziet. Ze weet hoe belangrijk een evenwichtige voeding is ;-)

Brunch at 'Mum's'

22/12/2014 - dag 20 : Danskes kids hebben de talrijke 'oh's en 'ah's overleefd. Het is vermoeiend, zowel voor de hondjes als voor Luc en mij, om de hele dag volk over de vloer te krijgen maar het is absoluut ook fijn. De gelukzalige glimlachen op de talrijke gezichten zijn vertederend. Danske, haar kids en onze andere viervoeters hebben iedereen weten te bekoren. Ze hoeven daarvoor enkel te zijn wie ze zijn. Tevreden dat we met zijn allen een pak mensen blij mochten maken het voorbije weekend. Tussen alle bezoek door ook nog tijd gemaakt om het volgende in de rij pupje te portretteren. Hij maakt de naam die ik voor hem in gedachten meer dan waar. 'Nifty' is Engels voor 'chic, snel, hip.' Reu lichtblauw in een notendop. In het lang : 'Number 50 so absolutely Nifty.' Btw, op een paar dagen tijd is duidelijk het verschil tussen 'ik heb mijn oogjes open' en 'ik kan jou ook echt zien' waar te nemen.

Number 50 so absolutely Nifty of Perfect Promise

21/12/2014 - dag 19 : Pupjes krijgen bezoek. Gisteren mochten ze al Nicole en Danny ontmoeten en vandaag zullen er nog vier hun toekomstige baasjes voor het eerst zien. Nicole en Danny ... Vijf weken geleden namen ze afscheid van hun Tessa en over vijf weken zullen ze een nieuwe vriend met liefde overstelpen. Oorspronkelijk had ik geen pupje voor hen. Maar een gezin haakte af omdat ze een teefje verkozen. Het Number-nest bestaat hoofdzakelijk uit reutjes nietwaar ;-) Jammer dat ik een hele fijne familie heb moeten teleurstellen. Een geluk voor Nicole en Danny. Ook zij hadden oorspronkelijk graag een meisje in huis gehaald en dan nog liefst een zwarte. Hun nieuwe huisgenoot is bruin en mannelijk ;-) En zal de naam van zijn oma in eer houden. De 'of Perfect Promise'-familie krijgt er een mannelijke Bailey bij. Hoe lief. Welk kleurtje naar 'Bailey' zal luisteren, is nog een vraagteken. Van pupje paars kan ik wel al de naam die in zijn pas zal staan, meegeven. Sowieso is hij Number 49. Hij ontpopte zich bij het fotootje trekken tot een elegante gentleman. Ik zei : 'Nice to meet you.' En hij repliceerde : 'Pleasure is mine.'

Number 49 Pleasure is mine of Perfect Promise

20/12/2014 - dag 18 : 'When the road gets dark and you can no longer see, just let my love throw a spark and have a little faith in me. And when the tears you cry are all you can believe, just give these loving arms a try and have a little faith in me. And have a little faith in me, have a little faith in me, have a little faith in me, have a little faith in me. When your secret heart cannot speak so easily, come here darlin' from a whisper start to have a little faith in me. And when your back's against the wall, just turn around and you will see, I will catch, I will catch your fall baby, just have a little faith in me. Have a little faith ...'

Number 48 Have a little Faith of Perfect Promise

19/12/2014 - dag 17 : Emotioneel zware dagen. Leven en dood nog maar eens zo dicht bij elkaar. De numbertjes, zich geen kwaad bewust, bezig aan hun ontwikkeling tot 'echte hondjes'. Dat zijn ze al sinds dag 1 maar meer en meer kun je het ook aan hen zien dat ze tot die specie behoren. De weg naar hun trommelvlies staat inmiddels ook open voor decibels. Reutje donkergroen kwam al gelijk op mijn fluittoon ;-) Had hij op zijn stamboomnaam moeten reageren dan was hij mij al voorbij gecrosst voor ik die helemaal had uitgesproken. Want steady is deze jonge snaak luisterend naar de naam 'Number 47 made in Heaven of Perfect Promise' echt nog niet ;-) Ik wens Skye een fonkelend hemelbedje toe en eindeloze leuke wandelingen tussen de wolkenvelden.

Kom maar Number 47 made in Heaven of Perfect Promise.

18/12/2015 - dag 16 : Het kortwieken van hun nagels ging wonderwel goed. Ik heb gewacht tot ze heel ver in dromenland waren. Toch heb ik niets met hondennagels ... Bailey moest gisteren onder narcose. 's Morgens zag ik dat het niet goed zat met één van haar ... teennagels. Waarschijnlijk kwetste ze zich zaterdag op jacht en ging haar nagel aan het scheuren. Zat nog op één klein stukje vast aan het nagelbed. Omdat het verwijderen van die nagel een behoorlijke pijnlijke affaire is, kreeg ze een roesje. Nog gans verdoofd, nam ik haar terug mee naar huis. Mijn allerliefste meid, och ik had met haar te doen. Pootje omzwachteld en tong uit de bek. Tegen 15h was ze gelukkig weer bij positieven.

Lief en leed delen ... Isabelle, Christophe, Sarah en Niels, ik heb veel lief met jullie gedeeld en nu deel ik jullie leed. Als vriend, als mens, als fokker. Gisteren huilden jij, Isabelle en ik een paar potten samen. Jullie Skye, mijn Naughty in White Satin, is sinds gisterenavond in 'the sky' ... Mijn hart bloedt. Onwerkelijk en zo not fair dat onze witte Naughty, net negen maanden oud, moest sterven. Een heerlijk meisje die, als ik er eentje uit dit nest had aangehouden, hier zou zijn gebleven. Jullie hebben haar alles gegeven wat haar hartje begeerde en ook al was haar leven te kort, godverdomme veel te kort, ze had zich geen warmere, liefdevollere of betere thuis kunnen bedenken. Niemand treft schuld aan dit gebeuren. Als haar fokster voel ik mij machteloos en het doet zo'n pijn. Een onschuldig klein hondje die niet oud mag worden. Ik ben hier zo verdrietig om. Ik kijk naar de hummeltjes in de werpkist die voorzichtig hun eerste passen zetten en gelijk lopen de tranen over mijn wangen. Nog maar zeven maanden geleden was Skye hier hetzelfde aan het doen.

Naughty in White Satin, jouw heengaan zorgt voor een kille leegte in het hart van heel wat mensen ...

17/12/2015 - dag 15 : Twee weken zijn ze. De evolutie die een pup op korte tijd doormaakt, is ongelofelijk. In twee weken tijd hebben er al vijf Numbertjes hun gewicht verdrievoudigd. Dus toen ze geboren werden, waren ze gedomme drie keren kleiner dan nu ! Ze zorgen ook al voor heel wat beweging in de werpkist. Fantastisch om ze te zien zoeken naar evenwicht en om ze dan meestal te zien omvallen. Ik lach ze echt niet uit, dat is nu eenmaal grappig. Ze zijn prachtig stuntelig en weldra weten ze perfect hoe die vier poten naar behoren te gebruiken. Het gaat zo snel. Hun oogjes zijn aan het opengaan. Is weer een heel ander zicht ;-) En ze werden gisteren voor de eerste maal ontwormd. Ging supervlot. Ik hoop dat ik dat over het nagelknippen ook mag schrijven. Vandaag moeten ze er aan geloven. Of eerder ik ...

16/12/2015 - dag 14 : Bailey heeft 25 kleine hondjes op de wereld gezet. Dit in drie keren. Het 'Just a'-nest, het 'Kinky'-nest en het 'Love'-nest respektievelijk bestaande uit 8, 7 en 10 pups. Danske kreeg 10 bruintjes in mei vorig jaar, gekend als het 'Monkey'-nest. Câline kreeg er ook 10. Eentje werd dood geboren maar in mijn ogen heeft ze 10 kids, het 'Naughty'-nest, gebaard. Naughty Evergreen of Perfect Promise mocht niet leven maar we hebben wel weet van haar. Ik kan de rekensom heel gemakkelijk maken : 8 + 7 + 10 + 10 + 10 = 45. 45 Flatcoats die dus een stamboomnaam hebben, gekoppeld aan onze 'of Perfect Promise' kennel. Toen ik over de namen van Danskes aankomende kleintjes brainstormde en ik bij het 'Number'-nest uitkwam, wist ik meteen hoe verder te denken. Want dat was het gegeven die ervoor zorgde dat ik dit nest het 'Number'-nest zou noemen. Trots op alle OPP'tjes, op alle 45 en evenzeer trots op deze 8 kersverse puppies. Dus teefje roze is het 46e Flatcoatpupje hier geboren. En met dit alles in gedachten kwam ik aan haar officiële naam : 'Number 46 a Brownie Mix of Perfect Promise'.

Wat een elegante slaaphouding van Number 46 a Brownie Mix of Perfect Promise ...

15/12/2014 - dag 13 : Met het herhalen van deze combinatie had ik vooral in gedachten dat Luc zijn Danske zou mogen meemaken als mama. Toen Danske de vorige keer kleintjes had, werd Luc getroffen door een hele zware hersenbloeding. Hij was vijf weken in coma en niets is hem bijgebleven van de Monkeys. Luc is zo begaan met Danske dat ik hoop op een keerpunt met het Number-nest. Niet dat ik verwacht dat hij spectaculair verbetert ineens maar gewoon het idee dat dit nest voor een omwenteling van de feiten kan zorgen. Het zit hem al in het koppie hoor ;-) Deze herhaling impliceerde ook dat ik de dag dat deze pups op de leeftijd zouden komen als de leeftijd die de Monkeys hadden toen Luc ineenzakte, moest zien voorbijkomen. Dat was het voorbije weekend. In mijn gedachten stelde ik mij voor dat dan de cirkel doorbroken zou worden in positieve zin. Luc was zaterdag op jacht. Had Bailey en Câline mee. De vriendin die hem vergezelde, weet als geen ander een cva te herkennen dus voelde ik mij heel gerust. Alle vier - ook Bailey en Câline hadden ferm genoten - kwamen met vrolijke gezichten terug thuis. Zondag zou Luc bij zijn ouders de dag doorbrengen. 's Morgens werd hij opgebeld door zijn vader. Lucs moeder ligt op intensive care. Zelfde unit als waar Luc 5 weken tussen leven en dood hing. Ze werd met spoed geopereerd aan een scheur van de aorta. Op de dag dat de Numberpupjes even oud zijn als de Monkeys toen was Luc opnieuw op de vierde verdieping in het AZ St-Jan ...

Monkey ontmoet een Numberpup of een Numberpup vindt een knus plekje bij de Monkey.

14/12/2014 - dag 12 : 'Lazy Sunday'. Eén van de eerste in hun leven. Ik wens hen er elk nog heel veel toe.

13/12/2014 - dag 11 : Dankzij mijn bevallige assistent Luc Corthals zijn we er in geslaagd om het Number-nest mét de kerstboom op de achtergrond te fotograferen. Ze houden hun oogjes nog gesloten - is absoluut normaal op hun leeftijd - en wriemelden fel - jullie dachten toch niet dat ze zomaar netjes zouden poseren - maar Luc heeft gelukkig grote handen ;-) Hij had voor het eerst de pupjes vast en was zo trots ! Het resultaat van onze samenwerking, terwijl Danske alles nauwlettend in de gaten hield, en vanzelfsprekend ook Câline, Gun-Gun en Noodles, is te zien op de volgende plaatjes. Om ter schattigste numerootjes. Is ons gedacht ;-)

Die laatste omdat hij gewoon heel leuk is ;-)

12/12/2014 - dag 10 : Moeder met kind aan de borst. In het geval van Danske, moeder met kinderen aan de tepels. Het levert iedere keer beelden op om stil van te worden. Voor het eerst een zittende Madonna die haar kroost van melk voorziet. Ze zijn best al groot, die kleintjes ...

11/12/2014 - dag 9 : Pups geboren en in 2014 en in België dienen op hun stamboom een naam te hebben beginnend met de letter 'N'. Ik had, daar deze bruintjes in december op de wereld kwamen, kunnen opteren om het nest 'Noël' te noemen. 6 'Noëls ...' en 2 'Noëlla'tjes ...' Of Perfect Promise zouden we dan gehad hebben. Vond het toch wijselijker om een andere weg in te slaan. Ik koos om dit nest als het 'Number'-nest door het leven te laten gaan. De namen van deze 'numéros' bedacht ik tijdens ons verblijf in Brugge. Altijd boeiend om te ontdekken waar hersenspinsels mij brengen. Weldra stel ik iedere pup persoonlijk aan jullie voor. Voilà, bij deze is ook sinds vandaag onze kerstboom opgetuigd. Met witte vleugeltjes van engelen en zilverkleurige cijfers. Of wat hadden jullie gedacht ;-)

10/12/2014 - dag 8 : Mamaatje Danske heeft meer dan 8 tepels. In elk ervan zit veel melk klaar dus wat voedsel betreft komen ze niets tekort. Geen enkel pupje werd geboren met een opmerkelijk lager gewicht. Kleintjes zijn ook heel erg loyaal tegenover elkaar. Geen haantje de voorste die steeds de beste plek wil. M.a.w. heb mij nog geen enkele keer gemoeid tijdens de talrijke degustaties van hun moeders melk. De natuur gaat gewoon zijn gang. Het enige wat ik hoef te doen, is te genieten van de priemende staartjes en de smakkende geluiden die ze maken terwijl ze hun buikjes rond smullen.

09/12/2014 - dag 7 : Danske is een moeder die als een wolvin over haar nageslacht waakt. De eerste dagen hebben de anderen zich echt niet in de buurt van de puppyren te wagen. En ze voelen dat automatisch aan, ook al is de verleiding héél groot om te gaan piepen. Danske hoeft daar niet voor uit haar kram te schieten. Haar doortastende houding vertelt hen alles en houdt hen op veilige afstand. Heerlijk die hondencommunicatie. Tijdens de eerste dagen is ze niet van haar kroost weg te slaan maar daar komt natuurlijk verandering in. Ze gaat al eens buiten de werpkist uitrusten. Danske kiest dan zorgvuldig uit waar ze gaat liggen. Altijd als buffer tussen haar kleintjes en onze 'grote' meiden. Die prille eerste dagen zijn ze echt van haar en van haar alleen. Ondertussen is het achttal er al een week en vindt Danske het meer dan oké dat de 'tantes' op kraambezoek komen.

Big kisses from the black misses, the brownies' aunties.

08/12/2014 - dag 6 : Ons 6e nest flatcoats. Alle eerstgeborenen krijgen van mij de roze kleur. Tot nu was Kadanz, Kinky Pink of Perfect Promise, het enige meisje die deze roze kleur mocht dragen. Alle overige roze pups gaan als reuen door het leven. In dit nest hebben we opnieuw een meid die de roze kleur in eer mag houden. Kadanz blijft voor altijd onze Pink Lady. Deze Barbiegirl zal zich dus schrap moeten zetten om aan Kadanz te tippen. Maar gezien ze, samen met nog een zus, tussen zes broers op te groeien heeft, zal ze wel snel leren haar charmes uit te spelen ;-) Zij is het die uiterst links ligt. Zal ze scoren in het bekoren ?

Ze liggen alle acht samen. Hoewel het op de foto niet meteen duidelijk is. En ja, we hebben meer dan één rood dekentje.

07/12/2014 - dag 5 : Mama Danske mag dan als Monkey Dans door het leven gaan, haar kleintjes zijn engeltjes. Nu nog, nu nog ;-)

Teefje met de roze kleur aan d'r poep.

Als eerste reu geboren en met de donkergroene kleur in zijn nek.

Reu nummer twee met de witte kleur in de nek.

Reu nummertje 3 met de paarse kleur als herkenteken in de hals.

En vierde reu met de lichtblauwe stippen eveneens in zijn nek.

Reu number five die in de hals met de rode kleur gemarkeerd is.

Hij is onze gele reu. Nummer 6 van de boys.

En zij, onze jongste, is diegene met een donkerblauwe poep.

06/12/2014 - dag 4 : Sinterklaas bracht ons lekkers en acht van zijn Pietjes zijn hier achtergebleven ook. Bruinpietjes want naar het schijnt, is het gebruik van het woord 'zwart' in combinatie met 'Piet' discriminerend ;-) Althans bij onze noorderburen ...

05/12/2014 - dag 3 : Gene Hill. Ik ken die man verder niet maar wat deed hij een mooie uitspraak. 'Hij die zegt dat men geluk niet kan kopen, dacht niet aan puppies.'

04/12/2014 - dag 2 : De première van onze 8 nieuwe kleine vedetten. Samen met hun mama, de hoofdrolspelers van dit dagboek.

03/12/2014 - dag 1 : Ik 'triche' een beetje en post deze nog op 02/12. Maar dat is voor de vele ongeduldigen ;-) Geroepen voele wie zich geroepen voele. Danske en alle pups stellen het uitstekend. Ook Luc en ik en alle andere honden ;-) Wel zijn we met zijn allen uitgeteld. Wat zijn de minuten tussen 03h en 07h tergend traag voorbij gegaan. 'Ik mag niet in slaap vallen, ik mag niet in slaap vallen, ik mag niet in slaap vallen.' Guh, loodzwaar want er gebeurde niets. Danske lag er heel comfortabel bij en speelde gewoon moedertje voor de vijf die ze al gebaard had. Dat is nu het grote pluspunt aan een RX vooraf. Geen twijfel mogelijk. Er moesten er nog drie komen waardoor je vigilant blijft. Ik mag er niet aan denken dat er eentje zou sterven omdat ik niet wakker bleef. De nacht doorsteken is wel ontzettend lastig op onze leeftijd ;-) Luc heeft mij er door getrokken door mee op te blijven. Is de eerste keer dat dit hem voor een bevalling lukt. Maar het is ook zijn Danske hé ;-) De motivatie was groot. Danske heeft tussen haakjes serieus mogen persen ! Dit voor iedere pup opnieuw. Hebben jullie van ieder het geboortegewicht al eens goed bekeken ? Kanjers ;-)

02/12/2014 : 00h33, de eerste is geboren. Het is een meisje ;-)

01h59 : Twee pups bij, twee reutjes.

03h00 : We zitten aan stand 4-1.

06h00 : Zesde pup is er nog steeds niet ! Maar het is niet dat Danske weeën heeft en zit te persen. Op dit ogenblik wil ik maar één ding : dat de pups die nog te komen hebben, daadwerkelijk komen ...

06h49 : Eindelijk is nummertje 6 geboren. Nog een ferme man erbij.

09h55 : Wat verlang ik naar mijn bed ... Luc hield het vol tot ver een stuk na de komst van pupje 6 maar toen de zevende tevoorschijn kwam, lag hij diep te slapen. Knap dat hij het zo lang volhield. Om 9h28 zag Danskes 7e kind het levenslicht. En ook eentje met balletjes aan.

13h04 : Na, op 11 minuten na, 12 uren hard labeur, mag Danske zich trotse mama heten van 8 kleintjes. Ze mag haar eerste en haar laatste kid met dochter aanspreken, de zes ertussen met zoon. Nu gaan we eerst wat rust nemen. Hebben we dik verdiend, denk ik zomaar.

01/12/2014 : Overal in het land zijn de kinderen braaf. Geduldig leven ze in spanning. Welke cadeautjes zou de Sint en zijn zwarte Pieten voor hen hebben over enkele dagen ? Wij leven ook naar een climax. Naar het moment dat de pups van Danske geboren worden. Welke cadeautjes heeft zij nog verborgen voor ons ? Haar temperatuur deze avond 36,9 en ze hijgt lichtjes. Houdt ze het nog uit tot woensdag of komen ze morgen - en een dag duurt echt wel vierentwintig uren - piepen ?

30/11/2014 : Uitgaande van de allerlaatste romance tussen Danske en Flynn, komen de pups niet als prematuurtjes op de wereld. Ze zijn m.a.w. levensvatbaar. Werpkist staat waar ik het goed vind. Puppyren is er omheen gezet. Wasmachine draait op volle toeren om alle vetbedden en knuffels fris gewassen te hebben. Spullen nodig tijdens de bevalling zijn teruggevonden. Moeten nog wel een schoonmaakbeurt krijgen. En de andere kleinigheden af te werken tegen het grote moment, zitten in mijn hoofd opgeslagen. Hou ik mij allemaal morgen mee bezig. De thermometer geeft voorlopig telkens 37,8° aan. Tijd zat dus ;-) We kunnen, zoals het er nu voor staat, op beide oren slapen vannacht.

18h52 : hm temp op 37,3 ...

29/11/2014 : Een woord die je dagelijks minstens één keer per dag, gedurende één of ander spelprogramma, op televisie te horen krijgt maar die verder geen mens in zijn conversaties gebruikt. 'Naadloos'. Ewel, naadloos zijn we in de negende week van Danskes dracht aanbeland. Deze week gaat het gebeuren. Echt ! Het is nog slechts een kwestie van dagen - geen weken meer - voor we de onvergetelijke intocht van haar kleintjes mogen beleven. 'Koffiedik kijken', dat is dan de uitdrukking die iedere dag in het nieuws gebruikt wordt, is het alsnog naar hun aantal en hun geslacht ;-)

28/11/2014 : Niemand - of toch bijna niemand - vindt het leuk om iets onnatuurlijks in zijn poep geduwd te krijgen. Zo ook onze Monkey Dans. Wat is ze toch alert en slim. Hoe lang is het geleden dat ik nog eens met een thermometer in de buurt van haar kont heb staan zwaaien ? De Monkeys zijn inmiddels anderhalf jaar oud ;-) Ik wou in onze vernieuwde woonkamer een hondenluik naar de tuin integreren. Gun-Gun en Noodles krijgen er geen genoeg van. Klepperdeklep hoe leuk om via een speciaal voor hen gemaakt gat naar buiten en naar binnen te rennen. De jeugd van tegenwoordig ;-) Danske en Câline hebben er zo hun bedenkingen bij maar gebruiken het wel. Enigszins een stuk minder roekeloos. Danske kan er inmiddels praktisch niet meer door in de breedte. Maar dat is slechts een tijdelijke fase. Aiko en Bailey voelen zich te gedistingeerd om er hun kop door te steken. Via de deur of niet. Maar mijn verhaal begon bij het opmerken van de thermometer door Danske. Ze kon niet snel genoeg haar dikke buik door de opening murwen om te ontsnapppen. Eens terug binnen, via de deur die ik heel lief voor haar openmaakte, had ze er toch aan te geloven. 37,6°. Vanaf nu zal ze toch drie keren per dag gedurende een 10 seconden een klein metalen staafje in haar achterste moeten verdragen. Kan ze tegen hoor. Het is niet dat ik een gevecht met haar te leveren heb. Het is oké eenmaal ik haar bij me heb. Dus zo erg zal het nu ook niet zijn. Dit allemaal omdat kort nadat haar t° een graad zakt, we op onze qui vive hebben te zijn ;-)

27/11/2014 : Voorlopig nog incognito en in 't zwart. Over zoiets als een week, een eigen identiteit en bruin van kleur ;-) Danskes pups liggen heel moeilijk om te tellen maar wie een gok wil wagen, kan dat via het gastenboek. Met hoeveel ze zijn maar ook het aantal reutjes en het aantal teefjes erbij schrijven die jullie denken geboren te zullen worden. De persoon die het juist heeft, krijgt een gepersonaliseerde naamdummy. Ik hoop dat ik er deze keer één mag maken voor iemand.

Ze weegt vandaag 36,7 kg.

26/11/2014 : Danske is op het moment gekomen dat ze al waggelend meegaat op wandeling. De anderen ravotten en rennen achter elkaar aan maar zij vindt dat geen gepast gedrag meer. Ze wijkt anders ook zelden of niet van Lucs zijde maar nu draaft ze soms een heel eind achter hem aan. Ze zit tegen het laatste van haar dracht aan ;-)

25/11/2014 : Omdat het een groot artiest is, omdat het een prachtige song is, omdat het in een wondermooie scene van een even wondermooie film te horen is, omdat de acteur die danst mijn lievelingsacteur is, omdat Danske Danske heet, omdat Danske straks mama wordt, publiceer ik het hier als ode. Dance me to the end of love lala la lalala la la. Heerlijkheid voor oren en ogen.

Tango Scene ~ Al Pacino ~ Scent of a Woman ~ Movie CLIP (1992)
Leonard Cohen ~ Dance Me To The End Of Love

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic 'til I'm gathered safely in
Lift me like an olive branch and be my homeward dove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Oh let me see your beauty when the witnesses are gone
Let me feel you moving like they do in Babylon
Show me slowly what I only know the limits of
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the wedding now, dance me on and on
Dance me very tenderly and dance me very long
We're both of us beneath our love, we're both of us above
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Dance me to the children who are asking to be born
Dance me through the curtains that our kisses have outworn
Raise a tent of shelter now, though every thread is torn
Dance me to the end of love

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

24/11/2014 : Nog drie keren slapen en de eerste groepsfoto is een feit. SPANNEND.

22/11/2014 : Ik denk te mogen aannemen dat Danske op zijn minst zeven weken ver is nu. Sperma overleeft nog een hele tijd dus zou ze in theorie ook nog maar zes weken drachtig kunnen zijn maar ik geloof het zelf voor geen meter. Ze zal niet wachten tot Sinterklaas op de daken loopt. Ben er zeker van dat de Sint op zijn jaarlijkse ronde extra cadeautjes te droppen zal hebben in Vivenkapelle. Maar hoeveel ;-) ? Haar tepels staan dik, de vacht errond is onbestaand én ik heb stampende pootjes gevoeld. Gisterenavond lag Monkey Dans languit met haar vier poten in de lucht en haar kop achterover op mijn schoot naast mij in de zetel. Liet ze zich het kroelen welgevallen. Dat is voor mij hét fijnste moment van een dracht. Die intimiteit met mijn honden - ja op zo'n moment zijn ze allemaal bovenal MIJN honden - hun grenzenloos vertrouwen die mij toelaat hun ongeboren kleintjes te voelen, waauw.

21/11/2014 : Dat er uiterlijk één en ander veranderd is, tonen deze plaatjes. Vroeg deze morgen, tijdens het uitlaten van zowel oma als mama van de puppies to come, hen even in beeld genomen. Bij het trekken van de tweede foto weerklonk op het veld de roep van een fazant. Bailey zat klaar - je weet maar nooit dat hij uit de lucht vallen zou - , Danske liet het aan haar voorbijgaan - de vogel markeren dat wel maar oma moest hem maar binnenbrengen -. Haar buikje wil tegenwoordig al eens voor ballast zorgen als ze aan het rennen gaat ;-) Vier kilo ... Het lijken er meer of niet ?

20/11/2014 : Foto's van de echografie die bewijs leverden van het aankomend leven heb ik al sinds 27 oktober maar kreeg ik niet op de site geplaatst. Ondertussen ziet het er daar vanbinnen lichtjes anders uit. Maar alsnog de beelden die mij iedere keer zullen blijven ontroeren. En is een echografie per sé nodig om vast te stellen dat er pupjes op komst zijn ? Neen, dit laat ik doen just for the fun en voor de toekomstige baasjes.

19/11/2014 : Vooreerst zal ik beginnen met te schrijven dat het veel te lang geleden is dat ik iets liet weten. Heeft zijn redenen maar toch. Het is zeker niet mijn gewoonte om zo'n tijd geen nieuws te melden. Danske is lekker zwanger. Tot nog toe gaf ze één keer haar hele maaltijd over. Valt dus best mee qua zwangerschapskwaaltjes. Deze week heeft ze iets minder eetlust maar ook dat hoort bij een nakend mama worden. Eergisteren woog ze 35,65 kg. Zo'n vier kilo dikker. Is wat de weegschaal vertelt. Op zicht lijkt ze er meer bijgekomen te zijn. Afspraak voor de rx is deze ochtend gemaakt. Volgende week donderdag om 10h zullen we in spanning hoofdjes tellen en weten hoeveel pupjes we weldra zullen mogen verwelkomen. De foto geef ik jullie hier dan mee. Kunnen jullie ook aan de slag en proberen uit te vissen hoeveel kleintjes er verstopt zitten in Danskes buik. Danske houdt zich rustiger. De uitbundigheid die eigen is aan een flatcoat gaat aan haar voorbij momenteel. Hoewel Danske op het strand nog altijd oog heeft voor alles wat bal is. Ze luistert anders wel naar haar lichaam en zorgt dus uitstekend voor het nieuw leven die aan het groeien is. We wonen terug in Damme. In grote lijnen is onze living klaar. Het is bewoonbaar maar van ons huis moet er opnieuw een thuis gemaakt worden. Dat zal nog even tijd vragen. Heb al zo dikwijls spullen verzet dat ik niet meer weet wat waar te vinden ;-) Onze meubels staan her en der gestockeerd en zijn verondersteld beetje bij beetje terug een plaats te vinden. Komt goed. Eerst zorgen dat Danske het fijn heeft. Vandaag de werpkist onder handen genomen en een deel van de puppyren versleurd en proper gemaakt. Ben er nog niet uit hoe ik het hebben wil. Heb nog even. Heel even ;-) Want het nadert. Ons geduld wordt weldra beloond ...

27/10/2014 : Wat Luc aanvoelde, werd deze morgen bevestigd door middel van een echografie. Aiko had het fout. Danskes buik hoefde niet geschoren te worden. Tegenwoordig is ook de blauwe gel niet meer van toepassing. Dolgelukkig kan ik melden dat Danske en Flynn voor de tweede maal samen ouders worden. Lotte kon heel duidelijk hartslagen waarnemen dus zijn hun kleintjes al 24/25 dagen aan het groeien. Rond 3 december kunnen we ze verwachten. Of misschien kiest Danske voor de nacht waarop er nog iemand zwaar aan het werk is ...

26/10/2014 : Ik weet niet of ik weldra goed nieuws mag aankondigen. Danske stelt het goed, dat is zeker. Maar ikzelf heb het behoorlijk druk gehad om mij minutieus te concentreren op die kleine details die iets zouden kunnen verraden ... Ze houdt zich wel rustiger en Luc denkt dat ze drachtig is maar zolang we het niet zeker weten, wil ik niet op de feiten vooruitlopen. Ik hoop echt wel dat ze pupjes draagt. Uitgaande van de laatste samenkomst met haar loverboy zou ze nu drie weken ver kunnen zijn.

03/10/2014 : Het kan niet op ! Die twee zijn zo verknocht aan elkaar dat ze ook nog voor een 6e samensmelting kozen. Van 17h01 tot 17h22 plakten ze met hun achterste aaneen. Het wordt trouwens tijd dat we onze biezen pakken ... Want ook onze living wordt helemaal gestript. Foto rechtsonder is niet eens de woonkamer ;-) Zondagavond trekken we weg. We gaan de broodnodige rust gaan opzoeken. Voor een zestal weken geven we niet thuis. 15 november zitten we in het nieuw. Twee weken voor Danske aan het bevallen gaat (als er pups aan het groeien zijn tenminste) en mijn verjaardag. Luc en ik kijken er enorm naar uit. Dit zou niet mogelijk zijn zonder het fantastische team die nu ons huis aan het verbouwen is. Een bovenste beste aannemer die deze jongens in hun werk leidt. In één week tijd hebben ze die hele ruimte - waar alle OPP-pupjes geboren werden - afgebroken en zijn ze aan de heropbouw begonnen. Hun baas is bovendien een zeldzaamheid op menselijk vlak. Ik vertel later nog wel over hem want zoals hij lopen er niet veel rond. In al onze miserie worden we toch wel omringd door enkele fantastische mensen. En het mooie is dat de meeste van die mensen een pupje van ons hebben ...

02/10/2014 : Ons koppel heeft alles uit de kast gehaald opdat Danske zwanger zou kunnen worden. Ook vandaag bezegelden Danske en Flynn hun liefde voor elkaar. Over een kleine maand weten we of ze opnieuw mama en papa worden samen ...

01/10/2014 : Danske en Flynn voegden er nog eens 13 minuten koppeling aan toe vandaag. Voor de toekomstige pupmensen : hieronder Fudge. Fudge - Monkey Trouble of Perfect Promise - is een zoon van Danske en Flynn, geboren uit hun eerste romance. Hebben jullie gelijk een voorstelling van jullie pup als volwassene. Tenminste de families die voor een reu gaan ;-) Eloïse, je hebt Fudge mooi geportretteerd !

30/09/2014 : Dat Prince Charming om de hoek woont, is eigenlijk bijzonder aangenaam en ongelofelijk gemakkelijk. Dekkingen zijn bij wijze van spreken in een wip geklaard ;-) Danske weet steevast, wanneer ze alleen mee mag in de auto, dat we naar Flynn rijden gaan. Eenmaal op de plaats delict aangekomen, aarzelt ze geen seconde. Zonder aarzelen rent ze bliksemsnel naar de voordeur van het huis waar Flynn wacht. Na een kortstondige begroeting gingen ze op deze mooie herfstdag van 18h33 tot 18h48 helemaal in elkaar op.

29/09/2014 : Kort na de middag zagen Danske en Flynn elkaar terug. Maar de twee hielden het bij konkelfoezen. In het achterhoofd houdend dat ze nog tijd hebben voor het echte werk, zaten noch Caroline noch ik er mee in. Tot ik in de vooravond een sms kreeg met de vraag of Danske aub kon terugkomen want Flynn miste haar verschrikkelijk. En zo stonden ze vandaag toch ineengestrengeld van 18h20 tot 18h33.

28/09/2014 : We hoeven ons niet te haasten gezien de progesteronwaarde doch Danske en Flynn zagen het enigszins een tikkeltje anders. Dit van 12h38 tot 12h51.

27/09/2014 : Deze morgen vroeg, want om 8h 's morgens en dit op een zaterdag noem ik vroeg, werd er bloed geprikt. 1.91 ng/ml was het resultaat. We hoeven dus nog niet te stressen ;-)

18/09/2014 : Ik had al eens het dagboek van de Naughties verhuisd naar de Babyblues maar door een fout van onze server is al het werk van de afgelopen drie maanden weg. Ik baal er om dat ik al het werk opnieuw moet doen en ik kom er ook niet toe om er aan te beginnen. Deze pagina stond al even blank om straks te kunnen opgevuld worden met verhalen over de kersverse pupjes van Danske. Straks ... Daar ik nog tijd genoeg had ... Niet dus ! Even in rush tempo alle pagina's verhuizen want Danske heeft beslist om voor de verandering haar eigen echte Monkey Dans allures uit de kast te halen. Is ze meer dan drie maanden eerder, als dat ze 'normaal' aanhoudt, loops. Ze zal ons blijven verrassen, dit haar leven lang ! Wij hebben er hier al hartelijk om gelachen vandaag.