Babyblues 1 (Bailey en Floyd)

26/07/2010 - epiloog : Het is zover ... Tijd voor mij om deze bladzijde om te draaien en het woord weer volledig aan Aiko over te laten. Zij vertelt maar al te graag verder over haarzelf en over haar - ondertussen 3 - Flatcoated Retriever zussen. Ik wil nog meegeven dat ik over alle uitgevlogen pupjes hartverwarmend nieuws krijg ! De baasjes zijn totaal niet zuinig met mooie lieve lovende woorden over hun eigenste flatje. De verschillende dierenartsen ten lande ;-) waren onder de indruk. Wat kan ik als fokker nog meer wensen ? Ze zijn hen allen op het hart gedrukt dat naast liefde en verzorging hun hond ook een degelijke opvoeding nodig heeft opdat hij of zij daadwerkelijk een volwassen schat van een flat kan worden en dat beseffen ze allemaal heel goed. Ik blijf bereikbaar per telefoon, gsm of mail voor ondersteuning daarin maar het zijn de baasjes die het vanaf nu zullen moeten klaren hé.

Gisteren mocht ik opnieuw de buitenwereld in ;-) en heb daar gretig gebruik van gemaakt. Luc en ik zijn erg vroeg opgestaan (wat een gedacht, na 9 weken pupjes in huis te hebben gehad) en zijn gaan trainen met Sas. Sas had Santa en Florès mee, wij Bailey, Danske en Câline. Eerst Florès en Danske aan het werk gezet. Ondertussen kon Câline wennen aan benchzitten ... ze zette voor een lange tijd haar keel open ... Terwijl Sas en Luc verder trainden, nam ik Bailey en Câline mee naar het water met de bedoeling Bailey om een dummy te sturen en dat Câlinetje al zwemmend zou volgen. Deed ze niet maar toen gooide ik heel dicht een dummy voor haar, ze zwom er zo naar toe en nam de dummy mee terug. Tja, dat zijn van die onvergetelijke koestermomenten hé ! Daarna Câline terug in de bench, amandelen opnieuw zichtbaar, voor een korte periode deze keer want ze viel lekker in slaap. Santa en Bailey mochten toen werken. En hiermee wil ik dit hoofdstuk definitief afsluiten. Waauw ! Wat straalde dat moedertje en wat een goesting had ze om dit soort dingen terug te doen ! Ze is niets verleerd ! Vol vertrouwen heeft ze mijn commando's snel opgevolgd en alle dummy's netjes binnengebracht. 8 puppies verder zijn ik en Bailey opnieuw ook een 'werkend' team. Ik ben megatrots op haar in alle opzichten !

'Just A Beaut Of Perfect Promise' - Easy - reu roze - kreeg het wit poesje mee naar huis. 'Just A Catch Of Perfect Promise' - Jazz - reu lichtgroen - vertrok met grijze muisknuffel. 'Just A Joy Of Perfect Promise' - Troy - reu donkergroen - moest het, gezien zijn geboortekleur, stellen met de bal. 'Just A Pride Of Perfect Promise' - Eager - reu geel - nam bruinbeer mee. 'Just A Babe Of Perfect Promise' - Orka - teefje paars - ging weg met lief klein konijntje. 'Just A Candy Of Perfect Promise - Jenna - teefje blauw - werd vergezeld van het hondje in blauw. 'Just A Pearl Of Perfect Promise - Yara - teefje oranje - verliet als eerste met eendje kwak als gezel. Samen vormen deze knuffels een kegelspel die deel uitmaakte van de speeltjes in het nest. De vertrouwde geur van mama, broertjes en zusjes hebben ze zo elk mee naar huis ... Graag zou ik deze knuffels (als ze tenminste nog intact zijn) over een jaar samen op de foto kunnen zetten maar dan met mama Bailey, Easy, Jazz, Troy, Eager, Orka, Jenna, Yara en Câline erbij ...

24/07/2010 - dag 64 : Ik heb mij kranig gehouden bij het afscheid nemen van alle 7. Geen enkele traan heeft er gevloeid ... Dat komt, volgens mijn bescheiden mening, omdat ik het volste vertrouwen heb in alle 7 families. Alle kleintjes van Bailey wonen bij uitstekende baasjes die ieder hun flatje zullen omringen met de beste zorgen. Alle 8 kunnen rekenen op de onuitputtelijke en onvoorwaardelijke liefde van de ganse familie waar ze leven. De baby'tjes van Bailey zullen op hun beurt menige harten verwarmen, daar ben ik nu eens heel erg van overtuigd ...

Het eerste 'Of Perfect Promise' pupje geboren, gaat als laatste weg ... Mijn reu roze ... Voor hem mocht ik het langste zorgen en die laatste week met 'maar' 3 pupjes was een totaal andere beleving ... Nog intensiever houden van ... De naam die zijn baasjes, Marie en Anthony - in samenspraak met hun kinderen Axel en Daphné - voor hem gekozen hebben, is zo symbolisch en is zo'n prachtig eerbetoon dat het mij enorm pakt. Als oudste van het nest mag hij de naam dragen van zijn opa, de papa van Bailey : Easy. Dit raakt mij diep, ben er sprakeloos van, ik vind dit ongelofelijk mooi ...

Easy, kleinzoon van Easy, eerste zoon van Bailey, allereerste eigen gefokt pupje die ik mocht vastpakken en droogwrijven, jij hebt gewoon een heel speciaal plekje in mijn hart ... Jij blijft voor altijd mijn nummer één ! Met jouw vertrek zijn alle kleintjes uitgevlogen naar hun nieuwe thuis, afscheid nemen van jou was daarmee dubbel zo zwaar en het moeilijkste van allemaal ... Easy, prachtige vent, ik wens jou een even prachtige toekomst toe.

23/07/2010 - dag 63 : Mijn kapper en ik, we kennen elkaar al meer dan 20 jaar en telkens er hier een puppy ten tonele verschijnt, neem ik die de eerstvolgende afspraak mee omdat Racloo een grote dierenvriend is. Zo zijn elk op beurt Aiko, Bailey en Danske in mini-formaat (en later ook nog wel eens) meegegaan en iedere keer werden ze heel hartelijk onthaald. Had vandaag een afspraak en heb Racloo deze morgen gebeld of ik, van twee pupjes vergezeld, mocht komen. Tuurlijk ! Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens de autorit hebben ze laten horen dat ik ze niet vergeten was maar in het kapsalon waren ze de allerliefste hondjes. Nieuwsgierig en onbevangen zijn ze eerst aan de lijn op verkenning gegaan om daarna braaf elk aan een kant van de stoel te gaan liggen. Twee bullepezen, meer was er niet nodig om Câline en reu roze zoet te houden. Deze middag mochten ze nog eens met de auto weg. Samen naar de dierenarts. Câline en haar broertje hebben zich netjes gedragen en gaven geen kik. Noch bij het gezondheidsonderzoek, noch bij de prik, noch bij de kennelhoest vaccinatie via de neus. Complimenten gekregen van de dierenarts. Mijn neus krulde wel ;-) Als beloning - maar dat hebben we gisteren ook gedaan - zijn we gaan wandelen. Mama Bailey ging vandaag mee. Zij nam het voortouw en haastte zich door de brandnetels heen de gracht in voor wat verkoeling in het water. Klein maar dapper geldt dus ook voor deze twee. Zonder aarzelen doken ze mama achterna en zonder hulp klommen ze kletsnat de voor hen steile flank weer naar boven. Guitige smoeltjes piepten tussen het onkruid door !

22/07/2010 - dag 62 : Reutje donkergroen heet Troy zoals zijn nonkel ! En ook hij stelt het ongelofelijk goed in zijn gezin. Slaapt 's nachts in één trek door bij zijn grote broer zonder dat zijn baasjes moeten opstaan voor hem. Het heeft mij slaap en energie gekost om iedere keer de kleintjes midden in de nacht uit te laten in de tuin maar ik ben heel tevreden over de prestatie dat alle pupjes quasi proper zijn. Dat zijn ze eigenlijk al lang want hier lag 's ochtends zelden een plas of een kakje en dat terwijl ze nog met zijn 8'en waren. Had voordien uit verschillende hoeken onsmakelijke verhalen gehoord over 's morgens telkens een vuile troep aantreffen ... Ik heb daar nooit last van gehad !

Jo houdt van Bailey sinds hij haar voor de eerste keer zag. Bailey moet toen ongeveer zo oud geweest zijn als haar pupjes nu. Die liefde is van toen af geheel wederzijds. Bailey wringt zich nog steeds in 26 bochten om Jo te bekoren. En als er iemand Bailey's goedkeuring draagt om een kindje van haar in huis te nemen dan zijn het zeker Katrien en Jo.

Reutje lichtgroen heet voortaan Jazz. Jazz, jij bent de mannelijke zwarte versie van je mama. En daarom alleen al tref je het om bij Katrien en Jo deel te gaan uitmaken van hun gezin. Jazz, een hartendiefje ben je ! Gelukkig ben jij er ook eentje die ik zal zien opgroeien ! Jij mag later op jacht en net zoals Jo verlang ik ook naar het beeld van jouw mama en jij naast elkaar op post. Maar alles op zijn tijd. Haal jij nog maar eerst wat apenkuren uit ;-)

21/07/2010 - dag 61 : Heb de drie musketiers nog eens op de weegschaal gezet. Reu roze spant de kroon : 7,580 kg. Reu lichtgroen volgt met een gewicht van 6,640 kg, dan Câline, frêle meid, met 4,950 kg. Vandaag, twee maanden geleden zijn ze geboren en wogen ze respektievelijk 448 g, 354 g en 380 g. Niet te vatten dat het 'slechts' twee maanden geleden is dat de baby's van Bailey geboren werden. Gevoelsmatig lijkt het veel langer omdat wij samen zoveel beleefd hebben in die korte tijd en ik intens van ieder moment genoten heb. Quality time van een verheven niveau. Ik voel het als een voorrecht dat ik dit kon meemaken, dat ik mij mocht inleven in hun wereldje, dat ik deel was van dit geheel.

Verder laat ik jullie meegenieten van de foto's die Olivier gisteren maakte. Modellen zijn mama Bailey, Jenna, Câline, reu lichtgroen en reu roze.

Twee bovenste foto's : Jenna - teefje blauw.

De volgende foto is toch wel mijn favoriet ...

Portret van reu lichtgroen en Câline. Hieronder reu roze. De daaropvolgende foto : reu lichtgroen.

Olivier Vergucht is absoluut in zijn opzet geslaagd ! Ik weet het, het zijn prachtige pupjes ;-) maar je moet ze nog weten vast te leggen op foto ... Eén en al beweging, schroeiende hitte én zwarte hondjes (die dan nog de gracht al gevonden hadden om in te duiken), een zware taak en het resultaat mag er zeker wezen. Is een schitterende tastbare herinnering aan die zo korte periode in hun leven ...

20/07/2010 - dag 60 : Câline heeft nog twee broertjes thuis om mee te ravotten. En met zijn drieën vinden ze het hartstikke plezant om het beest(je) uit te hangen. Reu roze heeft gisteren ontdekt hoe hij op eigen kracht uit de buitenren kan. Hij klautert er gewoon over door met zijn achterpoten steun te zoeken op de tralies. Eigenlijk vind ik het knap van hem. Had een toevalstreffer kunnen zijn maar neen, vandaag lapte hij het weer. Ben stilaan de tijd tussen het slapengaan en het 1e keer opstaan aan het verlengen waardoor de pupjes nu droog blijven van 23h tot 5h. Vannacht doe ik er nog een half uurtje bij. Deze morgen kwamen Seppe en Jenna langs. Na drie dagen is ze er nog zoveel mooier op geworden ! Daar Seppe een jong baasje is, zal ik hem begeleiden bij de opvoeding van zijn Jenna. Natuurlijk staan de mama en papa van Seppe mee in voor het grootbrengen van Jenna. Olivier heeft ook van deze morgen gebruik gemaakt om de pupjes te fotograferen. Moeilijke opgave om 4 van die spring-in-'t-veldjes (in het veld) op beeld vast te leggen. Deze middag waren de drie kapoenen mede door de warmte en de uitspattingen van deze morgen total loss. Reu roze bleef braaf in de ren ;-)

19/07/2010 - dag 59 : Orka begint zich goed thuis te voelen bij Katrien ! Ze sliep vannacht heel rustig van 23h tot 6h30 in haar mand zonder wakker te worden. Flink meisje is dat ! Jenna zie ik morgen al terug, Seppe zal mij dan ook weten te vertellen hoe ze het maakt. Maar wat ik er al van hoorde, klonk prima. Eager heeft het hart van Dirk al veroverd, kon ik uitmaken aan de intonatie van zijn stem toen hij over Eager vertelde. Hij was er gisteren een eindje mee op stap geweest en telkens als Dirk stilstond, stopte Eager ook, ging hij op zijn poep zitten en keek omhoog met zijn ondeugende snoet. Prachtig gewoon ! Yara heeft één nacht laten horen dat ze er wel degelijk is maar daarbuiten is ze een voorbeeldige meid ! Ze heeft al heel wat mogen beleven en alles zint haar prima ! Geweldig !

'Just A Joy Of Perfect Promise' is gisteren vertrokken naar Belinda en haar gezin. Daar Joy in zijn officiële naam voorkomt, zou het kunnen dat reu donkergroen Joy zal heten. Ze zijn er nog niet uit. Het wordt Joy of Troy. Troy is een naam die ik absoluut prachtig vind daar Bailey een lieve broer heeft die dezelfde naam draagt. Hoe dan ook, deze pup krijgt een prinsenleven ! Thuis loopt er al een koning rond, Raven, ook een Flatcoated Retriever. Zal wennen worden maar ik ben er zeker van dat in de kortste keren die twee het heel goed met elkaar zullen vinden.

Bailey begint het door te krijgen dat de personen die poseren met een pup, mensen zijn die haar pup meenemen naar huis ... Kwam ze heel dicht flokken en kijken naar haar zoon.

18/07/2010 - dag 58 : De dag van gisteren zorgde ervoor dat het nestje gehalveerd werd. Twee pupjes vertrokken naar hun nieuw huisje. Teefje paars en reu geel. Vandaag wordt reu donkergroen opgehaald. Danske had haar ogenonderzoek gisterenmorgen en alles is perfect in orde. Ze is vrij van cataract, PRA en andere erfelijke oogziektes. Ze is tevens vrij verklaard van gonio. We hadden ook teefje rood en reu geel meegenomen voor onderzoek en zij zijn voorlopig vrij verklaard van oogziektes. Wanneer ze 1 jaar oud zijn, kan pas de definieve diagnose gesteld worden.

Teefje paars kreeg de naam Orka. Orka, liefste dochter van Bailey, ik heb heel lang getwijfeld of jij niet bij ons zou blijven. Het besef dat jij een superheerlijk leven krijgt waar jij omringd zal worden met ongelofelijk veel liefde en zorg, maakt dat Katrien je mocht meenemen. Kreeg al telefoon van haar dat je het ongelofelijk goed stelt, op weg naar huis lag je lekker op schoot te slapen, je at je brokjes goed op en zonder vrees ben je op verkenning gegaan om dan dicht bij je baasje in slaap te vallen. Je bent er ook zo eentje die ontzettend graag in het gezelschap van je huisgenoten zal willen zijn. Ook jou zal ik regelmatig zien, je weet niet hoe gelukkig dit mij maakt !

Dirk en Eager zullen proberen samen een mooi werkteam te vormen. Eager krijgt de kans een opleiding te volgen zodat hij later kan laten zien wat er in zijn genen zit en voor Dirk wordt het een uitdaging om een Flatcoated Retriever voor te jagen. Eager, jij gaat niet ver weg en dat is maar goed ook ! Ik zou jou teveel missen ... Trouwens Eager, je kon het nu al zo goed vinden met Danske, wie weet word jij wel de papa van haar kleintjes hé !

17/07/2010 - dag 57 : Onze kleinste, Lucs lievelingetje, is de tweede die naar haar gezin vertrok. Jenna, de dapperste en de vindingrijkste van het nest ben jij. Een heel vinnig meisje die zich steeds wist te handhaven. Jou zal ik nog veel zien en dat maakt het afscheid nemen draaglijker. Ook jij gaat een fantastisch leven tegemoet met als grootste fans Seppe, Cato en Jette.

Seppe en Jenna worden de beste vriendjes. Ze volgt hem nu al overal ! Toen Seppe Jenna kwam halen had hij een prachtige plant mee voor mij maar vooral het kaartje die aan één van de takken hing, was ontroerend. Seppe had er op geschreven : 'Bedankt voor mijn droom waar te maken en bedankt voor zo'n mooi hondje !' @ Seppe, ik bedank jou voor het liefhebben van dit snoepje !

Nu nog een serieus verschil in grootte maar straks wordt Jenna net zo beeldig als haar mams. De talrijke bezoekers tijdens de voorbije 8 weken waren allemaal weg van haar ...

16/07/2010 - dag 56 : Eén brok jolijt in onze tuin gisteren ! De pupjes wisten niet waar ze het hadden ! Ze hadden elk hun eigen kindervriend ter beschikking. Alle 7 zijn ze het gewoon om met dieren om te gaan. Het was dan ook een mooi tafereel om hen allemaal samen bezig te zien. De pups mochten de ganse tuin ter beschikking en hebben zich bijgevolg rot geamuseerd in hun gezelschap. Jens ontfermde zich hoofdzakelijk over teefje rood nu eindelijk vaststaat dat zij zijn petehondje is. Hij verwende haar ook met een keigrappig knuffeldier die hij zorgvuldig uitkoos en met zijn eigen centen kocht. Gaat ze vast nog veel plezier aan beleven ! Lieverds allemaal, bedankt voor deze fijne namiddag !

Jade, Jorine, peter Jens, Niels, Jorgen, Joachim en Yannick. 7 prachtmensjes !

15/07/2010 - dag 55 : Een vriendin, die mij heel nauw aan het hart ligt en die trouwens voor deze super Câline-dummy zorgde, zei enkele weken geleden dat er een moment zou komen dat ik zou verlangen naar het tijdstip waarop de pupjes weggaan. Vooral omdat ik zelf een hondje aanhoud en dat het zou beginnen kriebelen om met haar alleen aan de slag te gaan. Ik dacht toen nog : "Wat zegt ze nu ?!" Ik moet ondervinden dat ze gelijk heeft. Niet dat ik niet van ze hou want deze hondjes blijven hun hele leven lang de kindjes van mijn allerliefste Bailey. En slechts God, of wie ook daar in de hemel over ons waakt, kan inschatten hoezeer ik van Bailey hou. Het doet soms pijn om naar haar kleintjes te kijken en te beseffen dat ze straks de deur uit gaan. Maar realistisch gezien, hebben ze nood aan meer. Ik heb hen met liefde en zorg begeleid in het prille begin van hun leven en weldra stopt mijn persoonlijke inbreng op dat vlak. In het belang van deze kleintjes, zet ik geheel vrijblijvend en niet egoïstisch, een stap opzij. Ik zou tekort komen in hun verdere opvoeding omdat ik hen nooit individueel de aandacht zou kunnen schenken die ze nodig hebben om door te groeien tot prachtige volwassen Flatcoated Retrievers. Dat is straks de taak van hun respektievelijke baasjes om daarvoor te zorgen. Ik ga verder met mijn Câlinetje. Heb ontzettend veel zin om te beginnen bouwen aan onze baas-hond relatie. Net omdat ik van deze baby's van Bailey hou, wil ik ze loslaten. Kan iemand mij dan vertellen waarom er nu tranen over mijn wangen rollen ...

Geboren op vrijdag 21 mei 2010 om 23h15 als teefje rood. Haar officiële naam 'Just A Jewel Of Perfect Promise'. En haar roepnaam ? Zou wel eens Câline kunnen zijn.

14/07/2010 - dag 54 : Mocht er iemand twijfelen of ik mij verveel als er een dag niemand op bezoek geweest is, dan zijn de volgende foto's het bewijs dat dit niet het geval is. Ik nam gisteren de pupjes één voor één mee op wandeling samen met het fototoestel en de fazant in pluche die Câline van Marijke en Maaike cadeau kreeg. Ik droeg ze de straat over, ging een behoorlijk stuk verder de slag in en zette daar telkens de hondjes neer. Liep dan rustig verder zonder iets te zeggen en stuk voor stuk volgden ze mij meteen. Liet ze na een tijdje kennis maken met de speelgoedfazant en gooide het dan een eindje van ze weg. Het zit in hun genen. Dit zijn hondjes die graag zullen apporteren maar het is natuurlijk fantastisch om dit met eigen ogen te zien. Het is de eerste keer dat ik iets in die genre met hen ondernam omdat ik de puppytest van zaterdag absoluut niet wou beïnvloeden. In volgorde van terugkomen naar mij, dus naar de camera, teefje paars, teefje blauw, teefje rood, reu roze, reu lichtgroen, reu donkergroen en reu geel. De terugweg hebben ze aan de lijn gelopen met de fazant in hun bek. Ze wandelden allemaal vlot en heel trots met hun 'prooi' goed vast mee naast mij. Glunder glunder glunder ... ik ja !

In afwachting van het echte werk ;-)

13/07/2010 - dag 53 : Ook al zit Yara ver weg, via e-mail krijg ik nieuws over haar. Ik hoop natuurlijk dat alles naar wens verloopt en dat ze op één of andere manier kan tonen dat ze een meisje is dat wel opgevoed werd ;-) Het is dan ook superzalig om te lezen dat Yara tijdens een hele zware storm, waarbij dikke bomen omver geblazen werden, geen krimp gaf maar lekker doorsliep en dat ze een 2e zeer goede nacht had. Yara werd eigenlijk slechts 1X wakker tussen slapengaan en opstaan en sliep daarna door tot 7h. Het feit dat Yara haar baasje dicht bij haar weet hebben, is een geruststelling voor haar en is voor Angelito de mooiste manier om een band met zijn Yara op te bouwen. Ik moet nog even wachten om met Câline hetzelfde te doen. Voorlopig heb ik nog de zorg over 7 kleintjes. Iedereen weet ondertussen welk kleurtje van hond in hun gezin komt wonen straks. Het duurt nu echt niet lang meer ...

12/07/2010 - dag 52 : Zal het even hebben over de puppytest van zaterdag. Het was veel te warm voor die kleintjes waardoor ze eerder zin hadden om te gaan schuilen in de schaduw dan om te 'werken'. Maar de test per pup verloopt als volgt : ik draag telkens 1 pupje tot een meter of 3 vóór Maaike die op de grond zit. Daar zet ik het hondje neer, wandel terug weg en probeert Maaike de pup te lokken met een vrolijke stem. Gekeken wordt hoe de pup komt. Vlot en vrolijk of aarzelend omdat hij wat bang is of vindt hij de omgeving veel interessanter ? Nadat de pup kennis heeft gemaakt met de tester door een heerlijk knuffelmoment, loopt Maaike weg en wordt gekeken of de pup volgt en hoe zijn lichaamshouding is. De manier waarop het pupje volgt geeft een aardige indruk over het karakter. Tijdens het volgen, loopt Maaike langs een plaats waar wat vlees ligt, rekening houdend met de windrichting om te zien of de pup tekent op de geur en of hij zijn neus wil volgen waarna de pup wat vlees mag eten. Bij een ander onderdeel van de test, de 'intimidatie' wordt gekeken hoe gevoelig de pup is en of hij onder de indruk is van het 'machtsvertoon' van de mens. Hierbij komt de pup in contact met een stuk koek waar hij bij het willen nemen ervan, een grom en een blaf van de tester krijgt. Vrijwel aan het begin van de test vlak na de kennismaking met Maaike, wordt gekeken of de pup vier verschillende voorwerpen (een bal met geluid, een sok, een velletje en een vleugel) wil apporteren. De tester speelt met het voorwerp en gooit het daarna een eindje weg. Uit de reactie van de pup kan wederom veel afgeleid worden. Aan het einde van de test wordt het apporteren herhaald. Hondjes die wat meer tijd nodig hebben om aan de nieuwe omgeving en de tester te wennen kunnen dan alsnog beoordeeld worden op apporteerdrift. Andere reden is ook dat door het herhalen van het apporteren het herstelvermogen en de stabiliteit van de pup getest kan worden. De pups krijgen tenslotte tijdens de test ook wat minder prettige dingen te verwerken. De jachthondenproefjes vormen een zeer wezenlijk en belangrijk onderdeel van de puppytest. Niet alleen omdat ze wat zeggen over de jachtaanleg van de pup maar ook omdat ze wat vertellen over het karakter. Ander onderdeel is het hekje. De pup wordt recht achter een hem aan drie kanten omsluitend hekje geplaatst terwijl de tester hem al achteruitlopend roept. Om bij Maaike te kunnen komen, moet de pup zich eerst wat van haar af bewegen. Gekeken wordt hoe snel hij achter het hekje vandaan weet te komen. Dit wordt herhaald om het leervermogen van de pup te testen. Kokertest dan. Pupje wordt gelokt met iets lekkers en ziet dat het in de koker gestopt wordt maar kan er net niet aan. Hoe gaat de pup op onderzoek maw is hij een doorzettertje of geeft hij snel op ? Nog een onderdeel is het kijken hoe een pup reageert op dwang. Daarvoor wordt hij op de schoot genomen en geaaid om daarna in de babyhouding gelegd te worden gedurende een 30 seconden. Daarna mag de pup op de grond en wordt er nagegaan wat het gedrag dan is. Nadien wordt nog gekeken hoe de pup reageert op geluid en visuele prikkels. Daarvoor wordt er hard gerammeld en gegooid met een blikje waar steentjes inzitten en wordt een fel gekleurde paraplu opengemaakt en neergezet. Ook een hond in pluche die groter is dan de pup zelf wordt op de grond gezet zonder dat de pup dat ziet. Maaike brengt de pup er naar toe en opnieuw wordt de reactie van de pup op deze confrontatie opgeschreven. Geëindigd wordt met het apporteren voor de tweede maal van de voorwerpen. Als laatste krijgen ze allemaal nog een hele dikke knuffel van Maaike om absoluut positief te eindigen. De puppy's van Bailey hebben deze test goed doorstaan. Het zijn behoorlijk zelfstandige hondjes (vooral de mannetjes) die open in het leven staan en zeker tegen een slag of stoot kunnen qua incasseringsvermogen. Volhoudertjes met goede neusjes en een groot leervermogen. Over iedere pup werd een individueel verslag geschreven die de eigenaars met hun hondje mee krijgen.

11/07/2010 - dag 51 : Teefje oranje woont nu in Twente, in Nederland. Yara, lieve meid, ik ben trots op je ! Omdat je vanaf nu onverschrokken je eigen weg gaat zonder het vertrouwde gevoel van mama altijd in de buurt en zonder de constante nabijheid van je broertjes en zusjes. Yara, je blijft voor altijd in mijn hart en ik weet zeker dat je met liefde zal omringd worden, je hele leven lang !

Yara met haar gezin. Ze is duidelijk het hondje van Angelito ;-) Deze morgen verslag gekregen hoe haar eerste nacht verlopen is. Angelito heeft niet veel geslapen maar voor hem is het belangrijkste dat Yara zich geborgen en veilig voelt. Ze kreeg een heel knus plaatsje om te slapen, dicht bij haar baasje. Hij ervaart Yara als een meid die vrij, vertrouwd en onderzoekend in huis op verkenning gaat. Ongelofelijk heerlijk om zo'n nieuws te horen te krijgen !

Eerste dochter is uitgevlogen. Laatste knuffel met mama en ik denk dat Bailey stiekem nog snel haar dochter enkele tips gaf hoe Nederlandse mannen het beste in te palmen zijn ... Mama Bailey ziet Yara in november tijdens het weekend van de WT in Oldenzaal zeker terug. Dan zal Yara al een flinke meid zijn !

10/07/2010 - dag 50 : Genietend van een stukje arretjescake - liefdevol gemaakt en meegebracht door Petra - ben ik deze dag aan het overlopen in mijn gedachten. Weet niet goed hoe ik er mij bij moet voelen. Gemengde gevoelens want het was een hele fijne en leerrijke dag maar ook een zeer uitputtende dag, zowel fysiek als emotioneel. Knap om de baby's van Bailey individueel aan het werk te zien in een voor hen vreemde omgeving met vreemde mensen. Gezellig om Marijke en Maaike terug te zien. Deze dames gaan zo lief met pupjes om en hebben in deze hitte zwaar werk verricht. Hoeveel keren Maaike vandaag 'puppie puppie' heeft gezegd ... De warmte speelde niet in het voordeel van de kleintjes en zal hun beoordeling zeker beïnvloed hebben maar ik heb bevestigd gekregen wat ik wilde zien en mag kleurtje rood aan de naam Câline koppelen. Ze is niet de mooiste maar voor mij wel, ze is niet de schattigste maar voor mij wel en ze is niet de liefste maar voor mij wel. Ze was slechts drie weken oud toen ik al dat overweldigend gevoel had dat zij mijn hondje zou worden en ik heb mijn hart gevolgd, meer niet. Heb vandaag ook afscheid genomen van 1 kleintje. Het eerste hondje is vertrokken en het is goed zo. Heb er alle vertrouwen in dat ze een geweldig leven tegemoet gaat. Voor altijd blijft zij 'mijn' pupje oranje. Voor Angelito, Petra, Reina en Lorenzo heet ze voortaan Yara. Had eerder deze avond Angelito aan de lijn die mij vertelde dat Yara slechts de eerste 5 minuutjes van de lange rit had gepiept. En dat ze een voorbeeldig hondje is. Ben ongeduldig om te weten hoe ze het vannacht zal stellen. Yara heeft haar eigen blog, een mooier cadeau kon ik niet krijgen. Bedankt Reina ! 

09/07/2010 - dag 49 : Waterproof zijn ze ook, ons 8-tal. Ik durf zelfs stellen dat ze allemaal hun basisbrevet zwemmen behaald hebben. Ondertussen zijn ze al zodanig groot dat ze in het zwembad kunnen staan waardoor ze niet hoeven te spartelen met hun pootjes om geen kopje onder te gaan maar niet eens zo heel lang geleden was dat niet het geval ...

Groepsfoto ...

08/07/2010 - dag 48 : Door grotendeels buiten te leven bij dit prachtige weer kennen ze het kabaal dat een grasmachine met zich meebrengt want ik heb eergisteren het gras gemaaid. Ze waren met zijn allen in de ren en ik ben rond en naast hen aan het werk geweest. Kennen ze het zware loeigeluid van koeien want we wonen net naast een wei waar 3 koeien grazen. Kennen ze het fenomeen luchtballon want bij mooi weer vliegt er wel elke dag minstens één over onze tuin. Om in de lucht te blijven : zo'n 15 km (in vogelvlucht veel minder) verderop zeewaarts, in Knokke, is er een helikopterlandingsbaan. Dus helikopters zijn hen ook niet vreemd. Soms rijdt er holderdebolder in onze straat een vrachtwagen volgeladen met biggetjes voorbij. En de boeren zijn op de velden rechtover met immense tractoren aan het werk geweest. Elektrische toestellen zoals daar zijn de televisie, de radio of de stofzuiger kennen ze ook. Heb daarvoor speciaal 's avonds laat enkele keren gestofzuigd zodat ze met dit, toch wel in ieder huishouden voorkomend, apparaat vertrouwd zouden zijn. Invloeden in overvloed. Ze vinden het allemaal oké, deze wereld vol geluiden ...

07/07/2010 - dag 47 : Nog 3 nachtjes slapen en dan is er de puppytest. Nog 3 nachtjes slapen en dan staat vast wie Câline wordt. Mijn hart heeft mij al heel lang geleden toegefluisterd welk kleurtje ze draagt ... en ik wacht 'rationeel' de test af om dit alleen maar bevestigd te zien. Maandag brachten Brigitte en Pierre de dag hier door. Had hen niet verteld wie mijn voorkeur draagt en vroeg hen om het uit te vissen. Door een hele tijd de pupjes gade te slaan en met ze bezig te zijn, kwamen ze bij het hondje uit die al zo lang mijn hart sneller doet slaan. Bij deze was de enige aarzeling-twijfel die ik nog kon hebben over 'Wordt het nu teefje blauw, neen doe maar rood of toch liever oranje of ja beter die paarse ?!' van de baan. Nog 3 nachtjes slapen en dan vertel ik welke dochter van Bailey bij ons blijft.

06/07/2010 - dag 46 : De identificeerder van St-Hubertus zou vandaag gekomen zijn maar om privéredenen lukte hem dat niet. Hij belde gisteren om de afspraak een dag te vervroegen. Zo zijn de pupjes gisteravond al gecontroleerd. Het chipnummer stemt telkens overeen met het desbetreffend hondje. Handig toch ? Van alle 8 werden ook drie speekselstaaltjes genomen om hun DNA te laten bepalen. De pupjes hebben geen last ondervonden van de prik en de inplanting van de chip die ze vrijdag van de dierenarts kregen. Allen bleven heel speels en levendig. Wel hebben er een paar met diarree te kampen gehad. Boosdoener, de combinatie van warm weer met een weerslag van de enting. 

James nam de taak op zich om de pups te socialiseren met zijn eigen diersoort. Als kat en hond.

05/07/2010 - dag 45 : Is alles voorbestemd om te zijn wat het is ? Toen Bailey's baby's hun namen toegewezen kregen, heb ik mij louter op hun geboortetijdstip gebaseerd. Zo kreeg reu roze als eerste 'Just A Beaut Of Perfect Promise' als officiële naam. Wel, hij is echt een beauty ! In mijn ogen is hij de mooiste reu van het nest. Reu lichtgroen gaat door het leven als 'Just A Catch Of Perfect Promise'. Hij heeft mijn hart werkelijk gestolen en niet een klein beetje. 'Just A Joy Of Perfect Promise', reu donkergroen is altijd goedgezind en iedereens vriend, hij is een plezier op zich en één en al levensvreugde. Reu geel heet 'Just A Pride Of Perfect Promise'. Hij is het flatje die op zijn poep zit en alert rond hem kijkt en je een wijze blik met zijn onschuldige ogen geeft. Een trots mannetje. De teefjes dan. 'Just A Babe Of Perfect Promise' is een babe, ze kon geen betere naam gekregen hebben. Hoge hakken en teefje paars kan zo de catwalk op. Ons kleinste, teefje blauw 'Just A Candy Of Perfect Promise', haar gestalte maakt haar het snoepje van het nest maar ze is ook zo lief en sweet in heel haar zijn ! Teefje rood kreeg als naam 'Just A Jewel Of Perfect Promise', een juweeltje van een flatje. Een kostbaar kleinood om te koesteren. De laatst geborene, teefje oranje ofwel 'Just A Pearl Of Perfect Promise' is niet meer of niet minder dan een schitterende parel. Parels zitten altijd diep verborgen en het duurt lang eer ze tot hun recht komen. Teefje oranje is zo een hondje. Rustig, minder opvallend maar eenmaal je haar in de gaten hebt, straalt ze in volle pracht. Is dit nu allemaal toeval of niet ...

De pupjes en de strandstoel ...

04/07/2010 - dag 44 : Zoals het echte jachthonden betaamt, horen deze flatjes schotvast te zijn ... Piepjong geleerd, stokoud gedaan. Gisteravond was er schieting in Vivenkapelle. Huwelijksschietingen maken al eeuwenlang deel uit van de vlaamse folklore. Op de vooravond van het huwelijk verzamelen vrienden van het bruidspaar soms aan het ouderlijk huis van de bruid voor een ‘schieting’. In oude melkbussen worden dan carbidgassen tot ontploffing gebracht. Een goede knal is zo’n 3 km ver te horen. Een schieting diende vroeger om het huwelijksgeluk te beschermen : met de harde knallen worden boze geesten en duistere machten weggejaagd. Verder worden er met zwavel ook hartjes met de initialen van het koppel in het wegdek gebrand. Tegenwoordig is een schieting vooral een reden om een feestje te bouwen : de rust kan immers alleen ‘teruggekocht’ worden met een paar bakken bier. Schieten wordt dus ook vandaag nog gedaan, en dan vooral op het platteland. Melkbussen zijn al een tijdje niet meer in gebruik ; voor schietingen kunnen nu kanonnetjes gehuurd worden. Wel is het hele gebruik niet ongevaarlijk en daarom worden er tegenwoordig steeds vaker gaskanonnetjes gebruikt bij een schieting. De harde knallen worden de hele avond en zelfs tot een stuk in de nacht afgevuurd. Wij wonen in Vivenkapelle en ons dorp telt hooguit vier straten ... Het grappige aan het hele verhaal is dat Luc 's ochtends op grote afstand met het alarmpistool te werk ging terwijl ik de pups eten gaf. We wilden de kleintjes het geluid van een schot of twee meegeven ...

03/07/2010 - dag 43 : Een massa nieuwe indrukken hebben ze meegekregen gisteren. Eerst was er de dierenarts die ze kwam chippen en inenten. De pupjes kregen daarbij ook medische controle van hart, oren en tanden, er werd gevoeld aan de naveltjes - niemand met een breuk - en gecheckt of ze vlooivrij zijn - niemand met ongewenste gasten - . Alle pups zijn gezond verklaard en de reuen zijn echte mannetjes. Bij alle 4 zijn de twee balletjes ingedaald. Ze maakten later op de avond ook kennis met het natuurverschijnsel donder en bliksem. Vóór het onweer over ons huis trok, had ik mij tussen de pupjes genesteld. Al spelend en al kroelend naderden de slagen. Geen enkele van de mini Flatcoated Retrievers was overdonderd ;-) van het hevig lawaai.

02/07/2010 - dag 42 : Het regent hier cadeautjes. Van die supertoffe zoals bv de massa hebbedingetjes voor de pupjes van Magda en Marleen gekregen. Zij legden een lange weg af gisteren om op puppybezoek te komen. De hele dag hebben we gezellig bijgekletst terwijl Ivar en Murphy, de honden van Marleen, ontelbare keren in en uit de doggypool sprongen. Deze dames, helemaal overtuigd dat zo'n hondenzwembad enorm geapprecieerd wordt door onze trouwe viervoeters, zijn op de terugweg langs een speciaalzaak gereden om elk zo'n exemplaar aan te schaffen. Ivar, Murphy, Sam, Floyd en Sky, veel plezier met jullie eigen zwembad ! Het regent hier cadeautjes. Ook van die minder aangename zonder mooi strikje of grappige verpakking. Dat zijn er van de pupjes afkomstig. Ik kreeg er welgeteld 59 in een tijdsspanne van 24 uren. Is niet eens deelbaar door 8 ...

Sfeerbeelden over hoe het er hier voor de pups aan toe gaat, gekregen van Katrien Verstraete. Slapende reu donkergroen en pootje badende reu geel. 

01/07/2010 - dag 41 : Buren die mij gisteravond toertjes rond de blok hebben zien rijden, moeten zich beslist afgevraagd hebben waar ik mee bezig was. Ik legde namelijk 4X hetzelfde parcours af. Eerst mochten zus paars en broer roze mee, daarna teefje oranje en reu geel, de derde maal moesten kleurtjes rood en donkergroen eraan geloven en tijdens de laatste rit vergezelde koppeltje blauw-lichtgroen mij. Per twee in de bench voor een tochtje met de auto. Team paars-roze kende het beste de songtekst van het lied dat op de radio aan het spelen was. Pups 'en vadrouille'.

Dagelijkse kost. Een foto mag niet ontbreken in het puppyarchief.

30/06/2010 - dag 40 : Wederom een tuin vol visite. Gisterenavond bar-b-q met Jan en Linda. Câline kreeg van hen een coole roze flamenco. Dat hondje is rotverwend ! Moet ik van haar een goed 'werk'hondje zien te maken straks ;-) Vanmorgen Katrien met man en zoontje Alexander op bezoek. Bij hen gaat een teefje wonen. Wordt zonder twijfel ook het 'keppekindje' des huizes. Deze namiddag kwamen Belinda met 3 van de kinderen en Raven, hun zwart - ja, tuurlijk zwart - flatje, langs. Raven krijgt er binnenkort een kleine broer bij. Hij onderging braaf een trimbeurt terwijl de tieners de pupjes knuffelden. Raven vertrekt vrijdag op vakantie naar Frankrijk, hij zal daar menig hartje doen sneller slaan met zijn nieuwe look !

29/06/2010 - dag 39 : 'Daphné heeft al veel tekeningen gemaakt van 'beilie' en we zijn de puppy gids aan het doornemen; we kijken er echt naar uit!' Aan het woord Marie die samen met haar gezin een reutje zullen verwelkomen. Heerlijk toch ! Ik ben gevallen voor het woord 'beilie' ! Zo eenvoudig en puur kan liefde van een kind voor een hond zijn. Hun flatje blijft enkele dagen langer hier. Vind ik helemaal niet erg. Er is nog een reu die iets langer bij ons blijft. Het is beter dat deze hondjes even langer moeten wachten op hun nieuwe thuis maar als ze er dan eenmaal zijn alle aandacht krijgen die vereist is. Daarentegen vertrekt er een teefje al op zaterdag 10 juli, een week eerder dan haar nestgenoten. Dit is het meisje die ver gaat wonen. Ik begrijp het volkomen, wij deden dat tenslotte ook met Danske. Hoewel ik rotsvast overtuigd ben dat ze een geweldig leven tegemoet gaat, zal het slikken zijn. Nog even niet aan denken ...

28/06/2010 - dag 38 : De pupjes leven bij dit zomerse weer van 8h 's morgens tot 10h 's avonds buiten. We hebben onze tuintafel naast de ren geplant en aan die tafel zit ik nu te schrijven. Soms een kreun, af en toe een paar pootjes die zich strekken, een gaap, even een kleine verandering van houding, kopje verleggen op een ander stuk van broer of zus, kortom de zwartjes houden een lange mediterraanse siësta. Ik kan ze geen ongelijk geven. Spelen met elkaar, sleuren aan de inktvis en vervoeren van speeltjes meer aangepast aan hun formaat maken ook deel van hun favoriete bezigheden. Als ze geen siësta houden tenminste. Het voorrecht die ze verworven hebben om de godganse dag in de buitenlucht te vertoeven, zien ze niet graag ontnomen worden 's avonds. Allez, ik dacht toch dat ze allen hun keel hadden opengezet gisterenavond. Bleek dat het enkel reu roze was die de hele buurt bij elkaar brulde eenmaal terug binnen. Hij hield het lang vol maar Luc en ik nog langer ;-) Gisteren hadden we ook bezoek van een paar flatvrienden. 's Morgens hebben we wat getraind met onze respektievelijke honden om daarna de namiddag in de tuin bij de pupjes door te brengen. Ging er supergezellig aan toe maar daarom zijn het ook vrienden. Sas, Danny, Serge en Dirk, wij en de hondjes hebben genoten van jullie gezelschap. Câline viel wederom met haar gat in de boter want er liggen hier mooie presentjes op haar te wachten. Ik ben er ontzettend gelukkig mee.

27/06/2010 - dag 37 : Ons moedertje zit al een tijdje in het stadium dat ze blijft staan als ze haar kinderen voedt. De pups moeten op die manier ook blijven staan en met hun hoofd omhoog reiken om te kunnen melk drinken. Ze blijft ook langer van hen weg en houdt ontspannen haar kids van aan de andere kant van de ren in de gaten. Geregeld springt ze over de omheining, gaat snuffelen onder de wijnkistjes, doet haar toer tot ze ze allemaal gevonden heeft en port zo alle kleintjes aan haar te volgen. Ze plaagt ze als het ware want mama Bailey rent weer weg zodra ze een tepel te pakken hebben gekregen. Het is verschrikkelijk plezant om haar bezig te zien. Niemand kan beter haar baby's voorbereiden op de volwassenheid als zijzelf. Luc en ik, Aiko en Danske helpen haar daar wel maar al te graag een handje bij mee.

Het leven zoals het is ten huize van Aiko, Bailey en Danske met de pupjes. Aiko's staart wordt door allen als een verrukkelijk object beschouwd om gretig in te happen en mee te schudden of om op te gaan liggen dutten ...

26/06/2010 - dag 36 : Woensdag waren de pupjes niet enkel knuffelbeertjes maar ook fotomodellen voor 1 dag. Een pak beeldmateriaal kreeg ik gemaild van zowel Silvia als van An. Ofwel hebben beide dames het in de vingers om pareltjes van foto's te maken ofwel zijn de kikinnekes van Bailey gewoon mooie hondjes ;-) Neen, serieus dames, bedankt hoor !

Uit de reeks van An De Smet koos ik voor deze foto's. Stralen een hoge aaibaarheidsfactor uit en ik weet wie de hondjes zijn. In volgorde van verschijnen : reu geel, reu lichtgroen en teefje paars.

Op deze foto's zijn de hoofdpersonages mij ook meteen bekend. Links teefje rood en rechts teefje blauw. De vriendin achter de lens, Silvia Renders.

25/06/2010 - dag 35 : Deze fauteuil had ik al lang in mijn achterhoofd om er met de pups iets mee te doen. Toen ze net hun ogen open hadden, waren ze natuurlijk nog niet sterk genoeg. En nu kunnen teefje paars en reu roze er amper nog in ;-) Hieronder 8 maal het resultaat van een schot (van Floyd) in de roos (van Bailey). 5 weken 'oud' zijn ze al ...

Just A Babe & Just A Beaut Of Perfect Promise

Just A Candy & Just A Catch Of Perfect Promise

Just A Jewel & Just A Joy Of Perfect Promise

Just A Pearl & Just A Pride Of Perfect Promise

24/06/2010 - dag 34 : Open tuindag leek het hier gisteren. Gelukkig werd er vooral op de pupjes gelet want voor de architectuur van onze tuin hoeft er echt geen omweg gemaakt te worden. Silvia kwam helemaal uit Luxemburg gereden ! Was veel te lang geleden dat wij elkaar nog eens hadden gezien. Maar een dag als gisteren bewijst dat vriendschap geen afstanden kent. Ze had Levi mee, kon ik dat reu(tje) van haar eindelijk live meemaken. Silvia had speciaal iets voor Câline meegebracht. Een roze puppy Kong Wubba en Câlines allereerste dummy, een mini-formaat in roze en zwart. Keischattig ! Heb die voorlopig in de kast gelegd want wie wordt onze Câline ? Eén van de 4 zwarte teefjes, zoveel is zeker ... In de namiddag kwam Caroline met haar kids Niels, Jens en Jade het gezelschap vervoegen. Jens wil als peter van Câline de pupjes heel goed in de gaten houden want ook voor hem is het een belangrijk gegeven wie uiteindelijk met deze naam door het leven zal gaan. Later op de dag kregen we ook bezoek van An, Marc en hun zoon Ruben. Zij hadden Casper, hun flat van 2 jaar, mee. De grote honden hebben zich de hele dag met elkaar vermaakt en de baby's kregen als ze wakker waren alle aandacht van de 4 kinderen. Moeder Bailey reageerde op de twee reuen als die te dicht in de buurt van de puppyren kwamen. Levi en Casper hadden snel door waar ze wel en niet mochten zijn. Hondentaal, een slimme taal.

23/06/2010 - dag 33 : Gras kietelde voor het eerst hun buiken gisteren. Ik hoef niet te vertellen dat ze dit ongelofelijk prettig vonden maar ik doe het toch. Ze vonden dit ongelofelijk prettig ! Lieze is ons in de namiddag komen vergezellen en had voor Aiko, Bailey en Danske overheerlijke kauwkluiven mee. Voor de puppietjes van Bailey had ze een schitterend geboortecadeau uitgezocht. Een toffe meid, die Lieze ! Bailey en reu roze delen absoluut mijn mening, zij waren niet van haar weg te slaan.

Girls on top ;-) Reutje geel gaat gewillig op de rug voor teefje rood.

Letterlijk en figuurlijk : de speeltuin. Deze roze octopus bracht Lieze mee als cadeau. Een inktvis heeft 8 armen. Origineel bedacht van haar ! De puppies vonden het meteen een perfect speeltje, lekker zacht en heel leuk om in te bijten. Ben benieuwd of ze er straks, elk aan een arm, met zijn 8'en tegelijk aan zullen sleuren ... Zou wel oergrappig zijn !

Iedereen gezien dat hij een reu is ? Geel is de kleur in zijn nek.

22/06/2010 - dag 32 : Gisteren hebben de pupjes yoghurt geproefd. Mochten ze voor de eerste keer op tafel en hebben Nathalie en ik een poging gedaan om ze mooi in showstand te doen staan. Mits een beetje training komt dat wel in orde. Reutje lichtgroen had er alvast veel zin in, zie foto hieronder. 's Avonds was er bezoek gepland om te komen eten. Vrienden van ons, waaronder 1 koppel over vier weken een zoon van Bailey mee naar huis neemt. Ze hebben de pupjes lekker lang kunnen gadeslaan en veel mogen knuffelen. Ik ben er mij van bewust dat er 7 hondjes uiteindelijk zullen vertrekken naar een andere thuis en ik ben er mij nog meer van bewust dat dat voor mij een zwaar emotioneel geladen gebeuren zal zijn. Maar ik ben er mij ook van bewust dat ze alle 7 bij fantastische mensen hun hondenleventje zullen mogen leiden. En dat is de kers op de taart. Hoewel het dessert ijs met aardbeien was ...

Reutje lichtgroen

21/06/2010 - dag 31 : Ze hebben ontdekt wat ze zoal met elkaar kunnen doen als ze wakker zijn. Daarbij houden ze zich niet in. Het geluid die ze dan maken, verraadt of het naar hun zin is of niet. Ook komen de speeltjes aan bod. De pupjes hebben de bijhorende gebruiksaanwijzingen grondig gelezen en starten met experimenteren. Met de knuffel van Seppe wordt graag mee geschud en versleept (idem dito Danske) en ze rennen grappig achter de grote zachte bal aan die Petra achterliet (idem dito Danske). Mijnheer Beer, de trouwe constante in hun leven sinds hun prille geboorte, krijgt het hard te verduren. Terwijl ze vroeger knus tegen hem gingen aanliggen, beschouwen ze hem nu af en toe ook als een ouwe speelkameraad die wel tegen een stootje kan. Hij mag zich dus al eens aan een beet in zijn bruine neus verwachten ...

Reutje geel

20/06/2010 - dag 30 : Er is gisteren zo verschrikkelijk goed voor Aiko en de schatjes van flatjes gezorgd geweest dat ik langer van huis ben weg gebleven dan gepland. Eén teefje gaat over enkele weken in Nederland wonen, helemaal in het noordoosten van het land. Omdat haar toekomstige familie toch wel ver hier vandaan leeft, kwamen ze dit weekend op bezoek voor het hele weekend. En we hebben het aangename aan het nog meer aangename gekoppeld. Hadden afgesproken op de WT van Anzegem om dan in de late namiddag naar hier af te zakken. Want de hoofdzaak van hun reizen bleef natuurlijk de kennismaking (en alles wat daarbij komt kijken) met de pupjes. Rond een uur of twee keken 3 van de 4 er toch wel heel erg naar uit om de pupjes te ontmoeten. Dus 'changement de programme'. Even gebeld met Caroline of zij het goed vond dat Corrie, Petra en Angelito er al aan kwamen en dat Henny en ik nog op de working test bleven. Zo was iedereen tevreden. En had ik geen schuldgevoel want de ganse dag ontfermden de meest zorgzame pupsitters van het hele universum zich over de kleintjes. Ontzettend lief vind ik het van hen allen ! Ook Seppe kwam met zijn zussen en mama kijken naar de proeven in Anzegem. Wie weet, misschien een voorjager in spé. Ik en zijn hondje zouden dit alvast heel fijn vinden. 's Avonds ben ik met 5 Nederlanders ;-) een hap gaan eten en hadden we een aangename tijd samen. Deze morgen kwamen Corrie, Petra, Henny en Angelito nog langs voor een laatste knuffel met de pupjes. Ik ben ontzettend blij dat er een teefje bij hen gaat wonen. Ze zal zo graag worden gezien ! En ook al leeft deze dochter van Bailey ver weg, ik weet dat we ze zullen blijven kennen. Luc en ik nemen gewoon ieder jaar deel aan de WT van Oldenzaal en dan maken we er een gezellig weekend van. Zien we die lieve meid elke keer terug. Heerlijk vooruitzicht !

19/06/2010 - dag 29 : Gisteren hebben de baby's van Bailey de ontwormingskuur nog maar eens overleefd. En nergens wormpjes in de strontjes. Vandaag laat ik voor de eerste en ook enige keer de zorg van 'mijn' pupjes over aan iemand anders. Ik weet dat ze in goede handen zijn maar toch zal ik steeds aan ze denken. Gelukkig werd de GSM uitgevonden. Terwijl ik mag genieten van het werk van Retrievers op de working test in Anzegem, zal Caroline en haar gezin voor Aiko en de vele flatjes zorgen. Luc is steward op deze WT en daar die wedstrijd door Will to Please georganiseerd is, ken ik alle helpers en de clubleden die er aan deelnemen. Wil ik niet echt missen maar zal wel vroeg huiswaarts keren. Te lang weg blijven van de pupjes kan ik niet.

18/06/2010 - dag 28 : Toen ze kleiner dan klein waren, zorgde mama Bailey voor het opruimen van hun pipi's en kaka's. Al een ruime week heb ik die taak overgenomen. Allemaal samen produceren ze nogal wat aan uitwerpselen maar ze zijn heel netjes op dat vlak. Een klein deel van de puppyren is met krantenpapier bedekt en daar komen ze hun behoeftes op doen. 's Nachts, wanneer iedereen in bed ligt, moeten ze in de werpkist. Daarvan is een stuk met krantenpapier bedekt en in het andere gedeelte slapen ze. Wel dan zijn ze ook flink. Ze hebben natuurlijk wel een plas en een poep achtergelaten gedurende die tijd maar netjes op de kranten. Vind dit knap van hondjes die op de kop vier weken oud zijn.

17/06/2010 - dag 27 : Heb vandaag de pupjes getrakteerd op een uitstapje naar het allernieuwste attractiepark in town. Ons terras is omgetoverd tot 'Puppieland'. Het speelplein heeft hen allen bekoord. Maar toch ben ik er zeker van dat ik het meest van al genoten heb. Het is heerlijk om deze hondjes te zien openbloeien !

Niks varkentje. Dit is een flatje. Lief reutje donkergroen.

16/06/2010 - dag 26 : Afspraak met de identificeerder van St-Hubertus is gemaakt. Hij komt op dinsdag 6 juli om 14h30. Lijkt nog zo veraf maar dat is het niet ... Het gaat allemaal zo snel ! Meer en meer worden de kleintjes stouter. In de goeie zin. Hun ontdekkingsreis wordt boeiender met de dag.

15/06/2010 - dag 25 : Ik wist vroeger al dat flatjes die net geboren zijn er als molletjes uitzien. Op zich vind ik dat schattig. De nijlpaaldlook kon er door omdat het echt mini-minietjes waren en omdat ik wist dat deze fase van korte duur zou zijn. Later vond ik het bijzonder prettig om te ervaren dat Bailey wel degelijk hondjes had gebaard. Super om de veranderingen waar te nemen. Stilaan groeien ze tot de gracieuze flatjes die ze verondersteld zijn te worden. Hoewel ze in dit stadium van hun leven voor echte varkens kunnen doorgaan ! Niet qua look maar qua gedrag. En wel wanneer hun eetfestijn aan de gang is. Ik ben absoluut content dat ze zo gemakkelijk aan het smullen slaan. Alleen de wijze waarop ze te werk gaan ... Slechts de knorgeluiden ontbreken, anders zou ik met volle overtuiging durven stellen dat mijn 1e nest Flatcoated Retrievers biggetjes zijn ! Nu snap ik waarom een puppytrog ook werkelijk die naam kreeg. Want een trog is een etensbak voor varkens ...

Teefje rood

14/06/2010 - dag 24 : De leefwereld van de kleintjes is aardig veranderd op een paar dagen tijd. Toen Seppe hier was, kregen ze voor de eerste maal een andere menu gepresenteerd. Ze hebben er een kliederboeltje van gemaakt maar geen enkele pup had moeite met deze aanpassing. Omdat ik het toch wel een hele vuile bedoening vond, geef ik ze voorlopig vers voer. Vinden ze ook heel smakelijk. Ik wacht even met de brokkenpap tot ze betere tafelmanieren hebben. En hoe ouder ze worden, hoe minder de brokken geweekt moeten worden dus hopelijk minder troep. Want ze hebben al tanden. Die kwamen gelijk zaterdag tevoorschijn en ondertussen kan ik ze al voelen ook. Zo knoddig om naast een heerlijke lik en sabbel aan mijn oor opeens een voorzichtige kleine beet te krijgen. Sedert gisteren gaan ze op avontuur en overlevingstocht. Het luik van de werpkist is weg en kunnen ze in en uit lopen zoals ze zelf willen. Dit vinden ze uitermate interessant en ze trekken, de één al voorzichtiger dan de ander, de wijde wereld van de puppyren in.

13/06/2010 - dag 23 : Gisteren hadden we gezelschap van Seppe. Om 14h bracht zijn mama hem en 's avonds werd hij door het hele gezin opgehaald. Hij heeft de ganse namiddag voor de pupjes gezorgd. Houdt ook in dat hij ze rustig liet slapen als dat nodig was. Natuurlijk kregen ze elk een flinke portie knuffels toebedeeld. Samen hebben we er een gezellige namiddag van gemaakt. Seppe en de pupjes hebben van elkaar genoten.

Om even te herinneren hoe klein ze echt wel geweest zijn ...

09/06/2010 - dag 19 : Mag ik jullie officieel voorstellen aan mijn eerste zelfgefokt nestje. Ontzettend trots laat ik ze één voor één de revue passeren. Eerst de 4 reutjes en daarna de 4 teefjes. Het moment waarop ze geboren zijn, bepaalde wie welke naam kreeg. Hier komen ze dan, mijn 8 mini-oogappels met hun respektievelijke stamboomnaam.

Just A Beaut Of Perfect Promise

Just A Catch Of Perfect Promise

Just A Joy Of Perfect Promise

Just A Pride Of Perfect Promise

Just A Babe Of Perfect Promise

Just A Candy Of Perfect Promise

Just A Jewel Of Perfect Promise

Just A Pearl Of Perfect Promise

Deze hondjes zijn 'gewoon maar' flatjes van de kennel 'Of Perfect Promise'. Maar na de 'Just A' komt telkens waar ze voor staan ... Voor mij zijn ze stuk voor stuk uniek en is reutje roze 'gewoon een prachtexemplaar', reutje lichtgroen 'gewoon een goede vangst', reutje donkergroen 'gewoon een vreugde', reutje geel 'gewoon een trots', teefje paars 'gewoon een babe', teefje blauw 'gewoon een snoepje', teefje rood 'gewoon een juweeltje' en teefje oranje 'gewoon een parel'. En met hun 8'en zijn ze gewoon de eerste 'Perfect Promise' pupjes ooit geboren ... Waanzinnig gelukkig voel ik mij hierbij !

Boven reutje geel en teefje oranje, onder meisje paars en jongetje lichtgroen. De dametjes letten toch beter op hun houding ...

08/06/2010 - dag 18 : Hun oren zijn van een achteroverliggende positie vlak tegen het hoofd naar beneden gaan hangen. En wat een groei is er aan de gang rond die oortjes ! Meer en meer worden ze 'echte' hondjes. Als ze kort geleden op zwarte nijlpaarden of molletjes leken, dan is dat nu voorgoed voorbij. Dit 8-tal maakt duidelijk deel uit van de familie van de hondachtigen. O ja, vergeet nog te zeggen dat ze sinds gisteren allemaal kunnen horen.

In de tent, onze pacha, reu roze met op de voorgrond teefje blauw. Zien jullie hoe haar oren al gegroeid zijn ? Rechts reu lichtgroen.

Reu roze en teefje oranje

07/06/2010 - dag 17 : Terwijl ik het typ, verbaas ik mij over het cijfer '17'. Wat gaat het snel ! Toen ze net geboren waren, was het een verbluffend spektakel om ze alle 8 te zien slapen en eten. Stilaan groeien ze uit tot aparte individuutjes en wordt het schouwspel iedere dag spannender en spannender. Ze slapen natuurlijk nog heel veel en dat is voor mij nog steeds als een waardevol kunstwerk die ik voor de eerste keer in al zijn pracht mag ontdekken maar als ze in aktie zijn, waauw, adembenemend mooi !

06/06/2010 - dag 16 : We hebben met zijn allen de eerste ontwormingskuur overleefd. Ook ik. Ze zijn voor twee weken zoet nu wat ontwormen betreft. Was Bailey als mens geboren, had ze in onze maatschappij zeker het statuut van zelfstandige gehad. Geen moedertje aan de haard die eindeloos bij haar kroost zit te tutten. Neen, ze zorgt heel goed voor haar kindjes maar quality time voor haarzelf vindt ze minstens even belangrijk. Een moderne vrouw zou je haar kunnen noemen. Ze geniet dagelijks ten volle van de wandeling samen met Aiko en Danske. Lekker uitwaaien en even geen pupjes aan d'r hoofd. En daarna kwijt ze zich 100% aan haar taak van mama-zijn. Ik sta nog steeds versteld hoe gemakkelijk dit haar afgaat. Zo natuurlijk kan het moederschap zijn.

05/06/2010 - dag 15 : Teef oranje had snel door dat de ontworming er opnieuw aankwam. Ze sputterde fel tegen. De anderen slikten dapper. Ben benieuwd hoe ze er morgen op zullen reageren. De pups horen nog steeds niet en soms denk ik, maar goed ook. Als er eentje zijn keel open zet, niet mis de decibels die zo'n pruts produceren kan. Hun ogen hebben op dit ogenblik een Aziatische look. Nog een kleine eye lift en ze kunnen voorgoed als Europeanen door het leven gaan.

Pupjes en 'la dolce farniente'. Linksboven, reu roze en donkergroen. Rechtsboven, groepssiësta. Linksonder, van onder naar boven : pup geel, pup oranje en pup roze. Rechtsonder, pup roze.

04/06/2010 - dag 14 : Eerste ontworming achter de kiezen, hoewel ze nog geen tandjes hebben. Verliep gemakkelijk. Waarschijnlijk omdat de puppies dit onsmakelijk spul nog niet kennen en dus geen protest konden aantekenen. Bailey keek toe en dacht : 'Liever zij dan ik.'   

03/06/2010 - dag 13 : De hond is het snelst groeiende zoogdier ter wereld. Ik mag het ondervinden ! Als ze wakker zijn, kunnen deze pupselfrutsels zo schattig marcheren. Hun motoriek functioneert opperbest. Vandaag voor de tweede maal hun nageltjes geknipt. Ging een pak vlotter. Gelukkig !

De meisjes hokken nog steeds heel gezellig samen. Teefje paars ligt tegen de wand, het blauwtje onderaan. Mijnheer Beer wordt door iedereen graag gezien. Deze keer is het reutje geel die zich tussen zijn poten genesteld heeft.

Ik blijf dit waanzinnige mooie taferelen vinden ...

02/06/2010 - dag 12 : Zoals verwacht zijn alle pupjes, op teefje oranje na, in gewicht verdubbeld. Sinds gisteren hebben de pupjes ontdekt dat ze ook voorpoten aan hun lijf hebben. Headbangend waggelen ze al eens in de werpkist rond, gebruik makend van hun vier krachtige voetjes. Heel binnenkort zullen ze met hun eigen ogen kunnen vaststellen hoe mooi hun mama wel is ...

01/06/2010 - dag 11 : Deze morgen is ook reutje geel in gewicht verdubbeld. Nog 3 van de 8. Normaal gezien volgen vanavond teefje blauw en reutje donkergroen. Teefje rood wordt de laatste die deze kaap zal overschrijden. Ondertussen is reu roze bijna 1 kg in gewicht waard.

31/05/2010 - dag 10 : Marijke Kort-Bakker en haar dochter Maaike Kort komen op zaterdag 10 juli de pupjes testen. We zullen deze dames super verwennen die dag want ze komen speciaal van over de grens daarvoor ! Alvast heel erg bedankt Marijke en Maaike ! Puppytest

Wie van de 8 is het ?

                                        Duidelijk de allures van een echte lady ...                                      

30/05/2010 - dag 9 : Manicure van 144 nageltjes, geen sinecure ... Heb 1 nageltje doen bloeden ... Deed dit niet express en zoek geen excuus maar wat zijn die nagels verdomd klein ... en wat zijn die pups verdomd beweeglijk ...

Onze eerstgeborene, reutje roze. Kreeg een misschien 'eerder-voor-meisjes-kleur' toebedeeld maar op dat moment was ik te perplex om uit te maken of hij nu een hij of een zij was. Hoe dan ook, reutje roze gaat de annalen in als de eerste 'Of Perfect Promise' pup en dat, naast zijn kleurtje dan, maakt hem extra speciaal.

29/05/2010 - dag 8 : De afspraak met de dierenarts is gemaakt. Vrijdag 2 juli in de namiddag worden ze gechipt. Ze zijn dan net 6 weken oud. Hieronder een kleine fotoreportage van broertjes geel en donkergroen. Eerst ligt groen pal boven op geel, na veel gefrutsel wordt het geel op groen, om ten langen leste het juiste evenwicht te vinden ...

28/05/2010 - dag 7 : Onvoorstelbaar dat deze pupjes al een week in hun eigen wereldje en vooral in onze wereld leven ! Alle acht doen het uitstekend. Ik vind ze allen even lief en onhandig en dan weer lief en allen even handig en ook lief en lawaaierig en dan weer lief en allen even zoet. Over enkele dagen zullen ze de wereld kunnen zien en horen. Voor mij het moment om hun officiële namen kenbaar te maken, kwestie van er een mooie portretfoto aan te koppelen.

Danske mag van Bailey ook helpen tellen tot 8. Danske, zelf nog groen achter haar oren, is sterk geïnteresseerd in Bailey's kindjes. Ook zij houdt de kleintjes goed in de gaten en is gefascineerd door alles wat in en rond de werpkist gebeurt. Teefje rood had het mis. Ze begon te zuigen aan het voetkussentje van haar mama. Is toen via de moeilijkste weg, ze is helemaal naar Bailey's schouder geklommen en langs de andere kant van 'de berg' naar beneden gerold, om bij haar melkleverancier aan te komen.

Zo jong en al weten dat hij een rasechte Flatcoated Retriever is. Want dit is een typische flatjesslaaphouding ... Reutje lichtgroen toont het maar al te graag eens voor.

27/05/2010 - dag 6 : Deze nacht heeft Luc naast de pupjes geslapen. Hij zei dat ze nogal veel lawaai kunnen maken ! Hoezo, dat wist ik helemaal niet ;-) De kleintjes kunnen inderdaad op de onmogelijkste uren mama plagen en melk vragen maar zo groeien ze goed en dat is wat we willen.

26/05/2010 - dag 5 : De eerste paar dagen was Bailey niet weg te slaan van haar kroost. Ze vindt haar kindjes nog altijd om ter leukst, toch waagt ze zich nu al eens uit de werpkist. Vanop afstand waakt ze over hen en bij het minste piepgeluid rept ze zich naar haar kleintjes. Deze nacht hebben ik en Bailey ze voor een tijdje samen vanop het bed gadegeslagen en daarbij keek Bailey zo trots ! Ik hou oneindig veel van haar ! 

Op deze tweede groepsfoto, (waarop 1 pup ontbreekt - zie verder voor meer uitleg), is al duidelijk te zien dat ze met zijn allen al heel wat beweeglijker zijn dan op hun 1e levensdag. Acrobaatjes zijn het ! Ook al moeten ze op hun rug gaan liggen, drinken zullen ze ! Weet wel niet welk teefje het is die met haar poten in het luchtledige hangt ...

Reutje donkergroen probeert op de beer, die in de werpkist zit, te klauteren. Hij ziet nog niets en hoort nog niets, hij gaat gewoon af op zijn gevoel. Zijn eerste ontdekkingsreis in beeld gebracht. Zijn broertje lichtgroen is lekker bij mama gebleven ...

Flatje links zoekt zich graag een comfortabel plekje uit tussen de achterpoten van haar mama. Zij ligt meestal, verborgen onder 1 bil van Bailey, te soezen. Had het gelukkig voor mijn tikker snel door, dat daar, geheel weggedoken, nummertje 8 te vinden is. Juffrouw Oranje speelt graag verstoppertje. Ons paars meisje vindt op haar beurt, dat zij, daar ze oudste dochter is, keppekindje mag zijn ...

25/05/2010 - dag 4 : Ik raak er niet op uitgekeken ! Zo volmaakt zijn ze ! Alles wat ze moeten hebben, gaf moeder natuur hen cadeau. Tot nu toe bestaat hun leven uit slapen, zuigen, rondspartelen, keeltjes openzetten, dicht bij elkaar kruipen, nog een beetje slapen, mama zoeken om aan haar tepels te smekken en opnieuw indommelen tegen haar warme buik. Die hummeltjes, simpelweg gelukkige creatuurtjes ...

Zo grappig ! The girls and the boys ! Deze morgen lagen aan de ene kant van de werpkist de meisjes in elkaar verstrengeld en aan de andere kant de jongens broederlijk bijeen te dutten. Hele kleine meisjes denken nog niet aan jongens en omgekeerd geldt dit ook. Hun interesses liggen ver uit elkaar op die prille leeftijd. Het bewijs op een instinctieve manier geleverd.

Gisteren een close-up van teefjes paars en rood. Vandaag zijn teefje oranje en reutje geel (uiterst links het hoofdje van teefje rood) aan de beurt. Toekomstige baasjes van reutje geel : Het is dat klein niemendalletje van een tong die voor de vele lebbermomenten zal zorgen, jullie zijn verwittigd.

Het was gisteren te warm in de werpkist waardoor ze in de namiddag verhuisden naar een koeler plekje. Met een hekje ervoor kon er geen enkel pupje uit de mand vallen.

24/05/2010 - dag 3 : Het voordeel van mijn bed pal naast de werpkist te hebben, is dat ik ieder kreetje hoor en dus heel alert kan zijn en op alles kan reageren. Maar ik mag gerust slapen, Bailey gaat echt niet op haar pupjes gaan liggen. Ze wringt zichzelf liever in 26 bochten en blijft uiteindelijk recht zitten als ze zich niet tussen haar pups kan wurmen zonder dat ze er eentje pijn zou moeten doen. 's Nachts hebben haar baby's wel verschillende keren honger en de dikste maken dan ook het meeste lawaai. Ik begin het verschil te horen tussen een kreet voor melk of een kreet van 'waar zijn jullie met zijn allen ?'

Het nadeel van mijn bed pal naast de werpkist te hebben, is dat ik ieder kreetje hoor en dus niets slaap bijna want ik wil alles gezien hebben. Uren kan ik naar deze mini-flatjes met 'nijlpaardallures' kijken. Samen met hun mama zijn zij mijn favoriete acteurs en actrices. Ze kregen in de mooiste film aller tijden alle 9 de hoofdrol toegewezen. Ze hebben mij helemaal in vervoering gebracht met hun levensverhaal.

22/05/2010 'in the evening' - dag 1 : Kan moeilijk omschrijven hoe ik mij voel. Moe vooral maar ook ontzettend fier, overweldigend gelukkig, fabelachtig verwonderd, geduldig nieuwsgierig, diep dankbaar, miraculeus overdonderd, grandioos vertederd en meer woorden vind ik er niet voor. Moedertje spelen is een extra gave van Bailey. Ze doet dit voortreffelijk ! Ik kan het niet laten om telkens tot 8 te tellen maar Bailey is zo voorzichtig in haar doen en laten dat ik in principe over haar pups niet hoef in te zitten, zal zij als heerlijke mama wel doen. Alle 8 zijn levendige hondjes, met het blauwtje op kop. Heb deze namiddag, in plaats van een goede tuk te doen, alle vingertjes en teentjes zorgvuldig geteld. Hun aantal klopt als een bus. Ik ben gek op de lawaaitjes die ze maken en ik ben nu, nee, al zoveel langer, helemaal stapelzot van ze. Ik beloof gedurende deze 8 volgende weken over hen te waken en hen met liefde te overladen in afwachting dat hun eigenste baasjes die taak van mij zullen overnemen. Had ze allen aan de lijn vandaag en ben hen één voor één erg dankbaar voor het vertrouwen die ik van ze kreeg en krijg. Samen gaan we ervoor zorgen dat deze 8 prachtige lieverdjes een mooie toekomst tegemoet gaan.

22/05/2010 'at noon' - dag 1 : Nog niet echt tijd gehad voor een uitgebreide update ! Het belangrijkste wil ik meegeven nl dat Bailey en al haar pupjes het ongelofelijk fantastisch goed stellen. Dierenarts was heel tevreden deze morgen om zo'n gezond nestje te zien. Verder heb ik deze nacht geen oog dicht gedaan en heb ik vanmorgen niet anders dan telefoons en smssen beantwoord. Luc van hetzelfde laken een broek. Wij hebben dan ook twee gsm's en een vaste lijn ! Hieronder een eerste schets van de pupjes hun snelle start in het leven.

21/05/2010 - dag 1 :

02h33 : Ik denk dat het bij die 8 miniatuurtjes zal blijven, ga nu even rusten naast deze lawaaimakertjes, om 08h komt de dierenarts.

23h50 : Twee teefjes bij. Dus nu 4 - 4.

22h33 : In een razendsnel tempo zijn de eerste 3 geboren. Verslag volgt later over hoe en wat. Ondertussen zijn er 6 pupjes geboren, 4 reutjes en 2 teefjes. Maar we voelen nog wel leven in haar buik.

18h05 : Uitgaande van de laatste dekdag, zit Bailey vandaag op haar 58e dag dracht en zijn de pupjes dus levensvatbaar. Ik ben er echter zeker van dat de bevruchting vroeger plaatsvond. En ik gok dat ze morgen gaat bevallen. Ik ga niet vertellen hoeveel pupjes ik denk dat er geboren zullen worden omdat ik een perfect scenario in mijn hoofd zitten heb en dit toch nooit uitkomt. Hoop iedereen die naar een pup van Bailey en Floyd verlangt, gelukkig te maken binnenkort, heel binnenkort ...

20/05/2010 : Bailey 1 dag vóór de bevalling. Ter vergelijking, hoe ze er uitzag enige tijd geleden. Er zitten toch wel enkele pupjes in die buik van haar ...

18/05/2010 : Gisterenavond hebben we een bed geplaatst dicht bij de werpkist. Dat wordt mijn slaapplek de komende weken. Bailey is haar laatste week van dracht ingegaan en als ik terugblik op haar zwangerschap, kan ik alleen maar zeggen dat die tijd voorbij gevlogen is. Ik ben helemaal niet ongeduldig naar de volgende stap want ik geniet nu ook enorm van haar. Bailey heeft tot nog toe geen zwangerschapskwaaltjes, ze straalt in al haar zijn. Het voordeel van een gespierde en super gezonde dame. We knuffelen wat af, ik en Bailey. Ze komt graag in volle lengte tegen mij plakken. De lepeltje-lepeltje houding. Af en toe voel ik dan het stampen van miniscule pootjes. 'Kickboksertje, aardig zijn voor je mama ... straks hebben we ruim de tijd om nader kennis te maken ...'

17/05/2010 : Deze morgen bij de dierenarts binnengewipt om Bailey nog eens op de weegschaal te zetten. Haar gewicht, een week voor de uitgerekende dag, is 32,4 kg. Ze is dus op 100 gram na, net geen 6 kg verdikt op die 8 weken tijd. Voor de prognostiekers onder jullie kan dit gegeven misschien helpen om te gokken. Want ik heb Aiko gezegd dat ze dat mag doen, jullie aan het raden zetten, maar dan mag er voor de winnaar iets tegenover staan, vind ik. We zetten een extra fles champagne koud en die drinken we samen op met diegene die juist wist te gissen. Onze Aiko zorgt weeral voor onvoorziene kosten ;-)

Daarnet Caroline en haar zoon Jens op bezoek gehad. Caroline gaat voor 4 reutjes en 3 teefjes, Jens denkt 1 reu minder. Samen hebben we voorzichtig naar de pupjes gezocht. Vandaag de eerste keer dat ik Bailey's kindjes voel bewegen ! Linksboven zit er eentje die heftig tekeer gaat. En als Bailey lekker languit ligt, is er af en toe een duwtje van één van de pups waarneembaar ! Heerlijk is dat !

14/05/2010 : Ze is er al een tijdje mee bezig want ze wil het tiptop in orde hebben voor over een dag of 10. Bailey vond, voor haar dan toch, hét geschikte plekje om haar puppies op de wereld te zetten. Onder de grote sparrenboom in onze tuin staat al jaren een hondenhok, in hard plastiek, waarvan de boven- en onderkant op elkaar gezet zijn, buiten gebruik. Bailey kan er amper nog onder kruipen met haar dikke buik. Toch wordt dit de plaats van geboorte als ik niet op tijd ingrijp. Ik laat ze nu doen, dit is haar dierlijk instinct en zo weet ik tenminste waar ik Bailey mag gaan zoeken. Moet zeggen dat ze het daar beneden wel knusjes heeft ingericht ...

10/05/2010 : Bailey geniet ronduit. Ze is nog liever en nog aanhankelijker dan ze al van nature is. Ze staat mooi dik. Het haar rond haar opgezwollen tepels begint uit te vallen. Ze rust veel en eet goed. Ze is een voorbeeldig hondje maar dat is ze altijd al geweest. Heel alert reageert ze op elk vreemd geluid en af en toe maant ze ontstuimig Danske aan met een lichte grom. Opletten, er zitten puppies in haar buik !

Waarom in de mand liggen als je er ook languit naast kan ?

06/05/2010 : Deze week begonnen met de voorbereidingen in huis voor het aankomend nestje van Bailey. Zelf ziet Bailey het al helemaal zitten en vindt ze de werpkist een aangenaam plekje om te vertoeven.

21 april om 9h 's morgens, om 8h56, om exact te zijn, kon ik een kloppend hartje van één van Bailey's puppies zien. Hoe ontroerend was dat ! Mijn liefste flat, moedertje in spé. Al lang had Bailey mij te kennen gegeven dat ze drachtig was en vandaag eindelijk de bevestiging dat er puppies in Bailey's buik aan het groeien zijn. Spannende tijden komen er aan !

24/03 : Bailey heeft vier dagen op rij intiem contact gehad met Floyd. Nu is het afwachten of ze drachtig is. 

We schrijven 15 maart. Bailey is zoals gedacht loops geworden tijdens de maand maart, nl op de 13e. Velen vinden 13 een ongeluksgetal, hier hebben we het altijd wel gehad voor dit speciaal cijfer. De intieme meeting tussen Floyd en Bailey komt er weldra aan.

Plannen zijn concreter gesteld : in 2010 komt ons eerste nestje er aan met Bailey als mama. Wanneer exact, dat bepaalt de natuur ... We willen Bailey zelf ook eerst mentaal volwassen laten worden eer ze zich aan die niet te onderschatten taak mag kwijten. Wordt vervolgd, in 2010.

BACK